Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2009

Σχολές Βυζαντινής Μουσικής και Αγιογραφίας της Ιεράς μας Μητροπόλεως

Ξεκίνησαν οι εγγραφές στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής και στη Σχολή Αγιογραφίας της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Στην ιερά πόλη του Μεσολογγίου
Η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής «ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΚΟΥΚΟΥΖΕΛΗΣ» λειτουργεί στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως, οδός Καψάλη 2 (πλησίον LIBERTY), τηλ. 26310 51724.



Η Σχολή Βυζαντινής Αγιογραφίας «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» λειτουργεί κάτωθι του Δροσινείου Οικοτροφείου της Ιεράς Μητροπόλεως, οδός Δροσίνη 1, τηλ. 26310 51709.

Οι εγγραφές και για τις δύο Σχολές, θα πραγματοποιούνται έως 30 Σεπτεμβρίου στο Βιβλιοπωλείο της Ιεράς Μητροπόλεως «Φάρος Ορθοδοξίας», Πλατεία Ραζη-Κότσικα (πρ. Κέννεντυ) - Τηλ. 26310 26549.

Τα μαθήματα θα ξεκινήσουν την 1η Οκτωβρίου.

Στην πόλη του Αγρινίου

Η Σχολή Βυζαντινής Μουσικής «ΔΑΥΪΔ Ο ΨΑΛΜΩΔΟΣ» λειτουργεί πίσω από τον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος. Οι εγγραφές έχουν ήδη ξεκινήσει, ο αγιασμός τελέστηκε την περασμένη Πέμπτη το απόγευμα απο τον Σεβασμιώτατο ποιμενάρχη μας πατέρα ΚΟΣΜΑ ενώ τα μαθήματα θα αρχίσουν απο σήμερα το απόγευμα. Πληροφορίες στο τηλ. 26410 31083.


Η Σχολή Βυζαντινής Αγιογραφίας «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» λειτουργεί στην οδό Μελεάγρου 30 (τηλ. 26410 55567). Οι εγγραφές θα πραγματοποιούνται έως 30 Σεπτεμβρίου

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΔΕΧΘΩ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ



π Σπυρίδωνα Ιωάννου
Εφημερίου Ι Ν Απ Φιλιππου Γραμματικους


Πολλοί ψάχνουν νά βροῦν τό σωστό δρόμο, ὁ ὁποῖος θά τούς φέρει στόν Χριστό, συχνά ὅμως πελαγοδρομοῦν σέ κατασκευασμένα ἀπό ἀνθρώπους θρησκευτικά μονοπάτια, τά ὁποῖα καταπονοῦν καί δέν ὁδηγοῦν πουθενά. Ὁ Χριστός εἶπε “ἦλθον διά νά ἔχωσι ζωήν και περισσόν (δηλ. ζωή ἐν ἀφθονίᾳ)” (Ἰωάν. ι΄ 10). Αὐτή τήν ἄφθονη ζωή δέν μποροῦμε νά τήν ἀποκτήσουμε ἔξω ἀπό μιά σωστή σχέσι μέ τόν Χριστό, γιατί μόνον “ὅστις ἔχει τόν Υἱόν ἔχει τήν ζωήν” (Α΄ Ἰωάν. ε΄ 12).
Μέσα ἀπό τήν Καινή Διαθήκη βγαίνει ὅτι τρία βήματα θά μᾶς φέρουν στόν Χριστό, τά ἑξῆς: Ἄρνησις τῆς ἁμαρτίας. Πίστις στόν Χριστό. Ὑπακοή στόν Χριστό.
Παραδοχή τῆς ἁμαρτωλότητός μας
Σέ κανένα δέν ἀρέσει αὐτό. Συχνά ὑποστηρίζουμε, ὅτι εἴμαστε καλοί καί ὅπως θέλει ὁ Θεός. Ὅμως, ποιός θά δεχόταν σέ μία φιλική ἤ οἰκογενειακή συγκέντρωσι, νά παιχτῆ στήν μικρή ὀθόνη τό σήριαλ τῆς ζωῆς μας. Ὅμως, ἄς σκεφθοῦμε, ὅτι ἄν ὁ Χριστός ταπεινώθηκε τόσο, ὥστε νά κατεβῆ στήν γῆ καί νά γίνη Σωτῆρας μας, ἐμεῖς δέν πρέπει νά ταπεινωθοῦμε τόσο, ὥστε νά ἀναγνωρίσουμε τήν ἁμαρτωλότητά μας;
Εἴμαστε ἁμαρτωλοί μέ τίς πράξεις μας. “Πάντες ἥμαρτον καί ὑστεροῦνται τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ”. “Δέν ὑπάρχει δίκαιος οὐδέ εἷς”.
Εἴμαστε ἁμαρτωλοί ἀπό τήν φύσι μας. “ Ἐκ φύσεως” βεβαιώνει ὁ Παῦλος, “εἴμαστε τέκνα ὀργῆς”. Κι ὁ Κύριός μας σαφῶς ἐξήγησε, ὅτι “ἔσωθεν ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων ἐξέρχονται οἱ διαλογισμοί οἱ κακοί, μοιχεῖαι…βλέμμα πονηρόν…ὑπερηφάνεια κ.λπ.”.
Εἴμαστε ἁμαρτωλοί μέ τήν ζωή μας. Ἡ ἀπιστία, εἶναι ἡ χειρότερη στάσις καί διαγωγή τοῦ ἀνθρώπου ἀπέναντι στόν Θεό. “Ὅστις πιστεύει εἰς Αὐτόν (δηλ. τόν Χριστό) δέν κρίνεται, ὅστις ὅμως δέν πιστεύει εἶναι ἤδη κεκριμένος, διότι δέν ἐπίστευσεν εἰς τό ὄνομα τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ”.
Ἡ σωστή ἀντιμετώπισις τοῦ θέματος ΑΜΑΡΤΙΑ εἶναι. Πρῶτον ἡ ἀναγνώρισις τῆς ἁμαρτωλότητός μας. Τό ἑπόμενο εἶναι ἡ μετάνοια καί ἡ ἐξομολόγησις. Νά γυρίσουμε μιά νέα σελίδα στή ζωή μας. Νά προσπαθήσουμε νά βελτιωθοῦμε κατά τό ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Πίστις εἰς τόν Χριστόν
Νά πιστέψουμε, ὅτι ὁ Χριστός πέθανε γιά μᾶς. Τό ἀγγελικό μήνυμα, τό ὁποῖο ἀκούσθηκε μέ τήν γέννησι τοῦ Χριστοῦ ἦταν: “Σήμερον ἐγεννήθη εἰς σᾶς ἐν πόλει Δαυΐδ Σωτήρ, ὅστις εἶναι Χριστός Κύριος”. Ἦλθε νά γίνη Σωτῆρας τῶν ἁμαρτωλῶν. Ὁ Ἴδιος εἶπε, “ὁ Υἱός τοῦ ἀνθρώπου ἦλθε νά ζητήση καί νά σώση τό ἀπολωλός”.
Ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων Πέτρος στήν πρώτη του ἐπιστολή μέ πολλή σαφήνεια ὁμιλεῖ γιά τό ἀπολυτρωτικό ἔργο τοῦ Χριστοῦ: Ὁ Χριστός “τάς ἁμαρτίας ἡμῶν ἐβάστασε ἐν τῷ σώματι αὐτοῦ ἐπί τοῦ ξύλου” καί “ὁ Χριστός ἔπαθε διά τάς ἁμαρτίας, ὁ δίκαιος ὑπέρ τῶν ἀδίκων, διά νά φέρη ἡμᾶς πρός τόν Θεό”. Δηλαδή πέθανε γιά τίς ἁμαρτίες μας καί στή θέσι μας.
Ὁ ἀπολυτρωτικός θάνατος τοῦ Χριστοῦ στό Σταυρό, εἶναι ΤΟ ΘΕΜΑ ὁλοκλήρου τῆς Ἁγίας Γραφῆς. “Πάντες ἡμεῖς ἐπλανήθημεν ὡς πρόβατα, ἐστράφημεν ἕκαστος εἰς τήν ὁδόν αὐτοῦ. Καί ὁ Κύριος ἔθεσεν ἐπ’ αὐτόν τήν ἀνομίαν πάντων ἡμῶν”.
Τό “τετέλεσται” Του στόν Γολγοθᾶ, Τόν κατέστησε δικαιωματικά τόν “ἕναν (Μοναδικό) μεσίτη Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Ἡ καρδιά τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι: “Χριστός ἐπέθανεν διά τάς ἁμαρτίας ἡμῶν κατά τάς Γραφάς ”.
Αὐτό πρέπει νά πιστέψουμε, μέσα ἀπό ὅλη τήν καρδιά μας μέ ὅλη τήν δύναμι τοῦ εἶναι μας. Ἔστω κι ἄν ἡ προσευχή μας εἶναι: “Πιστεύω Κύριε, βοήθει μοι τῇ ἀπιστίᾳ μου”. Ὁ Θεός θά μᾶς δεχθεῖ.
Ὑπακοή στόν Χριστό
Ἀφοῦ δεχθεῖ κάποιος, ὅτι εἶναι ἁμαρτωλός καί μετανοήσει. Ἀφοῦ πιστέψει στό πρόσωπο καί τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ, τί ἄλλο χρειάζεται; Χρειάζεται νά κάμη τό βῆμα, νά ἔλθη στόν Χριστό. Τό πῶς γίνεται αὐτό μᾶς τό περιγράφει ὁ ἀγαπημένος μαθητής Του στήν Ἀποκάλυψι γ΄ 20.
“Ἰδού ἵσταμαι ἐπί τήν θύραν καί κρούω. Ἐάν τῆς φωνῆς μου τις ἀκούση καί ἀνοίξη τήν θύρα, θά εἰσέλθω πρός αὐτόν καί θά δειπνήσω μετ’ αὐτοῦ καί αὐτός μετ’ Ἐμοῦ”.
Στό διάσημο πίνακα τοῦ Χόλμαν Χάντ, πού τόν ἐμπνεύσθηκε ἀπό αὐτήν τήν εἰκόνα τῆς Ἀποκαλύψεως, ὁ Χριστός στέκεται καί κτυπᾶ. Δέν ξεκλειδώνει τήν πόρτα. Δέν βιάζει τόν ἁμαρτωλό, νά τόν δεχθῆ. Περιμένη ἐλεύθερα ὁ ἁμαρτωλός νά Τοῦ ἀνοίξη καί νά ὑποταχθῆ στό “Νόμο τῆς πίστεως”. Γι αὐτό καί αὐτή τήν ἀπόφασι τήν παίρνει μόνος του ὁ ἄνθρωπος. Ἐκεῖνος μόνο προειδοποίησε: “Ὅστις θέλει νά ἔλθη ὀπίσω μου, ἄς ἀπαρνηθῆ τόν ἑαυτό του καί ἄς σηκώση τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἄς μέ ἀκολουθῆ”. Ἀναγνώρισις τῆς ἁμαρτωλότητος χωρίς μετάνοια εἶναι ἔργο ἡμιτελές. Μετάνοια χωρίς ὑποταγή στή ζωή τῆς πίστεως εἶναι ἔργο χωρίς συνέχεια.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ὁμολογοῦσε : “Ζῶ ἐν τῇ πίστει τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, ὅστις ΜΕ ἠγάπησε καί παρέδωκεν ἑαυτόν ὑπέρ ΕΜΟΥ”. Ὁ Χριστός μᾶς ἀγάπησε. Ἔκαμε ἔργο θαυμαστό γιά μᾶς καί τώρα μᾶς προσκαλεῖ: “Ἔλθετε πρός Μέ πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι καί ἐγώ θά σᾶς ἀναπαύσω”.

Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΑΙΤΩΛΙΑΣ & ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ κκ ΚΟΣΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΙΡΕΣΕΩΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ




Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, Επιστολή -υπογραφή της «Ομολογίας Πίστεως»
πηγή: "Θεοδρομία", Απρίλιος - Ιούνιος 2009, σελ. 206-207



ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
Εν Ι. Π. Μεσολογγίου τη 18η Ιουνίου 2009






Αγαπητοί πατέρες και αδελφοί, Χαίρετε εν Κυρίω.
Όλη ψυχή τε και καρδία και διάνοια και χείλεσιν, ομολογώ και προσυπογράφω την «Ομολογίαν πίστεως κατά του Οικουμενισμού».
Είναι κείμενον πλήρες πίστεως εις την αθάνατον Ορθοδοξίαν ημών.
Είναι πέλεκυς κατά των αιρέσεων και αιρετικών, μάλιστα δε της παναιρέσεως του αιώνος, του Οικουμενισμού.
Ημείς, οι χάριτι Θεού Επίσκοποι, εδώσαμεν φρικτόν όρκον κατά την ώραν της χειροτονίας ενώπιον του παναγίου θυσιαστηρίου και του ιερού Ευαγγελίου.
Υπεσχέθημεν να μην αμαυρώσωμεν τον θησαυρόν της αμωμήτου πίστεως, τον οποίον παρέδωσαν εις ημάς οι Άγιοι και Θεοφόροι Πατέρες, των οποίων ημείς δεν είμεθα άξιοι να λύσωμεν τον ιμάντα των υποδημάτων αυτών...
Έχομεν, λοιπόν, χρέος να ορθοτομούμεν εις την ομολογίαν της πίστεως, αποδεχόμενοι πάσαν θυσίαν.
Όχι, δεν θα προδώσωμεν τα ιερά και τα όσια της αγίας Ορθοδοξίας ημών, χάριν μιας ψευδοευγενείας και αγαπολογίας των οικουμενιστών.
Θα μείνωμεν με την χάριν του Τριαδικού Θεού ημών «εδραίοι και μή μετακινούμενοι» (Κολασ. α', 23) εις την πίστιν, το φρόνημα και την τακτικήν των αγίων πατέρων, όπως π.χ. του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, του αγίου Μάρκου του Ευγενικού, του αγίου Φωτίου και όλων των αγίων πατέρων της μιάς, αγίας, καθολικής και Αποστολικής ημών Εκκλησίας, της μόνης Εκκλησίας εν τω κόσμω.
Θα μείνωμεν, χάριτι Θεού, Ορθόδοξοι υγιαίνοντες εν τη αληθεία και, αν το επιτρέψη ο Κύριος, και την ζωήν ημών θα δώσωμεν διά την Ορθοδοξίαν.
Περαίνω με τον Θούριον της Ορθοδοξίας του αγίου μονάχου Ιωσήφ Βρυεννίου: «Ουκ απαρνησόμεθά σε φίλη Ορθοδοξία, ον ψευσόμεθά σε, πατροπαράδοτον σέβας. Εν σοί εγεννήθημεν και εν σοι ζώμεν και εν σοι κοιμηθησόμεθα. Ει δέ και καλέσει καιρός, και μυριάκις υτιέρ σου τεθνηξόμεθα».

Μετά διαπύρων ευχών
Ο Μητροπολίτης
Ο Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς

Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 2009

ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΣΗ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

Υστερα απο μια πολύμηνη δραστηριότητα του εφημερίου μας π Σπυρίδωνα Ιωάννου και των μελών του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του Ιερού Ναού Αποστόλου Φιλίππου Γραμματικούς , και ύστερα απο έγκριση του Μητροπολιτικού Συμβουλίου της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας & Ακαρνανίας, ανακοινώνουμε στο ευσεβές πλήρωμα και στους ενορίτες μας , οτι ξεκίνησε η αγιογράφηση του Ιερού μας Ναού,από τον Αγιογράφο κ Ιωάννη Αφεντούλη.
Η Αγιογράφηση περιλαμβάνει ολόσωμους Αγίους, διαστάσεων 1.80 Χ 0.60 καθώς και στηθάρια Αγίων με την ανάλογη διακόσμηση.
Ευελπιστούμε ο Τριαδικός μας Θεός, να μας βοηθήσει να ολοκληρώσουμε το συντομότερο δυνατόν την αγιογράφηση του Ναού μας , έτσι ώστε να εορτάσουμε τον Απόστολο Φίλιππο, στο αγιογραφημένο πλέον ¨σπίτι του ¨. Ο Θεός να δώσει ...

Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΤΟΥ ΕΚ ΚΟΝΙΤΣΗΣ


Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Δρυινουπόλεως Πωγωνιανής & Κονίτσης
κκ ΑΝΔΡΕΑ





Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί,

Εἶναι γνωστὴ ἡ παροιμία, ὅτι «ἀπ’ ἀγκάθι βγαίνει ρόδο». Καὶ χωρὶς κανεὶς νὰ πέφτῃ ἔξω, θὰ ἔλεγε ὅτι ταιριάζει κατ’ ἐξοχὴν στὸν Νεομάρτυρα Ἅγιο Ἰωάννη τὸν ἐκ Κονίτσης, ποὺ ἡ μνήμη του τελεῖται στὶς 23 Σεπτεμβρίου.

Γιατὶ, ὅπως ὅλοι ξεύρουμε ὁ Ἰωάννης ἦταν, ἀρχικά, Τοῦρκος τὸ γένος καὶ μουσουλμάνος τὸ θρήσκευμα. «Ἐκ ρίζης δυσώδους προελθών», λέει ἕνα τροπάριο τῆς ἀκολουθίας του. «Δυσώδης», βρώμικη δηλαδή, ἡ καταγωγὴ καὶ ἡ πίστη του. Γιατὶ οἱ Ἕλληνες, ποὺ ἦσαν «ραγιάδες», δοῦλοι καὶ σκλάβοι στοὺς Τούρκους καὶ εἶχαν τραβήξει τὰ πάνδεινα τετρακόσια καὶ πλέον χρόνια, ἦταν φυσικὸ νὰ θεωροῦν τοὺς φοβεροὺς δυνάστες τους «ρίζα δυσώδη». Φόροι ἀβάσταχτοι, πιέσεις ἀνυπόφορες γιὰ ἐξισλαμισμούς, ἐκτελέσεις συνεχεῖς, φυλακίσεις καὶ μαρτύρια ἀνήκουστα, συνέθεταν τὰ βάσανα τῶν ὑποδούλων Ἑλλήνων. Καὶ ὄχι 10 καὶ 30 καὶ 50, ἀλλὰ 400 ὁλόκληρα χρόνια...

Ἀλλὰ μέσα σ’ αὐτὴ τὴν φοβερὴ καὶ ἄσχημη ἀτμόσφαιρα, στὰ τέλη τοῦ 18ου αἰῶνα, γεννήθηκε στὴν Κόνιτσα ἕνα τουρκόπουλο, ὁ Χασάν, γιὸς τοῦ Σέχη (ἀρχηγοῦ τῶν Δερβίσηδων) τῆς περιοχῆς.

Γεννήθηκε «ἐκ ρίζης δυσώδους», κατ’ ἄνθρωπον βέβαια. Γιατὶ ὁ Θεὸς εἶχε τὸ δικό του σχέδιο γι’ αὐτὸ τὸ παιδί, ποὺ ὅταν ἔγινε ἔφηβος βρέθηκε, γιὰ ἄγνωστους λόγους στὸ Βραχώρι (σημερινὸ Ἀγρίνιο). Κι’ ἐκεῖ, τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιο φώτισε τὴν καρδιά του, ὥστε ν’ ἀκούσῃ τὴν πρόσκληση τοῦ Χριστοῦ, τοῦ Καλοῦ Ποιμένος, ὁ Ὁποῖος τοῦ ἔλεγε «ἀκολούθει μοι». Καὶ τὴν ἄκουσε τὴν πρόσκληση καὶ τὴν ἀποδέχθηκε. Χωρὶς ἀναβολή, πῆγε στὴν Ἰθάκη, ὅπου κατηχήθηκε καὶ βαπτίσθηκε , παίρνοντας τὸ ὄνομα Ἰωάννης. Ἔτσι , ἐπέστρεψε στὸ Ἀγρίνιο, χριστιανὸς πιά. Ἐδημιούργησε χριστιανικὴ οἰκογένεια κι’ ἐργαζόταν ταπεινὰ σὰν «δραγάτης» (ἀγροφύλακας) στὸ χωριὸ «Μαχαλᾶς» (σημερινὸ ὄνομα Φυτεῖες) λίγο ἔξω ἀπὸ τὸ Ἀγρίνιο, ζῶντας μὲ συνέπεια τὴν χριστιανικὴ ζωή.

Ὅμως, τώρα, ὁ Χριστὸς τοῦ κάνει νέα πρόσκληση : «Γίνου πιστὸς ἄχρι θανάτου, καὶ δώσω σοι τὸν στέφανον τῆς ζωῆς» (Ἀποκ, β΄ 10). Γιατὶ ἔπρεπε νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸ μαρτύριο, ποὺ τοῦ ἑτοίμαζε ὁ ἴδιος ὁ πατέρας του. Στὰ παρακάλια καὶ στὶς πατρικὲς ὑποσχέσεις, ὁ Ἰωάννης μένει ἀταλάντευτος, ὅπως ἀκλόνητος ὑπομένει καὶ τὰ μαρτύρια ποὺ ἀκολούθησαν, Ἔτσι, ἀναπόφευκτα ἦλθε τὸ τέλος. Ἡ ἀπόφαση ἦταν νὰ ἀποκεφαλισθῇ. Καὶ ἀποκεφαλίσθηκε στὶς 23 Σεπτεμβρίου 1814, ἐκεῖ ποὺ σήμερα ὑψώνεται μεγαλοπρεπὴς ὁ Ναὸς τοῦ ἁγίου μεγαλομάρτυρος Δημητρίου, στὸ Ἀγρίνιο. Στὴν χορεία τῶν Νεομαρτύρων, ποὺ ἀνέρχονται σὲ 2.500.000 (κατὰ τὰ χρόνια τῆς τουρκοκρατίας), προστέθηκε καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης, ποὺ ἐνῷ προῆλθε «ἐκ ρίζης δυσώδους», ἀναδείχθηκε, μὲ τὴν χάρη τοῦ Χριστοῦ, μυρίπνοο ἄνθος τοῦ Παραδείσου.

Αὐτὸν τὸν Ἅγιο γιορτάζει ἡ ἀκριτικὴ Κόνιτσα, ποὺ τὸν θεωρεῖ, καὶ δικαιολογημένα, δικό της Ἅγιο, συμπολίτη της.




Ἀπολυτίκιον

Ἁγίου Νεομάρτυρος Ἰωάννου τοῦ ἐκ Κονίτσης

(Ἦχος Α’)

Τῆς Κονίτσης τὸν γόνον, Βραχωρίου (= Ἀγρινίου) τὸ καύχημα, καὶ Χριστοῦ ὁπλίτην τὸν νέον Ἰωάννην τιμήσωμεν· ἐκ ῥίζης γὰρ δυσώδους προελθῶν, ἐνήθλησε λαμπρῶς ὑπὲρ Χριστοῦ, καὶ κινδύνων ἐξαιτεῖται ἀπαλλαγήν, τοῖς πρὸς αὐτὸν κραυγάζουσι· Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ χορηγοῦντι διὰ σοῦ, ἡμῖν παθῶν ἐκλύτρωσιν.

Τελευταία ανανέωση ( 05.07.07 )

Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ


Του Πανοσ/τάτου αρχιμ Αγαθαγγέλου Κόκλα
Ιεροκύρηκα της Ι Μ Αττικής





Κυριακή μετά την εορτή της Παγκόσμιας Υψώσεως του Τιμίου Ξύλου αγαπητοί αδελφοί και στην σημερινή Ευαγγελική περικοπή, ο ίδιος ο Κύριός μας ακούγεται να κάνει λόγο για το Σταυρό και την σημασία του στη ζωή μας. Ο ιερός Ευαγγελιστής Μάρκος, με τρόπο λιτό αλλά και δυναμικό, μας παρουσιάζει το κεντρικό σημείο της πνευματικής ζωής, πέριξ του οποίου πρέπει να στρέφεται η όλη προσπάθεια και ο αγώνας μας. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι ο Κυριός μας, δεν εκβιάζει απολύτως κανέναν στο να τον ακολουθήσει, στο να τον πιστέψει και να τον ασπαστεί. Ο άνθρωπος ήταν και είναι ελεύθερος, πλάστηκε από τον ίδιο τον Θεό ελεύθερος, πλην όμως, νομοτελειακώς, θα δεχθεί και τις συνέπειες της ελεύθερης αυτής επιλογής του.
Γι’ αυτό και τονίζεται στο σημερινό Ευαγγελικό ανάγνωσμα το «Όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι». Δηλαδή : Όποιος θέλει να με ακολουθεί, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του, και ας με ακολουθεί. Διότι, όποιος θέλει να σώσει την πρόσκαιρη ζωή του, θα χάσει την αιώνια ζωή. Όποιος όμως χάσει και θυσιάσει τη ζωή του για μένα και το Ευαγγέλιό μου, αυτός θα σώσει την ψυχή του και θα κερδίσει την αιώνια μακαριότητα.
Τι νόημα έχουν τα λόγια αυτά του Κυρίου; Γιατί ο Κύριος ζητά από όλους μας να σηκώσουμε διαρκώς ένα σταυρό; Για να κατανοήσουμε το νόημα των λόγων αυτών του Κυρίου θα πρέπει να δούμε πότε ο Κύριος είπε τα λόγια αυτά. Τα είπε ακριβώς μετά από την ώρα εκείνη που ο απόστολος Πέτρος με έντονο τρόπο προέτρεψε τον Κύριο να μην πάει στην Ιερουσαλήμ, να άρνηθεί το Πάθος και το σταυρικό θάνατο. Τότε ο Κύριος μπροστά στους μαθητές επέπληξε τον Πέτρο και του είπε: «ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ» Διότι ο Πέτρος δεν μπορούσε να κατανοήσει εκείνη την ώρα ότι χωρίς τον σταυρικό θάνατο του Κυρίου δεν θα σωζόταν το ανθρώπινο γένος.
Αμέσως λοιπόν μετά ο Κύριος προσκαλεί τους μαθητές του και τα πλήθη και μπροστά σε όλους λέει, ότι όχι μόνον ο ίδιος πρέπει να σταυρωθεί, αλλά και ότι κανείς δεν μπορεί να σωθεί παρά μόνον αν σηκώσει ο καθένας τον δικό του σταυρό και Τον ακολουθήσει όπως το πρόβατο τον ποιμένα, όπως ο δούλος τον κύριό του, όπως ο στρατιώτης τον άρχοντά του , ακολουθώντας τον ίδιο δρόμο.
Αλλά τι σημαίνει να σηκώνουμε τον σταυρό μας; Όπως οι κατάδικοι σήκωναν τον σταυρό τους μέχρι τον τόπο της θανατικής τους εκτελέσεως, με τη βεβαιότητα ότι σε λίγο θα πέθαιναν, έτσι κι εμείς: να ζούμε καθημερινά ως μελλοθάνατοι, έχοντας διακόψει οριστικά κάθε δεσμό με την αμαρτία και τον παλαιό εαυτό μας. Με την απόφαση ότι κάθε στιγμή, αργά η γρήγορα, θα πεθάνουμε.
Σημαίνει ακόμη να σηκώνουμε αγόγγυστα τον σταυρό της κάθε ημέρας. Δηλαδή τις θλίψεις και τις δοκιμασίες που θα επιτρέψει ο Θεός στη ζωή μας, κάθε στενοχώρια και πόνο, κάθε δυσκολία στον αγώνα για την κατανίκηση των παθών μας και την απόκτηση των αρετών. Με τη βεβαιότητα ότι ο σταυρός, ο πόνος και οι θλίψεις είναι η κοινή κληρονομιά των παιδιών του Θεού· και ότι ο Κύριος επιτρέπει στον καθένα μας έναν ξεχωριστό και μοναδικό, για την περίπτωσή μας, κατάλληλο σταυρό, και αυτόν οφείλουμε να τον σηκώνουμε όχι με γογγυσμό και ταραχή, με αντίδραση και διαμαρτυρία. Ούτε καταναγκαστικά, επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Αλλά με χαρά, με την πεποίθηση ότι αυτός ο σταυρός θα μας οδηγήσει στη σωτηρία. Διότι πάντα μετά από τον Σταυρό,ακολουθεί και η Ανάσταση. Αντιθέτως όσοι αγωνίζονται, όσοι κρατούν με υπομονή και καρτερία το Σταυρό τους και δεν ντρέπονται να ομολογήσουν με χριστιανικό θάρρος αυτή την Ορθόδοξη Πίστη μας, τόσο στο δόγμα όσο και στο ήθος, αυτοί γεύονται από τώρα την Βασιλεία του Θεού, μέσω των ιερών μυστηρίων, ευρισκόμενοι στην αγκαλιά της Εκκλησίας.
Δηστυχώς αγαπητοί αδελφοί, πάρα πολλοί είναι αυτοί που στις μέρες μας, ντρέπονται να ομολογήσουν ότι είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, που ντρέπονται να ομολογήσουν Χριστόν Εσταυρωμένο και Αναστημένο, που ντρέπονται να κάνουν το σταυρό τους, δήθεν της τάχα νέας εποχής. Μιας εποχής που μας θέλει άθεους και άπιστους, σαν πρόβατα χωρίς ποιμένα, μιας εποχής πους μας θέλει όλους δίχως Χριστό, δίχως συμμετοχή στην Εκκλησία αλλά να παραμένουμε απαθείς σε ολά οσα συμβάινουν γύρω μας.
Αδελφοί μου. Η Εκκλησία στην γη, εμείς δηλαδή οι στρατιώτες του Χριστού που αγωνιζόμαστε με την πανοπλία που μας δείνει η Εκκλησίας μας, ενάντια στην αμαρτία και το κακό λέγεται στρατευομένη Εκκλησία και χρειάζεται γενναίους στρατιώτες που δεν θα δειλιάζουν να κυρήξουν Χριστό . Η Εκκλησία στον ουρανό ονομάζεται θριαμβεύουσα Εκκλησία και δέχεται μόνο νικητές, αυτούς δηλαδή που αγωνίστηκαν και κέρδισαν την μάχη , και στεφανώθηκαν τον στέφανο της δόξης. Και έσωσαν την ίδια τους την ψυχή.
Με δύο λόγια δηλαδή ο Κύριος μας εξηγεί ποιο είναι το μεγαλύτερο κακό που μπορούμε οι άνθρωποι να πάθουμε: να χάσουμε την αθάνατη ψυχή μας. Διότι, μας λέει, η ψυχή μας αξίζει περισσότερο απ’ όλα τα αγαθά του κόσμου αυτού. Έχει μεγαλύτερη αξία απ’ όλα τα πλούτη, τις τιμές, τις δόξες και τις απολαύσεις του κόσμου. Όλα αυτά είναι πρόσκαιρα, εφήμερα και παροδικά. Γι’ αυτό άλλωστε, για την πολύτιμη αυτή ψυχή μας, ο Χριστός, μας έδωσε το πλέον ατίμητο λύτρο του, το τίμιο αίμα του το οποίο χύνεται πλουσιοπάροχα πάνω στην αιματωβαμένη Αγία Τραπέζά του για κάθε ψυχή, δίχως εξαιρέσεις και δίχως διακρίσεις.
Ας αγωνιστούμε λοιπόν αδελφοί μου, όσο απομένει στον καθένα μας, έτσι ώστε όλοι μας να δώσουμε καλήν απολογιαν την επι του φοβερού βήματος του Χριστού. Γι αυτό δέεται η Εκκλησία μας, για αυτό ξαγρυπνά , και για αυτό πονά. Διότι όπως λέγει και ο ιερός Χρυσόστομος, χαρά γίνεται εν τω ουρανώ επι ενί αμαρτωλό μετανοούντι. Αμην.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ


KYΡHΓΜΑ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ




Του π Σπυρίδωνα Ιωάννου


«ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟΝ ΣΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕΝ ΔΕΣΠΟΤΑ»
Η Παγκόσμια Ύψωση του Τιμίου Σταυρού που εορτάζει η Εκκλησία μας σήμερα αγαπητοί αδελφοί, αποτελεί έναν σπουδαίο εορτολογικό σταθμό του εκκλησιαστικού έτους. Στις 14 Σεπτεμβρίου σύμπασα η Ορθοδοξία τιμά τον Σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, ο οποίος χαρακτηρίζεται ως το «καύχημά» Της και η «δόξα» Της. Πηγές της εκκλησιαστικής μας ιστορίας αναφέρουν ότι η εορτή της Παγκόσμιας Ύψωσης είχε καθιερωθεί από τα αρχαία χρόνια, ίσως μάλιστα να είχε καθιερωθεί και από αυτόν τον Μέγα Κωνσταντίνο, κατά προτροπή προφανώς της μητέρας του αγίας Ελένης, αμέσως μετά την εύρεση του Τιμίου Ξύλου στα Ιεροσόλυμα, γύρω στο 330 μ.Χ.
Το 326 αναχώρησε για τους Αγίους Τόπους η ευσεβής χριστιανή μητέρα του αγία Ελένη. Πρώτη ενέργεια της αγίας Ελένης ήταν η ανεύρεση του Τιμίου Σταυρού, ο οποίος είχε ριχτεί από τους ρωμαίους σε παρακείμενη χωματερή. Σύμφωνα με την παράδοση οδηγήθηκε εκεί από ένα αρωματικό φυτό που φύτρωνε στο μέρος εκείνο, το γνωστό μας βασιλικό. Ύστερα από επίπονες ανασκαφές τελικά βρέθηκαν τρεις σταυροί, του Κυρίου και των δύο ληστών. Οι εκκλησιαστικοί ιστορικοί Φιλοστόργιος και Νικηφόρος αναφέρουν ότι ο Σταυρός του Κυρίου εντοπίσθηκε ύστερα από θαύμα, τοποθετήθηκε πάνω σε νεκρή γυναίκα και αυτή αναστήθηκε!
Η πιστή βασιλομήτωρ, με δάκρυα στα μάτια παρέδωσε τον Τίμιο Σταυρό στον Πατριάρχη Μακάριο, ο οποίος στις 14 Σεπτεμβρίου του έτους 335 τον ύψωσε στον φρικτό Γολγοθά και τον τοποθέτησε στον πανίερο και περικαλλή ναό της Αναστάσεως, τον οποίο είχε ανεγείρει η αγία πάνω από τον Πανάγιο Τάφο και ο οποίος σώζεται ως σήμερα. Έτσι καθιερώθηκε η μεγάλη εορτή της Παγκόσμιας Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Όμως την αγία αυτή ημέρα εορτάζουμε και την δεύτερη ύψωση. Στα 613 οι Πέρσες κυρίεψαν την Παλαιστίνη, λεηλάτησαν και κατέστρεψαν τα ιερά προσκυνήματα και πήραν ως λάφυρο τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφεραν στη χώρα τους. Η παράδοση αναφέρει ότι άπειρα θαύματα γινόταν εκεί. Οι πυρολάτρες Πέρσες θεώρησαν το Τίμιο Ξύλο μαγικό και γι αυτό το φύλασσαν και το προσκυνούσαν, χωρίς να γνωρίζουν την πραγματική του φύση και ιδιότητα! Ο αυτοκράτορας Ηράκλειος μετά την νίκη του εναντίον των Περσών παρέλαβε τον Τίμιο Σταυρό και τον μετέφερε στην Ιερουσαλήμ όπου Πατριάρχης Ζαχαρίας τον ύψωσε εκ νέου στο ναό της Αναστάσεως. Ήταν 14 Σεπτεμβρίου του 626.
Οι ορθόδοξοι πιστοί τιμούμε με ιδιαίτερο τρόπο την αγία ημέρα της Υψώσεως του Σταυρού του Κυρίου μας. Η ιερές ακολουθίες έχουν πανηγυρικό χαρακτήρα, ενώ έχει θεσπισθεί αυστηρή νηστεία. Κατακλύζουμε του ιερούς ναούς προκειμένου να προσκυνήσουμε τον Τίμιο Σταυρό και να αντλήσουμε δύναμη και χάρη ουράνια από αυτόν. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η τιμή και η προσκύνηση του Σταυρού είναι προσκύνηση του Ίδιου του Εσταυρωμένου Λυτρωτή μας Χριστού και όχι ειδωλολατρική πράξη, όπως κακόβουλα μας κατηγορούν οι ποικιλώνυμοι αιρετικοί. Ο Σταυρός του Κυρίου μας είναι το καύχημά μας, το νικηφόρο λάβαρο κατά του μεγαλύτερου εχθρού μας, του διαβόλου, το αήττητο όπλο κατά του πολυπρόσωπου κακού.
Ὅλα τά ἅγια μυστήρια τελειώνονται μέ τήν ἐπίκληση τοῦ Ἀγ. Πνεύματος καί τήν σφραγίδα τοῦ Σταυροῦ. Ὅλες οἱ ἱερατικές εὐλογίες εἶναι σταυρικές. Οἱ Ἱ. Ναοί, τά ἱερά σκεύη καί τά ἄμφια ἁγιάζονται μέ τόν Τίμιο Σταυρό. Δέν νοεῖται λειτουργική πράξη ἤ σύναξη τῶν πιστῶν χωρίς τήν σφραγίδα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ὁ Σταυρός εἶναι καί ὁ πιστότερος σύντροφος κάθε ὀρθοδόξου ἀπό τή στιγμή πού θά γεννηθοῦμε μέχρι τό θάνατό μας. Καί ὁ τάφος τοῦ Χριστιανοῦ μέ τό σταυρό εὐλογεῖται. Γι' αὐτό δέν νοεῖται χωρίς τό σταυρό Ἐκκλησία τοῦ σταυρωθέντος Χριστοῦ. Γι' αὐτό οἱ αἱρετικοί εἴτε δέν ἐκδηλώνουν τήν ὀφειλόμεν στόν Τίμιο σταυρό εὐλάβεια, ὅπως οἱ Προτεστάντες, εἴτε τόν ἀρνοῦνται τελείως καί τόν ὑβρίζουν ὅπως οἱ Ἰεχωβᾶδες.
Ἡ Χάρη καί ἡ δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ὀφείλεται ὄχι στό σχῆμα του, ὅτι δηλαδή εἶναι σταυρός, ἀλλά στό ὅτι εἶναι ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ, τό ὄργανο διά τοῦ ὁποίου ὁ Χριστός ἔσωσε τόν κόσμο. Εἶναι τό θυσιαστήριο στό ὁποῖο προσέφερε τόν ἑαυτό του θυσία γιά ὅλο τόν κόσμο, ὡς θύτης καί ὡς θῦμα. Στόν Σταυρό ἔζησε τόν βαθύτερο πόνο, και τόν μεγαλύτερο ἐξευτελισμό γιά μᾶς. Ἔγινε ὑπέρ ἡμῶν κατάρα γιά να ἐλευθερώσει ἐμᾶς ἀπό τήν κατάρα τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ νόμου. Στόν Σταυρό ὁ Θεάνθρωπος Χριστός ἔλυσε τήν τραγωδία τῆς ἀνθρώπινης ἐλευθερίας γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ Σταυροῦ, καί ἐπαναπροσανατόλισε τήν ἐλευθερία μας στόν Δημιουργό της τόν ἅγιο Τριαδικό Θεό. Στόν Σταυρό ἐνίκησε τό θάνατό μας μέ τό νά κάνει ἰδικό Του τόν ἰδικό μας θάνατο, καί μέ τήν Ἀνάστασή Του μᾶς ἐχάρισε ζωή καί ἀφθαρσία. Διά τοῦ Σταυροῦ μᾶς συμφιλίωσε μέ τόν Θεό Πατέρα καί μᾶς χάρισε τήν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Διά τοῦ Σταυροῦ συνήγαγε καί ἕνωσε σέ ἕνα Σῶμα, τά πρώην διασκορπισμένα παιδιά τοῦ Θεοῦ. Στόν Σταυρό, μέ τήν ἰδική Του γεμάτη ἀπό ταπείνωση ὕψωση, ὕψωσε καί τήν ἰδική μας φύση πού μέ τήν ψεύτικη καί μάταιη οἴηση εἶχε καταβιβασθῆ μέχρι τόν Ἅδη . Στόν Σταυρό ἐφανέρωσε, ὅτι αὐτός ὁ κόσμος δέν εἶναι ἡ τελική πραγματικότητα, ἐάν μέσα σ' αὐτόν ἀγωνισθοῦμε σταυρικά κατά τοῦ ἐγωισμοῦ μας. Στόν Σταυρό ἀπεκάλυψε τόν ἑαυτό Του ὡς τόν μόνο εὐεργέτη καί σωτῆρα, λυτρωτῆ καί ζωοδότη τοῦ σύμπαντος κόσμου καί κατέλυσε ὁριστικά τό ἔργο τοῦ διαβόλου.
Ὁ Σταυρός τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος ὑψώνεται στόν βίο τῆς Ἐκκλησίας, ὑπενθυμίζει σέ ὅλο τόν κόσμο καί σέ μᾶς ὅτι, ὅταν διαλέξουμε τόν Σταυρό ὡς τρόπο τῆς ζωῆς μας, ὡς πολίτευμα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ μας βίου, τότε ἔχουμε καί τήν Ἀνάσταση. Τότε ἔχουμε τήν ἀληθινή μας ἐλευθερία, τήν ἀληθινή ἀνάπαυσή μας μέσα στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀγάπη τῶν ἀδελφῶν μας, τήν ἀληθινή εἰρήνη τῆς ψυχῆς. Αἴρομε, λοιπόν, τόν Σταυρό μας καί ἐργαζόμεθα, μέ ἐπίγνωση καί πιστότητα, γιά τήν εἴσοδο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ στόν κόσμο. Καί ὅταν περιστάσεις καί θλίψεις καί ἀνάγκες μᾶς κυκλώνουν ὑψώνουμε τά μάτια τῆς ψυχῆς μας καί ἀτενίζουμε μέ πίστη τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ μας. Καί μέ ἐλπίδα προχωρᾶμε. Σταυρωμένοι καί ἀναστημένοι. Συσταυρωμένοι καί συναναστημένοι μέ τόν Χριστό. Αὐτή εἶναι ἡ "ἀδυναμία "τῆς Ἐκκλησίας. Νά ζῆ τόν Σταυρό καί νά προσφέρει τήν Ἀνάσταση. Αὐτή εἶναι ἡ "ἀδυναμία" τοῦ Χριστιανοῦ. Νά ζῆ τόν Σταυρό καί νά βιώνει τήν Ἀνάσταση

