Πολύ συζητιέται τελευταία η περίεργη και ανελεύθερη θα έλεγα απόφαση του δικαστηρίου του Στρασβούργου, με την οποία οι Ευρωπαίοι παρεμβαίνουν, αποφασίζοντας εκείνοι για το πώς εμείς, αλλά και οι άλλοι λαοί θα εκδηλώνουμε, τα τελούμε τα θρησκευτικά μας καθήκοντα προς το Θεό μας, το Χριστό μας, τον Σταυρό του μαρτυρίου Του, απαιτώντας να αφαιρέσουμε τον Σταυρό, που καθαγίασε με τη θυσία Του ο Ναζωραίος στον Γολγοθά και έγινε σύμβολο ιερό προσκύνημα, φυλαχτό μας, από τις αίθουσες διδασκαλίας των σχολείων με το φτηνό πρόσχημα ότι καταπιέζουμε το φρόνημα των αλλόθρησκων μαθητών!!
Τούτο αποτελεί κατάφορη παραβίαση της θρησκευτικής μας ελευθερίας, αφού εκείνοι απαιτούν να διαγράψουμε τη σχετική επιταγή του Ελληνικού Συντάγματος μας, ν’ αρνηθούμε τα όσια και τα ιερά μας. Γράψαμε κάτι σχετικό και άλλοτε, αλλά θα γράψουμε και όσες φορές χρειαστεί ακόμη όταν πρόκειται να προασπίσουμε με τον φτωχό μας λόγο, τα όσια και τα ιερά της φυλής μας, του έθνους μας. Η απόφαση αυτή είναι αντιδημοκρατική, αντιδεοντολογική ανίερη αν θέλετε, γιατί με πιο δικαίωμα παρεμβαίνει στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών, πεποιθήσεων και θέλουν έτσι και καλά να επιβάλλουν τις παράλογες, δήθεν προοδευτικές απόψεις τους; Έχουν χρέος όπως και εμείς κάνουμε, να σέβονται τους εταίρους τους, να τους θεωρούν ισότιμους, ισάξιους και όχι λαούς δεύτερης διαλογής.
Είναι δε, αντιδημοκρατικό το να θέλει με όποια απόφαση οιουδήποτε δικαστηρίου να παρέμβει, να υποδείξει, να πειθαναγκάσει, ένα λαό να αλλάξει τις εικόνες του Θεού των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, όπως τις έχει αναρτήσει στο σχολείο, στα γραφεία, στα σπίτια, στην ψυχή του, γιατί εκεί το πάνε, αφού απαιτούν να αφαιρεθεί ο Σταυρός, οι εικόνες από τα σχολεία. Θα ζητήσουν αργότερα και τα υπόλοιπα. Ε, λοιπόν, Κύριοι «μέχρις εδώ και μη παρέκει», που λέει ο λαός μας. Μπήκαμε στην Ε.Ε. σαν ισότιμα μέλη, σαν Ευρωπαίοι για να συνεργαστούμε να συνεισφέρουμε, αλλά και να απολαύσουμε μια ειρηνική δημοκρατική συμβίωση, με τους γύρω μας, σεβόμενοι την
αυτοτέλεια, την κυριαρχία, την εθνική οντότητα των εταίρων μας. Δεν θα ανεχθούμε, εν προκειμένω παρεμβάσεις ανελεύθερες, δεν δεχόμαστε θρησκευτική κηδεμονία, εθνικό ευνουχισμό. Οι φιλοξενούμενοι μαθητές είναι ευπρόσδεκτοι, αλλά θα πρέπει να μάθουν να σέβονται, να λογαριάζουν την ποιότητα της φιλοξενίας που τους προσφέρουμε. Ύστερα, κύριοι εταίροι, εσείς θα μας ζητήσετε στο τέλος-τέλος να βγάλουμε και το Σταυρό μας από τα κρατικά καταστήματα, από το Σύνταγμα μας, όπου κοσμεί και προστατεύει. Ε, λοιπόν, Κάτω τα χέρια από το Σταυρό μας, κύριοι αν πιστεύετε στη Δημοκρατία στην ελευθερία στον ανθρωπισμό.
Δεν θα ανεχθούμε περαιτέρω παρεμβάσεις σας. Μας φτάνουν οι επιτιμητικοί σας λόγοι για τα οικονομικά μας, που σας δώσαμε εμεί το δικαίωμα και έρχεστε εδώ και μας εξεφτελίζετε με τους αλλεπάλληλους ελέγχους, με τις απειλές και είναι τούτο δικαίωμα σας. Μάθετε όμως, ότι οι ιδέες, τα πιστεύω, τα ιδανικά ενός λαού, όπως είναι ο περιούσιος ελληνικός λαός, δεν αγοράζονται, δεν αποτιμώνται, δεν ανταλλάσσονται με οποιαδήποτε οικονομικά μεγέθη, που εσείς επισύρετε, κραδαίνετε, λόγω της οικονομικής δυσπραγίας που διέρχεται η χώρα μας. Θα το ξεπεράσουμε και τούτο στενό και δεν θα είμαστε ευάλωτοι στις εμβόλιμες προθέσεις, επιδιώξεις σας.
Μάθετε τέλος, ότι η Ελλάδα είναι ένας περιούσιος λαός, ο οποίος έλαμψε και καταύγασε με το ανέσπερο φως του πνεύματος της ολόκληρη την οικουμένη από τους αρχαιότατους χρόνους μέχρι σήμερα. Και τη σεβάστηκαν οι άνθρωποι του πνεύματος, όλοι εκείνοι που γνώρισαν το μεγαλεία της και αναφωνούν όπως έλεγε ο Γουλιέλμος Μύλλερ:
«Χωρίς εσένα Ελλάδα τι θα ήταν άραγε ο κόσμος;» και αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα με τις όποιες αδυναμίες της, οι οποίες δεν την αποδυναμώνουν, μα την κάνουν να αναγεννιέται κάθε στιγμή από την αρχή, να μένει ολόρθη γιατί έχει προστάτη και φύλακα το Θεό της, τον νεογέννητο Χριστό που σε λίγο, γιορτάζουμε το Άγιο Τίμιο Σταυρό του Μαρτυρίου του, του Γλυκύ Ιησού.
Πηγή : Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας & Σπάρτης
Άρθρο του τ. σχολικού συμβούλου Α/θμιας εκπ/σης Ν. Λακωνίας Θεόφιλου Σωτηρόπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου