Το Σάββατο των ψυχών...

    Το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Απόκρεω, λέγεται - «Σάββατο των Ψυχών» ή Ψυχοσάββατο. Είναι το πρώτο ο τα δύο Ψυχοσάββατα του έτους (το δεύτερο επιτελείται το Σάββατο πριν από την Κυριακή της Πεντηκοστής).

     Ο λόγος που το καθιέρωσε η Εκκλησία μας, παρ' ότι κάθε Σάββατο είναι αφιερωμένο στους κεκοιμημένους, είναι ο εξής: Επειδή πολλοί κατά καιρούς απέθαναν μικροί ή στην ξενιτιά ή στη θάλασσα ή στα όρη και τους κρημνούς ή και μερικοί, λόγω πτώχειας, δεν αξιώθηκαν των διατεταγμένων μνημοσυνών, «οι θείοι Πατέρες φιλανθρώπως κινούμενοι θέσπισαν το μνημόσυνο αυτό υπέρ πάντων των άπ' αιώνος εύσεβώς τελευτησάντων Χριστιανών».

      Επειδή την Κυριακή της Απόκρεω ποιούμε ανάμνηση της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού και οι κεκοιμημένοι μας ακόμη δεν κρίθηκαν, τους μνημονεύουμε σήμερα και, επικαλούμενοι το άπειρο έλεος Του, παρακαλούμε τον Θεό με το μνημόσυνο πού κάνουμε, να τους αναπαύσει. Συγχρόνως δε, ενθυμούμενοι και εμείς το θάνατο και «διεγειρόμεθα προς μετάνοιαν...».

Και ο άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης αναφωνεί: “Και αν ακόμη στον αέρα πεθάνη ο ευσεβής, μη διστάσης να προσφέρης γι αυτόν λάδι και κερί. Διότι αυτή την προσφορά την δέχεται ο Θεός και ανταποδίδει την ωφέλεια”.Και όπως όταν κάποιος πατέρας έχη άρρωστο παιδί και αυτό δεν μπορεί να προσφέρη για τον εαυτό του λάδι και κερί και θυμίαμα, και αντί γι αυτό τα προσφέρει ο πατέρας του, και την προσφορά αυτή την δέχεται ο Θεός, το ίδιο συμβαίνει και με την περίπτωσι των νεκρών. Επειδή αυτοί δεν έχουν το σώμα για να μπορέσουν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, τους βοηθούνε με τις προσφορές πού κάνουν για χάρι τους οι φίλοι και συγγενείς τους.

Γι αυτό δεν πρέπει να παραλείπουμε τά Ιερά μνημόσυνα. Ιδιαιτέρως όμως πρέπει να μνημονεύονται τα ονόματά τους κατά την ώρα της φρικωδεστάτης θυσίας διότι αυτή μας δόθηκε γι αυτόν το σκοπό”.