"
My Podcast
"

  • Link Text
  • ΠΑΣΧΑ 2009
















    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΝΑΟΥ
















    ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΚΑΤΗΧΗΤΙΚΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

    Πρόγραμμα Κατηχητικών Αγίου Φιλίππου Γραμματικούς Αιτωλ/νίας


    Ο Ιερός Ναός Αποστόλου Φιλίππου Γραμματικούς Αιτωλοακαρνανίας ανακοινώνει το πρόγραμμα των κατηχητικών σχολείων έτους 2009-2010

    Κάθε Κυριακή μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας περί ώρα 11.00 Κατηχητικό Σχολείο για παιδιά Δημοτικού

    Κάθε Κυριακή στις 12.00 κατηχητικό σχολείο για παιδιά Γυμνασίου και μάθημα Ηλεκτρονικών υπολογιστών - πληροφορικής

    Κάθε Κυριακή στις 17.00 Κύκλος Μελέτης Αγίας Γραφής και κύκλος Γυναικών με ανάλυση της Θείας Λειτουργίας και των Μυστηρίων της Εκκλησίας μας απο τον Εφημέριο του Ιερού Ναού π Σπυρίδωνα Ιωάννου.
    Β’ Ιερατική Ημερίδα
















    Στις κατασκηνωτικές εγκαταστάσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας στη Ρίζα Αντιρρίου, θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 1 Οκτωβρίου, η Β’ Ιερατική Ημερίδα με θέμα: «Η πνευματική πανοπλία του ιερέως».
    Στην Ημερίδα θα συμμετάσχουν όλοι οι κληρικοί της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.
    Ο Σεβ. Ποιμενάρχης μας κ. Κοσμάς στην πρόσκληση που απέστειλε προς τους κληρικούς σημειώνει μεταξύ άλλων τα εξής:
    «Αγαπητοί πατέρες,Επέρασε ήδη η εποχή του θέρους και ζούμε στην εποχή του φθινοπώρου. Οι αδελφοί μας, οι κάτοικοι των ενοριών μας, αφού αξιοποίησαν τις άδειές τους επανήλθαν στις εργασίες τους, στα καθήκοντά τους, στις υποχρεώσεις τους.
    Τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα φροντιστήρια άνοιξαν και πάλι, και οι νέοι και οι νέες προσήλθαν στις αίθουσες με καινούργιους πόθους και οραματισμούς για την προοδό τους.
    Η κάθε ενορία πήρε και πάλι τον κανονικό της ρυθμό και περιμένει την δική μας πνευματική σπορά, καθοδήγησι, την ποιμαντική μας φροντίδα.
    Η ενορία μας, αγαπητοί πατέρες, μας θέλει και αυτή την κατηχητική περίοδο πάνοπλους πνευματικά, για να στηρίξουμε κάθε ψυχή, να την προφυλάξουμε από την άμβλυνσι την οποία φέρει ο κόσμος, από την παραχάραξι της ορθοδόξου αληθείας την οποία επιφέρουν οι πλανεμένοι και οι αιρετικοί, να την οδηγήσουμε στην μετάνοια και την ένωσί της με τον Χριστό μας, στην κατά χάριν θέωσι».Το πρόγραμμα της ημερίδος έχει ως εξής:09.00 π.μ. Αγιασμός – Έναρξη υπό του Σεβ. Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά.Α' Εισήγηση: «Κατηχητική Διακονία»Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας
    10.00 π.μ. Β' Εισήγηση: «Προϋποθέσεις αντιμετωπίσεως αιρέσεων και παραθρησκειών»Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ11.00 π.μ. Διάλειμμα11.30 π.μ. Γ' Εισήγηση: «Βιώματα Λατρείας»Αιδεσ/τατος Πρωτ. Στέφανος Αναγνωστόπουλος12.15 μ.μ. Συζήτησις13.30 μ.μ. Γεύμα

    ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ

    ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
    Έδρα: Μεσολόγγι


    O Μητροπολίτης
    Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέλεξε στις 6/10/2005 ως νέο Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας τον κκ. Κοσμά (Παπαχρήστο). Ο Σεβ. Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς γεννήθηκε το 1945 στη Σκουτεσιάδα Αγρινίου. Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Θεολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Χειροτονήθηκε Διάκονος και Πρεσβύτερος το 1974 λαμβάνων και το οφίκκιο του Αρχιμανδρίτου. Υπηρέτησε τριάντα και πλέον έτη ως Ιεροκήρυκας στην Ι. Μ. Αιτωλίας και Ακαρνανίας με πολύ πλούσιο ποιμαντικό και ιεραποστολικό έργο. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα εκκλησιαστικά και αντιαιρετικά άρθρα.

    Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος: Αρχιμ. π. Επιφάνιος Καραγιώργος
    Τηλέφωνα: Μητροπολίτου: 26310-22322 Γραφείων Ι.Μ.: 26310-28232, 22421 Fax : 26310-28701 E-mail: imaa@otenet.gr
    Αρχιερατικοί Επίτροποι: Αγρινίου και Στράτου: Πρωτοπρ. π. Χρήστος Παπαχρήστος Αμφιλοχίας: - Πρωτοπρ. π. Δημήτριος Τσαμάκης Αστακού: π. Δημήτριος Τέγας Βονίτσης: Πρωτ. π. Αθανάσιος ΚοσμάςΘέρμου: Αρχιμανδρίτης Θεόκλητος Ράπτης Μακρυνείας: π. Ιωάννης ΜυζήθραςΚατούνας: Αρχ. π. Νεκτάριος ΤριάντηςΠαραβόλας: Πρωτ. π. Αριστείδης Αντωνιάδης.
    Ιεραί Μοναί:
    Ανδρώαι:
    1) Παναγίας Ελεούσης Μεσολογγίου. Ηγούμ. Αρχιμ. Ιερόθεος Σπανομήτσος (μοναχοί 2). Τηλ. 26320 22.386.
    2) Εισοδίων Θεοτόκου Μυρτιάς. Ηγούμ. Αρχιμ. Αυγουστινος Ανδριτσοπουλος(μον. 5). Τηλ. 26440 51.497.
    3) Αγίου Γε­ωργίου Αστακού. Ηγούμ. Ιερομ. Ιερόθεος Κοκκόσης (μον. 4). Τηλ. 26460 41.396.
    4) Γενεσίου Θεο­τόκου Ρόμβου Ακαρνανίας (μον. - ).
    5) Κοιμήσεως Θεοτόκου Βλοχού. Ηγούμ. Αρχιμ. Ιερόθεος Σκιαδάς (μον. 1). Τηλ. 26410 25.199.
    Γυναικείαι: 1) Γενεσίου Θεοτόκου Ρέθα Ακαρνανίας. Γερόντισσα Φιλοθέη(μον. 3). Τηλ. 26420 51.800.
    2) Γενεσίου Θεοτόκου Κατερινούς. Ηγουμ. Χριστοδούλη Ευαγγελάτου (μοναχαί 2). Τηλ. 26350 41.244.
    3) Κοιμήσεως Θεοτόκου Λιγοβιτσίου. Ηγουμ. Μακρίνα Μαρκοπούλου (μον. 10). Τηλ. 26460 93.300.
    4) Αγίου Συμεών Μεσολογγίου. Ηγουμ. Βερονίκη Καμζέλα (μον. 3). Τηλ. 26310 22.515.
    5) Παντοκράτορος Αγγελοκάστρου. Τηλ. 26410 93.220.
    6) Αγίου Κοσμά Αιτωλού Θέρμου (Μέγα Δένδρον). Ηγουμ. Ευθυμία Γκελτή (μον. 3). Τηλ. 26440 24.050.
    7) Τιμίου Προδρόμου Αναλήψεως (Δερβέκιστα). Ηγουμ. Ευφημία Μοναχή. (Μον. 2) Τηλ. 26440 31.200.
    8) Αγίου Δημητρίου Παλαίρου. Μητροφανία Μοναχή. Τηλ. 26430 41.427.
    9) Καταθέσεως Τιμίας Ζώνης Υπεραγίας Θεοτόκου Λυκουρίσσης (Σκουτερά) Ηγουμένη Αντωνία Μοναχή. Τηλ. 26410 42.410.
    10) Ευαγγελισμού Θεοτόκου Παραβόλας Ηγουμένη Παρασκευή Μοναχή.
    11)Αγίου Γεωργίου Ελληνικών Ηγουμένη Ανθούσα Μοναχή.Ησυχαστήρια:
    1) Μεταμορφώσεως Σωτήρος Τσουκαλάδων Παραβόλας, (μον. 3). Υπεύθ. Πρωτ. Αθανάσιος Πίττας.
    2) Αγίου Δημητρίου Δρυμώνος Βονίτσης.Υπεύθυνος αρχ Παύλος Ντανάς
    Πνευματική Διακονία:
    Θείον Κήρυγμα: Ο Σεβασμιώτατος Μητρο­πολίτης, ο Γεν. Αρχιερατικός, οι Ιεροκήρυκες Αρχιμ. Παύλος Ντανάς, Αρχιμ. Χριστοφόρος Μυτιλήνης, Αρχιμ. Αυγουστίνος Ανδριτσόπουλος.
    Κήρυκες Θείου Λόγου: Αρχιμ. Θεόκλητος Ράπτης, Αρχ. Νεκτάριος Τριάντης και άπαντες οι θεολόγοι και προσοντούχοι κληρικοί, ως και λαϊκοί θεολόγοι.
    Εσπερινά Κηρύγματα: Εις Μεσολόγγιον, Αγρίνιον, Αμφιλοχίαν, Βόνιτσαν, Αιτωλικόν, Θέρμον, Αστακόν, Νεοχώριον, Κατοχήν.
    Ενοριακοί Κύκλοι Συμμελέτης Αγ. Γραφής ανδρών και γυναικών: Εις απάσας τας πόλεις και κωμοπόλεις της Ιεράς Μητροπόλεως.
    Επιτροπές Πνευματικής Διακονίας, υπό εντε­ταλμένων ιερέων: α) Κατηχήσεως και θείου κηρύγματος, β) Επί των αιρέσεων, γ) Επί της Λατρείας, δ) Ιερών Μονών και Ησυχαστηρίων, ε) Εκκλησιαστικής περιουσίας.
    Ραδιοφωνικοί και Τηλεοπτικαί Εκπομπαί: Θρησκευτικού, Κοινωνικού και Αντιαιρετικού περιεχομένου, από τους κατά τόπους Ιδιωτικούς Σταθμούς.
    Σχολή Βυζαντινής Μουσικής «Δαυίδ ό Ψαλμωδός», αναγνωρισμένη υπό του Υπουργείου Πολιτισμού, με έδρα το Αγρίνιον. Διευθυντής Κων/νος Καντάνης.
    Σχολή Βυζαντινής Μουσικής αναγνωρισμένη υπό του Υπουργείου Πολιτισμού «Ιωάννης ο Κουκουζέλης" με έδρα το Μεσολόγγι Διευθυντής: Ανδρέας Βουτσινάς.
    Σχολή Γονέων: α) Εν Μεσολογγίω, υπεύθυνοι Νικόλαος Ράπτης, Νικ. Κ. Σταμάτης, β) Εν Αγρινίω, υπεύθυνοι Βασιλική Καντάνη, Νικ. Πετρόπουλος.
    Συνέδρια: Ιεροψαλτών, Κατηχητών, Εκπαι­δευτικών και Θεολόγων καθηγητών, Εκκλη­σιαστικών Συμβούλων, καθώς και Ιερατικές Συνάξεις και Σεμινάριο Επιμορφώσεως Κληρικών, κατά μήνα.
    Σχολή Αγιογραφίας εις Μεσολόγγι και εις Αγρίνιο με οχτώ τμήματα θεωρητικών και πρακτικών μαθημάτων Διευθυντής Καθ. Κων/νος Ξενόπουλος.

    ΒΙΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ

    ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ
    (14 Νοεμβρίου
    π. Σπυρίδων Ιωάννου
    Εφημέριος Ιερού Ναού
    Αποστ Φιλίππου Γραμματικούς
    Αιτωλ/νίας

    Ο Απόστολος Φίλιππος ανήκε στον χορό των δώδεκα Αποστόλων και καταγόταν από την Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας. Ήταν, δηλαδή, συμπολίτης των αυταδέλφων Αποστόλων Ανδρέα και Πέτρου. Όταν τον κάλεσε ο Χριστός στο αποστολικό αξίωμα όχι μόνον ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα, αλλά έσπευσε γεμάτος χαρά και ενθουσιασμό να αναγγείλη το χαρμόσυνο γεγονός και στον φίλο του Ναθαναήλ, λέγοντάς του ότι «ευρήκαμεν Ιησούν».
    Όταν ο Χριστός μιλούσε στους μαθητές Του, λίγο πριν από το πάθος Του, και τους έδινε τις τελευταίες συμβουλές και παρακαταθήκες, ο Απόστολος Φίλιππος του ζήτησε να τους δείξη τον Θεόν Πατέρα: «Κύριε δείξον ημίν τον Πατέρα και αρκεί ημίν». Τότε ο Χριστός τον ερώτησε: «Τόσον χρόνον είμαι μαζί σας, και δεν με εγνώρισες Φίλιππε;». Και στην συνέχεια του είπε τους αποκαλυπτικούς εκείνους λόγους: «Εκείνος που έχει δη εμένα, έχει δη και τον Πατέρα• και πως εσύ λέγεις, “δείξε μας τον Πατέρα”; Δεν πιστεύεις ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατέρας είναι εν εμοί; Τα λόγια που σας λέγω, δεν τα λέγω από τον εαυτό μου αλλ’ ο Πατέρας που μένει εν εμοί αυτός κάνει τα έργα. Πιστεύετέ με ότι εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατέρας είναι εν εμοί• αλλοιώς ένεκα αυτών των έργων πιστεύετέ με».
    Το όνομα του Αποστόλου Φιλίππου αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη και σε άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ. στο περιστατικό με τους Έλληνες που ανέβηκαν για να προκυνήσουν στα Ιεροσόλυμα. Στο σημείο αυτό αξίζει, ίσως, να σημειωθή ότι, κατά τον άγιο Κύριλλο Αλεξανδρείας, οι Έλληνες αυτοί δεν ήσαν ειδωλολάτρες. Γι’ αυτό άλλωστε ανέβηκαν στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσουν, αλλά δεν ήσαν και περιτετμημένοι. Ήσαν μονοθεϊστές και τηρούσαν κάποιες ηθικές διατάξεις του ιουδαϊκού νόμου, οι οποίες συμφωνούσαν με τον έμφυτο φυσικό νόμο.
    Ο Απόστολος Φίλιππος κήρυξε το Ευαγγέλιο στην Μικρά Ασία και είχε ως ακολούθους και βοηθούς τον Απόστολο Βαρθολομαίο και την κατά σάρκα αδελφή του Μαριάμνη. Ετελειώθη με μαρτυρικό θάνατο στην Ιεράπολη της Συρίας. Συνελήφθη από τους ειδωλολάτρες, βασανίσθηκε σκληρά και καρφώθηκε πάνω σε ξύλο και ενώ προσευχόταν παρέδωκε την ψυχή του στα χέρια του ζώντος Θεού. Ο βίος και η πολιτεία του μας δίνουν την αφορμή να τονίσουμε τα ακόλουθα:
    Ο Χριστός, όπως είδαμε πιο πάνω, ερώτησε τον Απόστολο Φίλιππο: «Τόσον χρόνον είμαι μαζί σας, και δεν με εγνώρισες Φίλιππε;». Είναι προφανές ότι ο Χριστός αναφερόταν στην υπαρξιακή και οντολογική γνώση, η οποία είναι καρπός του Αγίου Πνεύματος. Οι μαθητές του Χριστού απέκτησαν αυτήν την γνώση την ημέρα της Πεντηκοστής. Αυτό συμβαίνει σε κάθε εποχή με τους αληθινούς μαθητές του Χριστού, ήτοι τους αγίους, οι οποίοι Τον γνωρίζουν, όταν βιώνουν την προσωπική τους Πεντηκοστή, δηλαδή, όταν φθάνουν στην θεωρία του Θεού. Φυσικά αυτό γίνεται αφού καθαρθή η καρδιά από τα πάθη, μετά από επίμονο και επίπονο αγώνα και φωτισθή ο νους από την Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
    Η κάθαρση από τα πάθη γίνεται με την μετοχή στα μυστήρια της Εκκλησίας, με την αδιάλειπτη προσευχή και την μακροχρόνια άσκηση, η οποία απαιτεί μεγάλη υπομονή και βαθειά ταπείνωση. Ο άγιος Μάρκος ο ασκητής λέγει ότι «γνώσις αληθής υπάρχει η των θλιβερών υπομονή• και το μη αιτιάσθαι τους ανθρώπους επί ταις εαυτού συμφοραίς». Δηλαδή, αληθινή γνώση είναι η υπομονή στα θλιβερά γεγονότα της ζωής και το να μη θεωρή κανείς ως αιτία για τις συμφορές του τους συνανθρώπους του.
    Εκείνος ο οποίος επιθυμεί πραγματικά να γνωρίση τον Θεό, αλλά και όποιος τον εγνώρισε, υπομένει τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς της ζωής αγόγγυστα και με δοξολογική διάθεση. Βέβαια, υπάρχουν διάφοροι βαθμοί γνώσεως του Θεού. Η τέλεια γνώση ταυτίζεται με την θεωρία του Θεού. Τα θεμέλια για την απόκτηση της γνώσης του Θεού τίθενται με την αληθινή μετάνοια, η οποία θεωρείται από τους Πατέρας της Εκκλησίας ως ο πρώτος βαθμός θεωρίας.
    Ο υπαρξιστής Σάρτρ υποστήριζε ότι οι άλλοι είναι η κόλασή μας, ενώ οι Πατέρες της Εκκλησίας λένε ότι οι άλλοι είναι η ζωή μας. «Είδες τον αδελφόν σου, είδες τον Θεόν σου». Αντίθετα, εμείς γινόμαστε πολλές φορές, με την συμπεριφορά μας, η κόλαση των άλλων. Γι’ αυτό και εκείνος ο οποίος επιθυμεί και αγωνίζεται να φθάση στην αληθινή γνώση του Θεού, προκειμένου να εξακολουθή να παραμένη στην σωστή προοπτική, δεν θα πρέπη να θεωρή τους άλλους ως αιτία των συμφορών του, αλλά μόνον τον εαυτό του, με τα λάθη, τα πάθη, τις αδυναμίες και τις αμαρτίες του.
    Στην συνέχεια, όμως, ο άγιος Μάρκος ο ασκητής θέτει και τα κριτήρια της αληθινής γνώσης του Θεού, που την διακρίνουν από την πλάνη και την ψεύτικη γνώση. Και αυτά είναι η πραότητα, η ταπείνωση και η αγάπη. «Τοσούτον η εκάστου γνώσις αληθής τυγχάνει, όσον αυτήν πραότης και ταπείνωσις και αγάπη βεβαιούσιν». Όταν δεν υπάρχουν τα παραπάνω χαρακτηριστικά, τότε κινείται κανείς στα όρια της πλάνης και η γνώση του δεν είναι αληθής.
    Στο σημείο αυτό θα πρέπη, ίσως, να διευκρινισθή το τι είναι η πραότητα, επειδή υπάρχει σε πολλούς η εντύπωση ότι πράος είναι εκείνος που δεν θυμώνει ποτέ, με αποτέλεσμα να συγχέεται πολλές φορές το φυσικό χάρισμα της ηρεμίας, αλλά ακόμη και η αποχαύνωση με την πραότητα. Στην πραγματικότητα, «η πραότητα είναι μία αμετακίνητη κατάσταση του νου, που παραμένει η ίδια και στις τιμές και στις περιφρονήσεις». (Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος).
    Ο αναγεννημένος άνθρωπος αναγνωρίζεται από τα παραπάνω χαρακτηριστικά, ήτοι από την πραότητα, την ταπείνωση και την αγάπη, καθώς και από το ότι υπομένει αγόγγυστα και με δοξολογική διάθεση τα λυπηρά γεγονότα της ζωής και θεωρεί ως αιτία των συμφορών του μόνον τον εαυτό του και κανέναν άλλον.–

    ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ




    Ο Ιερός Ναός Αποστόλου Φιλίππου Γραμματικούς, βρίσκεται στην επαρχία Μακρυνείας, του νομού Αιτωλοακαρνανίας, ανηκοντας στην δικαιοδοσία της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας & Ακαρνανίας.


    Απέχει περίπου 25 χιλίομετρα από την πρωτεύσουσα του νομού, το Μεσολόγγι και 30 χιλιόμετρα περίπου από το Αγρίνιο.


    Είναι ρυθμού τρίκλιτης βασιλικής άνευ τρούλου και είναι η μοναδική εκκλησία της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας που είναι αφιερωμένη στον Απόστολο Φίλιππο.
    Στην πνευματική της δικαιοδοσία έχει τα κάτωθι παρεκκλήσια-εξωκκλήσια:
    1. Ιερός Ναός Ζωοδόχου Πηγής
    2. Ιερός Ναός Υψώσεως Τιμίου Σταυρού
    3. Ιερός Ναός Αγ. ΄Τριάδος( Αγιο Πνεύμα )
    4. Ιερός Ναός Αγίου Χαραλάμπους και
    5. Ιερός Ναός Αγίων Θεοδώρων ( Κοιμητήριο )
    Εφημέριος Ιερού Ναού : π ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΙΩΑΝΝΟΥ