Κυριακή 27 Αυγούστου 2017

Πανηγυρίζει ο Ενοριακός Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Δαφνιά Μακρυνείας


Την προσεχή Τρίτη 29 Αυγούστου, εορτάζει και πανηγυρίζει ο Ενοριακός Ιερός Ναός Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Δαφνιά Μακρυνείας.
Αφ' εσπέρα Δευτέρας θα τελεσθεί στα 19:00 μμ η Ακολουθία του Πανηγυρικού Εσπερινού μετ Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος ενώ το πρωί στις 07:00 πμ θα τελεσθεί η Ακολουθία του Ορθρου και εν συνεχεία Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος ομιλούντος του Πανοσιολογιωτάτου Αρχιμανδρίτου π Μακαρίου Αντωνόπουλου, Ιεροκήρυκος της Ιεράς μας Μητροπόλεως

Ἀποτομὴ Κεφαλῆς Ἰωάννου Προδρόμου


«Οὐκ ἐξεστὶ σοι ἔχειν, τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Δὲν σοῦ ἐπιτρέπεται ἀπὸ τὸ νόμο τοῦ Θεοῦ νὰ ἔχεις τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου, ὁ ὁποῖος ζεῖ ἀκόμα. Λόγια τοῦ Τιμίου Προδρόμου, ποὺ ἀποτελοῦσαν μαχαιριὲς στὶς διεφθαρμένες συνειδήσεις τοῦ βασιλιὰ Ἡρώδη Ἀντίπα καὶ τῆς παράνομης συζύγου του Ἡρωδιάδος, ποὺ ἦταν, γυναίκα τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου.
Ὁ Ἡρώδης, μὴ ἀνεχόμενος τοὺς ἐλέγχους τοῦ Προδρόμου, τὸν φυλάκισε. Σὲ κάποια γιορτὴ ὅμως τῶν γενεθλίων του, ὁ Ἡρώδης ὑποσχέθηκε μὲ ὅρκο νὰ δώσει στὴν κόρη τῆς Ἡρωδιάδος ὅτι ζητήσει, διότι τοῦ ἄρεσε πολὺ ὁ χορός της. Τότε ἡ αἱμοβόρος Ἡρωδιὰς εἶπε στὴν κόρη της νὰ ζητήσει στὸ πιάτο τὸ κεφάλι τοῦ Ἰωάννη. Πράγμα ποὺ τελικὰ ἔγινε.
Ἔτσι, ὁ ἔνδοξος Πρόδρομος τοῦ Σωτῆρος θὰ παραμένει στοὺς αἰῶνες ὑπόδειγμα σὲ ὅλους ὅσους θέλουν νὰ ὑπηρετοῦν τὴν ἀλήθεια καὶ νὰ ἀγωνίζονται κατὰ τῆς διαφθορᾶς, ἀνεξάρτητα ἀπὸ κινδύνους καὶ θυσίες.


Καὶ νὰ τί λένε οἱ 24 πρεσβύτεροι τῆς Ἀποκάλυψης στὸν Θεὸ γιὰ τοὺς διεφθαρμένους: «ἦλθεν... ὁ καιρὸς τῶν ἐθνῶν κριθῆναι... καὶ διαφθεῖραι τοὺς διαφθείροντας τὴν γῆν’. Ἦλθε, δηλαδή, ὁ καιρὸς τῆς ἀνάστασης τῶν νεκρῶν γιὰ νὰ κριθεῖ ὁ κόσμος καὶ νὰ καταστρέψεις (Θεέ μου) ἐκείνους, ποὺ μὲ τὴ διεφθαρμένη ζωὴ τους διαφθείρουν καὶ καταστρέφουν τὴν γῆ.


Ἀπολυτίκιο. Ἦχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ’ ἐγκωμίων· σοὶ δὲ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γὰρ ὄντως καὶ Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καὶ ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τὸν κηρυττόμενον. Ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καὶ τοὶς ἐν Ἅδῃ, Θεὸν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τὸν αἴροντα τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καὶ παρέχοντα ἡμῖν τὸ μέγα ἔλεος.

Ἕτερον Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς πάντων ὑπέρτερος, τῶν Προφητῶν ἀληθῶς, αὐτόπτης καὶ Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Προφήτα γεγένησαι, ὅθεν καὶ παρ’ Ἡρώδου, ἐκτμηθεῖς σου τὴν Κάραν, ἔδραμες τοὶς ἐν Ἅδῃ, προκηρύξαι τὸ λύτρον διὸ σὲ Ἰωάννη Βαπτιστά, ποθῶ γεραίρομεν.

Κοντάκιον  Ἦχος πλ. α’. 
Ἡ τοῦ Προδρόμου ἔνδοξος ἀπoτομὴ, οἰκονομία γέγονέ τις θεϊκή, ἵνα καὶ τοῖς ἐν Ἅδῃ, τοῦ Σωτῆρος κηρύξῃ τὴν ἔλευσιν. Θρηνείτω οὖν Ἡρωδιάς, ἄνομον φόνον αἰτήσασα· οὐ νόμον γὰρ τὸν τοῦ Θεοῦ, οὐ ζῶντα αἰώνα ἠγάπησεν, ἀλλ’ ἐπίπλαστον πρόσκαιρον.

Μεγαλυνάριον.
Κἂν ἐτμήθης Κάραν ὦ Βαπτιστά, φθέγγεται ἠ γλῶσσα, τὸν Ἡρώδην ἐλέγχουσα· Λόγου τὴν φωνήν σε, σιγῆσαι γὰρ οὐκ ἔδει, ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐν Ἅδῃ, Χριστὸν κηρύξασθαι

Πανηγυρίζει η Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου στην Ανάληψη

Πανηγυρίζει στις 29 Αυγούστου 2017, η ιστορική και αγιοτόκος Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Ανάληψης Θέρμου.
  • Την Δευτερα το απόγευμα και ώρα 7:00, θα ψαλλεί ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ Αρτοκλασίας και Θείου Κυρήγματος .
  •  Ανήμερα της εορτής, και περί ώρα 07:00πμ θα ψαλλεί ο Όρθρος της εορτής και στη συνέχεια θα τελεσθεί Πανηγυρική  Θεία Λειτουργία μετά Θείου κηρύγματος ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κκ Κοσμά 

Προσκαλούνται οι ευσεβείς Χριστιανοί.






Eγκώμιο στην αποκεφάλιση του Τιμίου Προδρόμου : Του Οσίου πατρός ημών Θεοδώρου του Στουδίτη


"Λαμπρή καί θεοχαρμόσυνη εἶναι, εὐσεβεῖς χριστιανοί, ἡ πανήγυρη πού μᾶς συγκέντρωσε σήμερα γιά νά γιορτάσουμε πνευματικά. Πολύ σωστά χαρακτηρίζεται λαμπρή, γιατί φεγγοβολάει καί ἀπό αὐτό ἀκόμα τό ὄνομα ἐκείνου πού σήμερα τιμᾶμε, ἐπειδή αὐτός καί εἶναι καί ὀνομάζεται λυχνάρι2τοῦ φωτός. Δέν εἶναι βέβαια λυχνάρι πού μᾶς περιλούζει μέ ὑλικό φῶς, γιατί τότε δέν θά ἦταν διαρκής καί ἀδιάκοπη ἡ λάμψη του καί θά χανόταν κάθε φορά πού θά ’μπαινε μπροστά του κάποιο ἐμπόδιο. Ἀλλ’ εἶναι φῶς πού δείχνει τήν ἀστραφτερή λαμπρότητα τῆς θείας χάριτος στά κατάβαθα τῆς καρδιᾶς ἐκείνων πού ἔχουν συγκεντρωθεῖ γιά νά γιορτάσουν τή μνήμη του καί ἀνεβάζει τό νοῦ στό νά στοχάζεται τά παθήματα τοῦ δικαίου ἄνδρα, ὥστε βλέποντας μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς τό μακάριο ἐκεῖνο μαρτύριο, νά γεμίσουμε μέ πνευματική εὐφροσύνη.
     Σέ καμία περίπτωσι βέβαια, ἡ θέα τοῦ χυμένου καταγῆς αἵματος κάποιου ἄλλου ἀποκεφαλισμένου ἀνθρώπου, δέν θά ’φερνε εὐχαρίστηση. Οὔτε τό ἄκουσμα μιᾶς τέτοιας εἴδησης θά προκαλοῦσε σεβασμό στή μνήμη τοῦ ἀποθαμένου. Γιατί πῶς θά μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος, πού ἀπό φυσικοῦ του ἀγαπάει τή ζωή, νά χαρεῖ μία αἱμορραγία πού ὁδηγεῖ στό θάνατο; Ἀντίθετα, πολύ περισσότερο, τό θέαμα αὐτό θά τόν ὁδηγοῦσε σέ ἀπέχθεια, οἶκτο καί κακολογία τῆς πράξεως, ἐκτός ἄν παραλογιζόταν καί ἀποθηριωνόταν, μή μπορώντας νά ἀντιδράσει λογικά σ’ αὐτά πού βλέπει, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν τά διάφορα ζῶα πού δέν ἔχουν λογική. Χαίρονται δηλαδή, κακαρίζουν καί χοροπηδᾶνε οἱ πετεινοί ὅταν βλέπουν νά σφάζουν ἕνα ἄλλο κοκόρι, ἀπολαμβάνοντας μόνο τό θέαμα, χωρίς νά σκέπτονται ὅτι τούς περιμένει καί αὐτούς τό ἴδιο πάθημα. Χαίρονται ὅμως τά μάτια μας νά βλέπουν τό αἷμα κάθε ἁγίου, εὐφραίνονται τ’ ἀφτιά μας ν’ ἀκοῦν τά σωτήρια μηνύματά του καί τά χείλη μας τό προσκυνοῦν. Γιατί ἡ ἀφαίρεσή του χαρίζει τέλεια συμμετοχή στήν ἀθάνατη καί ἀληθινή ζωή. Δέν ἐννοῶ βέβαια μόνο τή σταγόνα τοῦ αἵματος, ἀλλά καί ὁτιδήποτε ἀπό τά ἅγια μέλη του -ἤ μιά τρίχα καί καθετί πού φοροῦσε ἤ ἔπιαναν τά χέρια του- εἶναι περιζήτητο καί πολύτιμο γιά κεῖνον πού ἔχει ἀποφασίσει νά πιστεύει καί νά λατρεύει σωστά τόν Θεό. Γι’ αὐτό ἐκεῖνος πού ἔχει κάτι τέτοιο στό σπίτι του ἤ στήν ἐκκλησία -δηλαδή τό ὁλόκληρο λείψανο ἤ ἕνα μέρος του, ἀκόμα καί τό ἐλάχιστο κομματάκι- τό θεωρεῖ ἰδιαίτερη τιμή καί καυχιέται γι’ αὐτό, σάν νά ’χει θησαυρό πού ὑποβοηθάει τόν ἁγιασμό του καί ἐξασφαλίζει τή σωτηρία του. Ἔτσι προσέρχεται μέ πολλή εὐλάβεια στή λειψανοθήκη μέ τήν ἱερή σκόνη καί ἐγγίζει μέ δέος τά ἀνέγγιχτα, λόγω τῆς ἱερότητάς τους, ἱερά λείψανα.
     ...Τέτοιο ἦταν καί τό ἅγιο αἷμα τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστῆ τοῦ Χριστοῦ, γιά τό ὁποῖο μιλᾶμε σήμερα καί τό ὁποῖο ἔχυσε ἀπό τόν ἱερό του τράχηλο σάν πολύτιμο μύρο πού εὐωδιάζει τήν οἰκουμένη. Τό αἷμα αὐτό δέν τό ἔφτιαξε ἡ ἡδονική πολυφαγία, οὔτε τό κρασί, οὔτε κάποια ἀπό τίς ἄλλες τροφές πού συνήθως παχαίνουν καί εὐχαριστοῦν τούς λαίμαργους.
       Ἀλλά τό δημιούργησε ἡ Χάρη τῆς ἐγκράτειας, πού ὁ Ἅγιος τήν ἀσκοῦσε ἀπό τά σπάργανά του μέχρι τό μαρτυρικό του τέλος. Καί ὅπως εἶπε ὁ Κύριος, ὁ Ἰωάννης, πού οὔτε ἔτρωγε, οὔτε ἔπινε...ο (Ματθ. 11, 18-19). Τό αἷμα αὐτό χύθηκε πρίν ἀπό τό αἷμα τοῦ Δεσποτικοῦ καί ἀθανάτου ποτηρίου. Γιατί ἔπρεπε ὁ Πρόδρομος τοῦ Φωτός, πού μέ τό λαμπρό ἐρχομό του ἀπό στείρα μάνα φώτισε ὅσους βρίσκονταν πάνω στή γῆ, νά γίνει ἀκτινοβόλος κήρυκας καί σ’ αὐτούς πού ἦταν κάτω ἀπό αὐτήν, δηλαδή στόν Ἅδη.Τό αἷμα αὐτό ἔχει παρρησία9 ἐνώπιον τοῦ Παντοκράτορα Κυρίου, περισσότερο ἀπ’ ὅτι εἶχε τό αἷμα τοῦ δικαίου Ἄβελ. Γιατί κάθε ἔργο περιέχει μέσα του μιά μυστική φωνή πού δέν παράγεται ἀπό ἠχητικά ὄργανα, ἀλλά πού γίνεται φανερή ἀπό τή δύναμι πού ἔχει βάλει μέσα σ’ αὐτό ὁ ποιητής τοῦ ἔργου. Τό αἷμα αὐτό εἶναι πιό ἀξιοσέβαστο ἀπό τό αἷμα τῶν Πατριαρχῶν (Ἀβραάμ, Ἰσαάκ, κ.τ.λ.), πιό πολύτιμο ἀπό τό αἷμα τῶν προφητῶν καί πιό ἁγιασμένο ἀπό τό αἷμα ὅλων τῶν δικαίων. Γιατί εἶναι πιό ὑπέροχο καί ἀπό αὐτό ἀκόμα τό αἷμα τῶν Ἀποστόλων καί πιό ἔνδοξο καί ἀπό τό αἷμα τῶν μαρτύρων. Καί αὐτά τά λόγια δέν εἶναι δικά μου, ἀλλά εἶναι λόγια τοῦ Μεγάλου Λόγου, τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού ἔχει δώσει τή σχετική μαρτυρία γιά τόν Τίμιο Πρόδρομο.
     Εἶναι αἷμα πού στολίζει τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πιό ὄμορφα ἀπό κάθε στολισμό πού θά τῆς γινόταν μέ πολύχρωμα καί σπάνια λουλούδια. Χύθηκε γιά τήν δικαιοσύνη στό τέλος τῆς ἐποχῆς πού ἴσχυε ὁ παλαιός νόμος καί ἔγινε λούλουδο πού παραστέκει στήν εἴσοδο τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ.
...Τί νά τό ὀνομάσουμε αὐτό τό φαγοπότι, συμπόσιο ἤ φονευτήριο; Τί νά ἀποκαλέσουμε τούς κρασοκυβέρνητους προσκαλεσμένους, ὁμοτράπεζους ἤ αἱματοβαμμένους;
      Ὤ πρωτόγνωρο θέαμα! Ὤ ἁμαρτωλό ὅραμα! Ἀπό τό ἕνα μέρος προσφέρονταν κοτόπουλα καί ἀπό τό ἄλλο φέρνανε τό προφητικό κεφάλι. Ἀπό τή μιά μεριά κερνοῦσαν πλούσια καθαρό κρασί καί ἀπό τήν ἄλλη ἔρεε μέ ὁρμή τοῦ δικαίου τό αἷμα. Ὤ πόσο φοβερό εἶναι νά τό πῶ καί πόσο φρικτό νά τό ἐκφράσω! ...Προσκυνῶ ἐκεῖνα τά ὡραῖα πόδια, πού εὐαγγελίστηκαν τά ἀγαθά στούς ἀνθρώπους καί μέ τά ὁποῖα προετοιμάστηκε ἡ ὁδός τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου. Φέρτε νά προσκυνήσω καί τήν τίμια ἁλυσίδα μέ τήν ὁποῖα δέθηκε ὁ πιό πολύτιμος καί ἀγγελόμορφος ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους. Φέρτε καί τή σεβάσμια πιατέλα ὅπου τοποθετήθηκε ἡ πολυσέβαστη καί ἀπ΄ ὅλα τά χρυσάφια ἀκριβότερη Κεφαλή. Ἀκόμα ἄν ἔβρισκα δέν θ΄ἄφηνα ἀπροσκύνητο τό φονικό μαχαίρι πού μπήχθηκε στόν ἱερό τράχηλο, οὔτε θά δίσταζα νά καταφιλήσω τό χῶμα ὅπου φρουρήθηκε ὁ θησαυρός, μέ τή βεβαιότητα, ὅτι καί αὐτό θά μοῦ μετέδιδε θεία Χάρη.
...Μακαριστέ τάφε καί χαρμόσυνη ταφόπετρα, πού σκέπασες τό τρισμακάριστο ἐκεῖνο σκήνωμα καί τύλιξες μέσα σου τό πολυτιμώτερο ἀπό σωρούς σμαράγδια καί μαργαριτάρια σῶμα. ...Ἐκεῖ λοιπόν βρισκόταν ὁρατά ἡ συντροφιά τῶν μαθητῶν καί ἀόρατα πλήθη ἀγγέλων, εὐφημώντας, δοξάζοντας, ὑψώνοντας στόν οὐρανό καί μεταφέροντας στήν ἀτελείωτη χαρά αὐτόν πού ἔζησε σάν ἔνσαρκος ἄγγελος καί προανάγγειλε τό Μεσσία. Αὐτόν πού ὑπῆρξε γνήσιος φίλος τοῦ Κυρίου, πού ὁδήγησε στόν οὐράνιο Νυμφίο τήν Ἐκκλησία, τό ἄσβηστο λυχνάρι τοῦ ἀνεκφράστου φωτός, τή ζωντανή φωνή τοῦ Θεοῦ Λόγου, τόν ἀνώτερο ἀπ’ τούς προφῆτες16, τόν μεγαλύτερο ἀπ’ ὅσους γέννησε ποτέ γυναίκα. Τέτοια λοιπόν ὅπως περιγράψαμε, εἰρηνική ἦταν ἡ ταφή τοῦ δικαίου, πρόξενος καί ἀγαλλίασης καί σωτηρίας, σ’ ὁλόκληρο τόν κόσμο.
     ...Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος μακαρίζεται γιατί θυσιάζει τό κεφάλι του γιά τήν ἀλήθεια καί ὁ παράνομος Ἡρώδης γελοιοποιεῖται καί ἐξευτελίζεται. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἀπ’ ὅλους ἐγκωμιάζεται γιά τό σθεναρό ἔλεγχο καί ὁ παράφρονας Ἡρώδης θεωρεῖται ἄτιμος γιά τήν μοιχεία του. Σήμερα ἡ κεφαλή τοῦ Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου προσφέρεται σφαχτάρι ἱερό πάνω στήν πιατέλα καί ἡ μοιχαλίδα Ἡρωδιάδα, παρά τή θέλησή της, δέχεται τήν αἰώνια καταδίκη. Σήμερα τό αἷμα τοῦ Ἰωάννη τοῦ Προδρόμου χύνεται γιά τήν τήρηση τοῦ θείου νόμου καί αὐτός πού ἐναντιώθηκε στόν Πρόδρομο μέ τήν παρανομία δικαιολογημένα διαπομπεύεται. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἐξαιτίας τῆς παρρησίας του πρός τόν Ἡρώδη ἀποκεφαλίζεται, γιά τήν τήρηση τῆς δικαιοσύνης.
Ἔτσι μαθαίνουν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς νά μή χωρίζουν τίς νόμιμες συζύγους τους καί ἀποδοκιμάζουν αὐτόν πού χώρισε τή γυναίκα του. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος στήνει πάνω στή γῆ πνευματικό ὁρόσημο καί προτρέπει ὅλους τούς ἄνδρες νά ἀρκοῦνται στή νόμιμη γυναῖκα τους καί νά μήν προχωροῦν παραπέρα. Σήμερα ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος κατεβαίνει στόν Ἅδη καί οἱ νεκροί μαθαίνουν τό χαρμόσυνο ἄγγελμα τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ. Σήμερα οἱ οὐρανοί εὐφράνθηκαν μέ τόν ἀποκεφαλισμό τοῦ Ἰωάννη τοῦ Βαπτιστῆ, πού θυσιάστηκε γιά τή δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ καί οἱ ἄνθρωποι πάνω στή γῆ γιορτάζουνε μέ εὐχαριστήριους ὕμνους. Καί ἔχω τή γνώμη ὅτι καί ἐμᾶς τώρα παρακολουθεῖ ἀπό τόν οὐρανό ὁ Τίμιος Πρόδρομος καί μᾶς ἀμείβει ὡς ὑμνητές του μέ θεία χαρίσματα. Ἀνάμεσα στό χορό τῶν προφητῶν, σάν πρωινό ἀστέρι μεσουρανεῖ καί φωτίζει τό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἀνάμεσα στούς ἀποστόλους καί πρίν ἀπ’ αὐτούς καί περισσότερο ἀπ’ αὐτούς λάμπει σάν ἥλιος μέσα στούς ἥλιους. Μέσα στούς μάρτυρες ξεχωρίζει μέ τά θαύματά του, σάν ὁλοστόλιστος μ’ ἀστέρια οὐρανός. Ἀνάμεσα στούς δικαίους στέκει περίτρανα γιά τά πολλά παθήματα πού ὑπέφερε, γιά χάρη τῆς δικαιοσύνης καί ὑψώνεται πιό ψηλά ἀπό τούς κέδρους τοῦ Λιβάνου, αὐτός πού σκόρπισε σήμερα χαρά στήν οἰκουμένη.Γιατί, ἄν θά χαροῦν πολλοί κατά τή γέννησή του, σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Εὐαγγελιστή Λουκᾶ (Λουκ. 2,10), πρέπει νά εἶναι ἀνάλογη καί ἡ εὐφροσύνη τήν ἡμέρα αὐτή τοῦ μαρτυρικοῦ τέλους, τήν ὁποία ἀξιωθήκαμε νά πανηγυρίσουμε ὅλοι ἐμεῖς, δηλαδή οἱ ἱερεῖς καί οἱ ἐρημίτες καί οἱ κοινοβιάτες καί οἱ λαϊκοί, γιατί ὅλοι ἔχουν μέρος στή χαρά πού δίνει ἡ μνήμη του.
Σ’ Αὐτόν πρέπει ἡ δόξα καί ἡ δύναμη, μαζί μέ τόν Πατέρα καί τό Πανάγιο καί Ζωοποιό Πνεῦμα, τώρα καί πάντοτε καί στούς ἀτελεύτητους αἰῶνες τῶν αἰώνων. Ἀμήν"

Αποσπάσματα Εγκωμιαστικού Λόγου"εις την αποκεφάλιση του μεγάλου Προδρόμου και Βαπτιστού του Χριστού" του οσίου πατρός ημών Θεοδώρου του Στουδίτου.Ολόκληρο το θαυμάσιο αυτό εγκωμιαστικό κείμενο,μπορείτε να το διαβάσετε,στην ιστοσελίδα της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Καρέα στην ηλεκτρονική διεύθυνση:www.imaik.gr

Αγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και Βαπτιστής, του πρωτ. π Γεωργίου Παπαβαρνάβα


 Ο Τίμιος Πρόδρομος είναι το πρόσωπον εκείνο, το οποίον εγκωμίασε ο Χριστός περισσότερο από κάθε άλλον άνθρωπο. “Μείζων εν γεννητοίς γυναικών προφήτης Ιωάννου του Βαπτιστού ουδείς εστι” (Λουκ. ζ' 28). Είναι ο μεγαλύτερος των Προφητών, όχι ως προς την ηλικία, αφού έζησε μόνον τριάντα χρόνια, αλλά ως προς την χάρη και την δόξα, γιατί αξιώθηκε όχι μόνον να ιδή, αλλά και να βαπτίση “τον κηρυττόμενον” Μεσσία. Στην συνέχεια όμως ο Χριστός τόνισε ότι ο μικρότερος στην Βασιλεία των Ουρανών είναι μεγαλύτερος από τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Και το είπε αυτό, σύμφωνα με την ερμηνεία του ιερού Χρυσοστόμου, για να μη παρασυρθούν οι όχλοι από την υπερβολή των επαίνων και θεωρήσουν τον Ιωάννη ανώτερον από τον Θεάνθρωπο Χριστό. Αλλά και σύμφωνα με μια άλλη ερμηνεία, του εκκλησιαστικού Συγγραφέως του 4ου μ.Χ. αιώνος Διδύμου του Τυφλού, ο μικρότερος από τους Αγίους Αποστόλους, ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος, είναι μεγαλύτερος του Προδρόμου, αφού οι Απόστολοι είναι ανώτεροι από τους Προφήτας.
     Είναι γέννημα στείρας γυναικός και καρπός προσευχής. Από έμβρυο έξι μηνών στην μήτρα της Ελισάβετ έλαβε την χάρη του Αγίου Πνεύματος και σκίρτησε όταν η Παναγία συνάντησε την μητέρα του και με το στόμα της προφήτευσε και ονόμασε την Μαρία Μητέρα του Θεού. Το όνομα Ιωάννης, που έλαβε, ήταν και αυτό δώρο του Θεού, όπως και ο ίδιος. Η ασκητική του ζωή σκανδάλισε πολλούς από τους συγχρόνους του, που δεν μπορούσαν να αντιληφθούν τον αγγελικό τρόπο της ζωής του, και τον κατηγορούσαν ότι είναι δαιμονισμένος. Βέβαια, το γεγονός αυτό, δηλαδή το να κατηγορούν οι άνθρωποι κάποιον συνάνθρωπό τους, επειδή θέλει να ζήση όχι όπως εκείνοι, αλλά με διαφορετικό τρόπο, συνέβαινε και σε άλλες εποχές, όπως συμβαίνει και στις ημέρες μας, αφού και σήμερα υπάρχουν πολλοί που κατηγορούν αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν με την δική τους λογική. Εκτός όμως από το καταλαβαίνω υπάρχει και το αισθάνομαι. Δηλαδή, πέρα από την λογική υπάρχει και η καρδιά, που όταν μεθά από το δυνατό κρασί της άκτιστης χάρης του Αγίου Πνεύματος, απαρνείται όλες τις ψευτοχαρές της εφήμερης αυτής ζωής. Αυτή την μέθη οι άγιοι Πατέρες την ονομάζουν νηφάλια. Όταν κάποιος γευτή την αγάπη του Θεού, τότε περιφρονεί όλες τις άλλες αγάπες, προς τα υλικά πράγματα εννοείται, γιατί τις βρίσκει ψεύτικες.
     Ο Τίμιος Πρόδρομος προετοίμασε τους ανθρώπους να δεχθούν τον Χριστό. Το κήρυγμά του ήταν κήρυγμα μετανοίας. Ο λόγος του ήταν γεμάτος ανδρεία και δύναμη. Δεν δείλιασε και δεν δίστασε να τα βάλη με το κατεστημένο της εποχής του. Ήλεγξε την παρανομία του βασιληά Ηρώδη. Αλλά και τους Φαρισαίους, που καταδυνάστευαν τον λαό φορτώνοντάς τον φορτία βαρειά και δυσβάστακτα, τους αποκάλεσε φίδια και γεννήματα εχιδνών. Προπορεύθηκε του Χριστού και στον άδη και μάλιστα με χαρά, όπως ψάλλουμε στο Απολυτίκιό του, για να κηρύξη στους απ’ αιώνος θανόντας “Θεόν φανερωθέντα εν σαρκί”.
     Στην συνέχεια, θα τονίσουμε τρία σημεία, λαμβάνοντας αφορμή από τα γεγονότα της ζωής του, αλλά και από τον βίο και την πολιτεία του.Πρώτον, ότι κατηγορήθηκε ως δαιμονισμένος γιατί η ζωή του, που την είχε αφιερώσει στον Θεό, ήταν διαφορετική από εκείνη των πολλών. Δεν έμενε στην πόλη, αλλά έφυγε στην έρημο, όπου ζούσε ασκητικά. Δεν έτρωγε φαγητό, αλλά τρεφόταν με ακρίδες, δηλαδή με τις τρυφερές άκρες των φυτών, και με μέλι άγριο. Και σήμερα, δυστυχώς, υπάρχει από πολλούς η ίδια αντιμετώπιση, όταν αποφασίση κάποιος, και ιδίως νέος και μορφωμένος, να αφιερωθή στον Χριστό και στην Εκκλησία Του ως Ιερέας ή ως Μοναχός. Και αν δεν τον αποκαλούν δαιμονισμένο, σίγουρα λένε ότι κάτι έπαθε στο μυαλό. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι άνθρωποι που αντιτίθενται και προκαλούν πλείστα όσα εμπόδια και δυσκολίες, δεν είναι άθεοι ή άσχετοι με την Εκκλησία, αλλά αντίθετα εκκλησιάζονται και μάλιστα τιμούν τους Αγίους, που ακολούθησαν τον ίδιο δρόμο. Αυτό αν δεν είναι παραλογισμός τότε τί είναι;  Δεύτερον. Αν ήλεγξε την παρανομία του Ηρώδη και την υποκρισία των Φαρισαίων, το έκανε από αγάπη και όχι από εμπάθεια, αφού ήταν απαθής και “πλήρης Πνεύματος Αγίου”. Σκοπός του δεν ήταν η διαπόμπευσή τους, αλλά η διόρθωση και η θεραπεία τους.Σήμερα υπάρχει η νοοτροπία να δικαιολογούμε τα λάθη μας και τα πάθη μας στηρίζοντάς τα αγιογραφικά και αγιολογικά, δηλαδή φέροντας παραδείγματα από την Αγία Γραφή και από την ζωή των Αγίων. Έτσι, πολλοί βρίζουν, συκοφαντούν και σπιλώνουν υπολήψεις τάχα για την δόξα του Θεού. Οι Άγιοι, όταν αναγκάζονταν να ελέγξουν, το έκαναν με πόνο, αγάπη και πολλή προσευχή για τα συγκεκριμένα πρόσωπα και αφού είχαν εξαντλήσει κάθε άλλο μέσο.  Τρίτον. Τα γεγονότα της ζωής του, ο Τίμιος Πρόδρομος, ευχάριστα και οδυνηρά, τα θεωρούσε ότι προέρχονται κατ’ ευθείαν από τον Θεό, αφού χωρίς την θέλησή Του τίποτα δεν μπορεί να συμβή. Και πράγματι, όχι μόνον η γέννηση και τα άλλα περιστατικά της ζωής του έγιναν επειδή το θέλησε ο Θεός, αλλά και αυτός ο θάνατός του έγινε θεϊκή Οικονομία, για να κηρύξη και “τοίς εν άδη”.
    Το ίδιο συμβαίνει και με κάθε έναν από εμάς. Ο Θεός μας γνωρίζει πριν ακόμα γεννηθούμε, αφού αυτός είναι η αιτία της δημιουργίας μας.Μας αγαπά περισσότερο από ό,τι νομίζουμε και φροντίζει για τον καθένα μας ξεχωριστά. Τίποτε από όσα συμβαίνουν στην ζωή μας δεν είναι τυχαίο. Τις αποτυχίες, τις αναποδιές και τις πιο οδυνηρές ακόμη ασθένειες τις επιτρέπει ο Θεός από αγάπη, γιατί όταν αντιμετωπισθούν σωστά μπορούν να αποδειχθούν ως οι μεγαλύτερες ευλογίες. Πόσοι δεν μετενόησαν και έγιναν πραγματικοί άνθρωποι μετά από μια δύσκολη περιπέτεια ή μια βαρειά αρρώστεια;
      Η εμπιστοσύνη στην αγάπη και την πρόνοια του Θεού αποτελεί το πιο σταθερό στήριγμα και στις μεγαλύτερες αναποδιές. Διώχνει τις ανασφάλειες και το άγχος και μας θέτει στην σωστή προοπτική για την ψύχραιμη και σωστή αντιμετώπιση και των πιο δύσκολων προβλημάτων.

ΠΗΓΗ: Εκκλησιαστική Παρέμβαση

Πέμπτη 24 Αυγούστου 2017

Εν πρώτοις Κύριε μνήσθητι του Πατρός και Αρχιεπισκόπου ημών Κοσμά


Πολυχρόνιο ποιήσαι Κύριος ο Θεός, τον Σεπτό Προκαθήμενο 
της εν Αιτωλίας και Ακαρνανίας Εκκλησίας, τον Σεβασμιώτατο ημών Δεσπότην, Μητροπολιτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κκ Κοσμάν, 
Κύριε φύλαττε εις πολλά έτη.

238 χρόνια απο το μαρτυρικό τέλος του ΠατροΚοσμά



24 Αυγούστου 1779 - 24 Αυγούστου 2017
238 χρόνια απο το μαρτυρικό τέλος του ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ

Η Ιερά Μητρόπολις Αιτωλίας και Ακαρνανίας και η Ομώνυμη Ιερά Μονή στο Μέγα Δένδρο Θέρμου εορτάζουν τον Προστάτη, και έφορό της ΑΓΙΟ!

Ο Δήμος Θέρμου τον ΠΟΛΙΟΥΧΟ ΑΓΙΟ!

Η Τοπική μας Εκκλησία τον ΠΑΤΈΡΑ & ΕΠΙΣΚΟΠΟ ΤΗΣ  !!!

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΑΓΑΠΗΤΟΙ ΑΔΕΛΦΟΙ

Ο Άγιος Κοσμάς αποτελεί τη σημαντικότερη προσωπικότητα του Γένους μας κατά τη διάρκεια της τουρκικής σκλαβιάς


Ο άγιος Κοσμάς αποτελεί τη σημαντικότερη προσωπικότητα του Γένους μας κατά τη διάρκεια της τουρκικής σκλαβιάς. Ο λαός το ανεγνώρισε αυτό και τον τίμησε με ποικίλους τρόπους, όπως ανέγερση ναών προς τιμήν του, κατασκευή ανδριάντων και προτομών, ιστόρηση πλήθους αγιογραφιών και φορητών εικόνων σε ναούς της χώρας. Ο άγιος Κοσμάς, υπήρξε η σημαντικότερη φυσιογνωμία, αλλά δεν ήταν οπαδός του «διαφωτισμού». Έτσι δεν δικαιούται να προβάλλεται από τα εγχειρίδια της υποδούλωσης στο «δυτικό πνεύμα». Το έργο του υπήρξε πολυσχιδές και εθνοσωτήριο:
210 Ελληνικά σχολεία και 1100 κοινά, ιδρύθηκαν με παρότρυνσή του.
4000 κολυμβήθρες αγοράστηκαν με προσφορές εχόντων.
1500 παραμάνες παραιτήθηκαν από την υπηρεσία τους σε μουσουλμανικές οικογένειες.
500.000 κομποσκοίνια και σταυρουδάκια μοιράστηκαν, ώστε να αναθερμανθεί η πίστη των υποδούλων που λυγίζοντας από τα βάσανα (πού δεν είδε η συντακτική ομάδα του βιβλίου, καθώς παρέθεσε μία μόνο γνώμη, αυτή κάποιου απεσταλμένου του Γάλλου βασιλιά στο σουλτάνο) εξισλαμίζονταν.
Εκατομμύριο και πλέον άρχισε να προσέρχεται στα Μυστήρια της Εκκλησίας και να ζωντανεύει μέσα του η πίστη και μ' αυτή και η ελπίδα για το «ποθούμενο».Χιλιάδες δένδρα εμβολιάστηκαν και η τέχνη του εμβολιασμού μεταδόθηκε σε μεγάλη έκταση.
Ο άγιος Κοσμάς είπε σε κάποια από τις σωζόμενες διδαχές του: «Δεν έχω μήτε σακκούλα, μήτε σπίτι, μήτε κασέλλα, μήτε άλλο ράσο, αλλά παρακαλώ τον Θεό να μη μου δώσει μέχρι το τέλος της ζωής μου, διότι ωσάν κάμνω αρχήν να παίρνω άσπρα έχασα τον αδελφόν μου».
Ο άγιος Κοσμάς πρόσφερε τη ζωή του θυσία για να μην χαθεί το Γένος αποκαμωμένο από τα βάσανα της σκλαβιάς. Δεν έπεσε όμως θύμα του κατακτητή, αλλά της «ευγενικής» τάξης των πλουσίων αστών Εβραίων, των οποίων έθιγε τα οικονομικά συμφέροντα. Σήμερα οι Εβραίοι πανηγυρίζουν την πλανητική, μέσω του χρήματος, κυριαρχία. Πρόσφατα πέτυχαν μία ακόμη νίκη στη χώρα μας: Το μάθημα των θρησκευτικών εξοβελίζεται από τον κατάλογο των υποχρεωτικών για λόγους ελευθερίας της συνειδήσεως.  Οι εχθροί της πίστης μας εργάζονται ευσυνείδητα. Εμείς τι κάνουμε;

Ο προφήτης του Γένους,ο ακαταμάχητος διδάχος, ο ένδοξος ιερομάρτυρας αποτελεί φωτεινή μορφή του Νέου Ελληνισμού. Κάθε τιμή είναι οφειλόμενο χρέος, κάθε αποσιώπηση αποτελεί εμπάθεια και ανεπίτρεπτη λησμοσύνη.


Γραφει ο μακαριστός γέροντας Μωυσής ο Αγιορείτης
Μία μορφή ιερή, ωραία, γενναία, δυναμική, προφητική και μαρτυρική. Από τη φτωχή Αιτωλία ήλθε στον Άγιο Άθωνα. Μετά δύο δεκαετιών μαθητεία εξήλθε για σπάνιο, μοναδικό, ιεραποστολικό έργο, το οποίο έστεψε και υπέγραψε με το αίμα του.
Γύρισε μεγάλο μέρος της Ελλάδος κηρύττοντας, διδάσκοντας, κτίζοντας εκκλησίες και σχολεία. Τρεις μεγάλες ιεραποστολικές περιοδείες στέφθηκαν από πλήρη επιτυχία. Έργο αποδοτικό, καρποφόρο και σωτήριο για τον λαό. Ο αεικίνητος, ακούραστος και ακάματος διδάχος είχε αίσια αποτελέσματα των μελετημένων κινήσεών του. Κυρίως έσωζε ψυχές. Πρόκειται για φαινόμενο κληρικού που τιμήθηκε επάξια και αγαπήθηκε υπερβολικά. Οι άνθρωποι τον κατάλαβαν ότι τους αγάπησε ειλικρινά και του αφοσιώθηκαν ακόμη και ληστές.
Αυτό που τον μεγάλυνε ήταν οι από Θεού θαυματουργίες και προφητείες του. Το κήρυγμά του ήταν ελκυστικό γιατί ήταν απλό, ανυπόκριτο, αφτιασίδωτο και θεοκίνητο. Δίδασκε με πόθο, με λαχτάρα, με πόνο και αγάπη. Ήταν ένας άφθαστος διδάχος. Οι λόγοι του ακόμη και σήμερα συγκινούν για τη χάρη τους. Δεν είχε χειρόγραφες σημειώσεις, είχε χάρισμα, ήταν θεόπνευστος και γλυκομίλητος. Γνώριζε καλά να αναπαύει με τρόπο και τους αμαθείς. Χρησιμοποιούσε την απλή δημοτική γλώσσα. Τα θέματά του ήταν από το Ευαγγέλιο και τον Συναξαριστή. Έλεγε τα χρήσιμα, τα απαραίτητα, τα σωτήρια. Ήταν φλογερός, αληθινός, ατόφιος, γλαφυρός, ταπεινός και πράος. Ήταν φωτεινός, ελπιδοφόρος ακέραιος και πάντα διδακτικός.
Μιλούσε στους αγρούς στήνοντας έναν ξύλινο σταυρό. Δίδασκε στη σκιά του σταυρού. Αυτό είχε μεγάλη σημασία και βαθύ νόημα. Φεύγοντας άφηνε τον σταυρό σε ανάμνηση. Μόνο δώδεκα επιστολές άφησε. Μιλούσε προφορικά, σαγηνευτικά και πειστικά. Τους λόγους του που σώθηκαν τους αντέγραφαν πιστοί μαθητές του.
Δημιουργούσε στους ακροατές του ιερό ενθουσιασμό, μετάνοια και συντριβή. Τον ακολουθούσε μια λαοθάλασσα διψασμένων υποδούλων. Τον άκουγαν με θαυμασμό ακόμη και αλλόθρησκοι. Ήταν μέρη που έμενε δυο-τρεις ημέρες. Έτρεχαν όλοι να τον ακούσουν με προσοχή και θαυμασμό. Οι λόγοι ρίζωναν βαθιά στις καρδιές των ανθρώπων. Οι στόχοι επιτεύχθηκαν και μυστικά χαιρόταν. Μίλησε κατά τη αδικίας, της κακίας, των παθών, της αμάθειας, της ασέβειας και της αθεοφοβίας.
Έφερε την καταλλαγή, τη συνδιαλλαγή, την ομόνοια και την ένωση. Το ήθος του αφόπλιζε και επηρέαζε τη μεταβολή της άστατης ζωής των ανθρώπων. Αναθέρμανε την πίστη και εργάστηκε επίπονα κατά των φοβερών εξισλαμιστών. Αρκετούς παρασυρμένους έφερε σε μεταμέλεια και μετάνοια, εξομολόγηση και δάκρυα.
Να τι μπορεί να κάνει ένας άγιος. Να τι έκανε ένας απλός παπάς. Ορισμένοι ιστορικοί δεν τον αναφέρουν καθόλου. Τα σχολικά βιβλία τον αγνοούν. Στη Βόρειο Ήπειρο τελείωσε μαρτυρικά το βίο του. Εκεί είχε αφιερώσει μεγάλο μέρος του έργου του. Ο προφήτης του Γένους, ο ταπεινός παπαδάκος, ο ακαταμάχητος διδάχος, ο ένδοξος ιερομάρτυρας αποτελεί φωτεινή μορφή του Νέου Ελληνισμού. Κάθε τιμή είναι οφειλόμενο χρέος, κάθε αποσιώπηση αποτελεί εμπάθεια και ανεπίτρεπτη λησμοσύνη. Τέτοιες μορφές θα πρέπει πάντοτε να προβάλλονται με κάθε τρόπο. Είναι χρέος μας, ανάγκη της ψυχής μας.

Είναι επιτακτική ανάγκη να προβάλλουμε τον Αγιο Κοσμά τον Αιτωλό ως πρότυπο και πνευματικό ορόσημο στις δύσκολες στιγμές που περνάμε ως Έθνος


ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΙΣΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΑΙ ΕΘΝΑΠΟΣΤΟΛΟΣ
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού   

Η Ελλάδα μας είναι χώρα αγίων! Ως έθνος ευλογημένο από τον ίδιο τον Κύριο (Ιωάν.12,23), «ποιών τους καρπούς» της Βασιλείας του Θεού (Ματθ.21,43), έχει την ευλογία να αναδεικνύει στη δισχιλιόχρονη χριστιανική του πορεία, μεγάλους αγίους και ομολογητές της πίστεως. Δεν είναι τυχαίο πως οι κορυφαίοι Πατέρες της Εκκλησίας μας ήταν στο σύνολό τους Έλληνες! Ένας από αυτούς είναι και ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, εφάμιλλος των μεγάλων αγίων και ομολογητών της αρχαίας Εκκλησίας. Επιπλέον ο μεγάλος αυτός άνδρας εκτός από Ιερομάρτυρας της Εκκλησίας μας είναι και Εθνομάρτυρας, διότι ωφέλησε το Έθνος μας τα μέγιστα σε μια κρίσιμη ιστορική περίοδο.
Γεννήθηκε το 1714 το Μέγα Δένδρο της Αιτωλίας, κοντά στο Θέρμο. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Κώνστας. Οι ευσεβείς γονείς του του ενέπνευσαν την ευσέβεια και την πίστη στο Θεό.
Του εμπέδωσαν επίσης την Ορθοδοξία, όχι απλά ως θρησκευτική πίστη, αλλά ως τρόπο ζωής. Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Αργότερα τον έστειλαν οι γονείς του στις ονομαστές σχολές της Ναυπακτίας και της Παρνασσίδος, για να συμπληρώσει την παιδεία του κοντά στους ονομαστούς δασκάλους της εποχής, Γεράσιμο Λύτσικα και ιερομόναχο Ανανία.
Το 1749 πήγε στο Άγιο Όρος για να συμπληρώσει τις σπουδές του στην περίφημη Αθωνιάδα Σχολή. Εκεί διδάχτηκε ανώτερες σπουδές, θεολογίας, φιλολογίας και φιλοσοφίας. Κατόπιν πήγε στη Μονή Φιλοθέου όπου έλαβε το μοναχικό σχήμα και το όνομα Κοσμάς. Ύστερα από δεκαετή μοναχική ζωή, με προσευχή, νηστείες, αγρυπνίες και προσωπική κάθαρση, συνειδητοποίησε ότι δεν είχε το δικαίωμα να ζει και να φροντίζει μόνο τον εαυτό του, αλλά έπρεπε να βοηθήσει και τους αδελφούς του, τους ορθοδόξους ραγιάδες, οι οποίοι βίωναν αφάνταστη τυραννία από τους αλλόθρησκους τούρκους κατακτητές και βρισκόταν σε μαύρα σκοτάδια πλάνης και πνευματικής καταπτώσεως. Περισσότερο ανησυχούσε για τους εκτεταμένους εξισλαμισμούς. Ολόκληρες επαρχίες ασπάζονταν είτε με τη βία, είτε με τη θέλησή τους το Ισλάμ, χάνοντας πάραυτα την πίστη τους στο Χριστό και την ελληνική τους συνείδηση!
Στα 1759 πήρε τη μεγάλη απόφαση να βγει από το Άγιο Όρος, για να βοηθήσει τον δοκιμαζόμενο λαό. Πήρε την άδεια από τον Πατριάρχη Σεραφείμ να περιέλθει ως ιεροκήρυκας την Ελλάδα. Έτσι, ως νέος απόστολος Παύλος, οργανώνει μεγάλες ιεραποστολικές περιοδείες ανά την Ελλάδα, και με ανύπαρκτα μέσα, κατορθώνει μέσα σε είκοσι χρόνια να επισκεφτεί ολόκληρη σχεδόν τη χώρα, με τις τέσσερις περιοδείες του, τη Μακεδονία, την Ήπειρο, τη Ρούμελη, την Πελοπόννησο, τα Ιόνια νησιά και ως τις εσχατιές της Αλβανίας.
Κήρυττε το λόγο του Θεού με απλά, αλλά πειστικά λόγια, αποδεικνύοντας ότι η ορθόδοξη διδασκαλία είναι η μόνη αληθινή πίστη και η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η μόνη αληθινή Εκκλησία του Χριστού, μέσα στην οποία μπορεί να σωθεί ο άνθρωπος και στηλίτευε τους εξισλαμισμούς, χαρακτηρίζοντάς τους ως προδοσία, σαν εκείνη του Ιούδα. Ταχυγράφοι κατέγραφαν τις ομιλίες του, πολλές από τις οποίες σώθηκαν και οι οποίες έχουν τόσο μεγάλο θεολογικό βάθος, ώστε να μας εντυπωσιάζουν και εμάς σήμερα!    
Ο αγιασμένος και φωτισμένος ιεροκήρυκας Κοσμάς ήξερε την αιτία της πνευματικής καταπτώσεως των υποδούλων και τη λύση της πνευματικής τους αφύπνισης. Αυτή ήταν η παιδεία. Σε κάθε τόπο που πήγαινε μιλούσε για την άμεση ανάγκη ίδρυσης σχολείων, ώστε να φοιτούν όλα τα ελληνόπουλα, αγόρια και κορίτσια, για να ξυπνήσουν από τον πνευματικό λήθαργο της σκλαβιάς. Έκανε εράνους και ίδρυε σχολεία, τα οποία άφηνε στη φροντίδα των κοινοτήτων και τη συντήρησή τους στους προύχοντες της περιοχής. Ο ίδιος ομολόγησε πως ίδρυσε περισσότερα από διακόσια πενήντα κατώτερα σχολεία και περισσότερα από δέκα ανώτερα! Πρότασσε την ανάγκη της παιδείας στα υλικά πράγματα.
Παρακινούσε τους υπόδουλους να μιλάνε ελληνικά και όχι τουρκικά, αλβανικά, βλάχικα κλπ, διότι η γλώσσα μας είναι βασικό στοιχείο της εθνικής μας ιδιοσυγκρασίας και υπόστασης. Στηλίτευε με σθένος την κοινωνική αδικία και έβαζε τους αδίκους να επανορθώνουν για τις αδικίες τους. Τους έπειθε να ζητούν δημόσια συγνώμη και εκείνος τους έδινε άφεση αμαρτιών.  Στηλίτευσε την καταφρόνηση της γυναίκας, όπως υπαγόρευε ο ισλαμικός νόμος και σύστησε την αγάπη στα παιδιά. Εναντιώθηκε στα κυριακάτικα παζάρια, τα οποία αποσπούσαν τους Χριστιανούς από την Εκκλησία και τους έκανε πωρωμένους με το εμπόριο και το κέρδος, γεγονός που οδήγησε στο μαρτύριό του. Αυτό εναντίωσε τους μεγαλέμπορους της εποχής, κυρίως εβραίους, οι οποίοι θίγονταν οικονομικά. Γι’ αυτό και αποφάσισαν να του κλείσουν το στόμα. Δωροδόκησαν τον Κούρτ πασά του Βερατίου, ο οποίος τον συνέλαβε και τον απαγχόνισε στις 24 Αυγούστου του 1779 στο χωριό Κολικόντασι  της Βορείου Ηπείρου.
Ο ορθόδοξος ελληνικός λαός πίστευε στην αγιότητα του Κοσμά, πριν το μαρτυρικό του θάνατο, αλλά και μετά από αυτόν. Αν και πέρασαν τριακόσια χρόνια από τότε, παραμένει σε πολλές περιοχές της Ελλάδος, ζωντανή η μνήμη της παρουσίας του σ’ αυτές. Η επίσημη αγιοκατάταξή του έγινε το 1961 και η μνήμη του τιμάται στις 24 Αυγούστου. Η Εκκλησία μας τον τιμά ως Ισαπόστολο και το Έθνος μας ως Εθναπόστολο.
Ο άγιος Κοσμάς έλαβε το χάρισμα από το Θεό και της προφητείας. Καταγράφηκαν εκατοντάδες προφητείες του, οι περισσότερες των οποίων επαληθεύτηκαν με θαυμαστή ακρίβεια, και επαληθεύονται συνεχώς ως τις μέρες μας!
Αυτός ήταν ο άγιος Κοσμάς, ο μεγάλος της Εκκλησίας και του Γένους μας και είναι νομίζουμε επιτακτική ανάγκη να τον προβάλλουμε ως πρότυπο και πνευματικό ορόσημο στις δύσκολες στιγμές που περνάμε ως Έθνος και κοινωνία!

Αφιέρωμα στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό που δίδαξε: Ελπίδα, αισιοδοξία, όραμα…

Του κ Σιάσου Χρήστου

Αυτές τις ημέρες γιορτάζουμε τη μνήμη του Μεγάλου Δασκάλου, του Θεόπνευστου Προφήτη,  του Διαφωτιστή του Γένους, τον προστάτη μας Άγιο  Κοσμά τον Αιτωλό, 1714 - 1779. Με τη δέουσα λαμπρότητα, επισημότητα και ευλάβεια τελούνται  στην Ιερά Μονή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στη γενέτειρά του, το Μέγα Δένδρο Θέρμου, Ιερές Ακολουθίες Εορτασμού του Αγίου, τις οποίες παρακολουθούν  Αρχιερείς, Ιερείς,  Στρατιωτικοί, Πολιτικοί, Δήμαρχοι και πλήθος πιστών από όλα τα μέρη του Νομού Αιτωλοακαρνανίας και όχι μόνο.   
Ο Προφήτης του Γένους, ο απλός αυτός  Παπαδάκος, είναι για μας σήμερα η Φωτεινή μορφή του Ορθόδοξου Ελληνισμού. Μια μορφή δυναμική, μαρτυρική, Ιερή,  με μεγάλο και  μοναδικό  ιεραποστολικό έργο, διδάσκοντας ανά την Ελλάδα και όχι μόνο, το λόγο του Θεού, κτίζοντας εκκλησίες και σχολεία.
Με τις μεγάλες Ιεραποστολικές περιοδείες του οικοδομούσε Σωτήριο και καρποφόρο έργο προς όφελος του Χριστιανισμού, του Ελληνισμού. Καθημερινά έσωζε ψυχές ανθρώπων και γινόταν  αγαπητός από το ακροατήριό του, γιατί,  ο λόγος του ήταν ειλικρινής και πάντα διδακτικός και ελπιδοφόρος,  γιατί,  τα θέματά του, οι ομιλίες του  ήταν μέσα από το Ευαγγέλιο και έτσι κέρδιζε την αγάπη όλου του κόσμου. 
Στην κάθε του περιοδεία είχε πάντα μαζί του ένα  σκαμνί, ήταν ο δικός του θρόνος, όπου ανέβαινε και δίδασκε Χριστό, δίδασκε Πατρίδα Ελλάδα, λέγοντας: «…Εγώ με τη χάρη του Θεού, μήτε σακκούλα έχω, μήτε κασέλα, μήτε σπίτι, μήτε άλλο ράσο από αυτό που φορώ, και το σκαμνί, όπου έχω, δεν είναι εδικό μου, δια λόγον σας το έχω. Άλλοι το λένε σκαμνί και άλλοι θρόνον…». Όπου μιλούσε ο Άγιος άφηνε ως ανάμνηση το σταυρό και αυτό έχει για μας μεγάλη σημασία, καθ’ ότι υπάρχουν σήμερα τοποθεσίες όπου μίλησε ο Πατροκοσμάς και βρίσκουμε εκεί το σταυρό της ευλογίας του.  Εργάστηκε σκληρά κατά του εξισλαμισμού, αυτό θεωρείται ένα από τα σπουδαία έργα του Αγίου.
Ο Άγιος Κοσμάς, για την εποχή του αλλά και για μας σήμερα, αποτελεί τη σημαντικότερη προσωπικότητα του Ελληνικού Γένους κατά τη διάρκεια της Τουρκικής σκλαβιάς.  Έβλεπε Τουρκαλβανούς να τυραννούν και να θανατώνουν Χριστιανούς, π.χ. Ουρλωφικά, μιλούσε για το ποθούμενο, για το Ρωμαϊκο, για τη Μεγάλη Ιδέα, προετοιμάζοντας,  ζωντανεύοντας και καλλιεργώντας αυτοπεποίθηση   στον  Έλληνα,  για την Επανάσταση του 1821, έτσι στερέωσε την Ορθόδοξη πίστη στην Πατρίδα μας.   «…Νάχετε τον σταυρό στο μέτωπο για να σας γνωρίζουν ότι είσθε Χριστιανοί…»  τους έλεγε.                     
Στα Ορλωφικά, 1768-1770, η Εκκλησία μετείχε ενεργά και πολύ Επίσκοποι, Αγιορείτες πατέρες βρήκαν τραγικό θάνατο και ο κατακτητής σχεδίαζε τον γενικό εξισλαμισμό και τη μεγάλη σφαγή των Ελλήνων. Κορυφαία μορφή της εποχής, ο δικός μας προστάτης Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, αγωνίζονταν για την στήριξη των Χριστιανών,  «Προς διαφύλαξιν της Πίστεως και ελευθερίαν της Πατρίδος, φροντίσατε να συστήσετε Σχολείον Ελληνικόν…» τους έλεγε. Σε μια διδαχή του μας λέει  : «Δεν έχω μήτε σακκούλα, μήτε σπίτι, μήτε κασέλλα, μήτε άλλο ράσο, αλλά παρακαλώ τον Θεό να μη μου δώσει μέχρι το τέλος της ζωής μου, διότι ωσάν κάμνω αρχήν να παίρνω άσπρα έχασα τον αδελφόν μου».
Για να μην χαθεί, μέσα από τη σκλαβιά το Ελληνικό Γένος, ο Άγιός μας θυσιάστηκε με μαρτυρικό θάνατο, δι’ απαγχονισμού, μετά από εντολή του Κούρτ Πασά στο Κολικόντασι της Βορείου Ηπείρου, στις 24 Αυγούστου 1779, και αυτό έγινε γιατί έθιγε τα οικονομικά μεγάλα συμφέροντα των πλουσίων Εβραίων της περιοχής.
 Ο Άγιος των Ελληνικών Γραμμάτων και ευεργέτης του δουλωμένου  Έθνους μας στις περιοδείες έφτασε μέχρι τα απάτητα μέρη των κλεφτών. Οι τέσσερες  περιοδείες του ξεκινούν από το 1760 και τελειώνουν το 1779.  Αεικίνητος, ακούραστος,  γύρισε πολλά μέρη της Ελλάδας κηρύττοντας, διδάσκοντας, κτίζοντας εκκλησίες και σχολεία. 
 Περπάτησε σε όλα τα μέρη της Αιτωλοακαρνανίας, της Πρέβεζας, της  Άρτας, των Ιωαννίνων, της Βορείου Ηπείρου μέχρι το Κολικόντασι.
  Το έργο του υπήρξε πολυσχιδές και Εθνοσωτήριο. Ο λαός μας κατά καιρούς τίμησε με πολλούς τρόπους τον Άγιό του  όπως,  ανέγερση Ιερών Ναών, ανδριάντων, προτομών, φορητών εικόνων, ονοματοθεσία Σχολείων, Πλαταιών και οδών.  Πριν τρία χρόνια γιορτάσαμε με λαμπρότητα όχι μόνο στο Νομό Αιτωλοακαρνανίας  αλλά σε όλη την  Ελλάδα τα τριακόσια χρόνια από τη γέννησή του. Φέτος ένα πλούσιο  πρόγραμμα  Θρησκευτικών και Πολιτιστικών εκδηλώσεων  πραγματοποιείται στη γενέτειρά  του, στο Θέρμο Τριχωνίδας. 
Θαρρώ ότι ήρθε η ώρα μέσα από το «βήμα» των εορταστικών αυτών εκδηλώσεων  παρόντων  των Ηγεσιών της Εκκλησίας και της Πολιτείας,  δηλαδή, Κλήρος και Λαός, ότι,  μπορούμε να μεγαλώσουμε την αγάπη μας προς τον Άγιό μας και με μια «ΔΥΝΑΤΗ» φωνή να ενισχύσουμε την πρόταση του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΙΤΩΛΟΑΚΑΡΝΑΝΩΝ «ΟΣΙΟΣ ΕΥΓΕΝΙΟΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ» που ζητά από την Πολιτεία η Ιόνια Οδός, που σε λίγο ολοκληρώνεται, να λάβει παράλληλη ονομασία «ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ». Σχετική  ΟΜΟΦΩΝΗ απόφαση έχει πάρει η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος καθώς και η Α.Ε. ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κος Προκόπης Παυλόπουλος είναι θετικός με την πρόταση του παραπάνω Συνδέσμου.
Τελειώνοντας τη μικρή μας αφιέρωση στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό  μπορούμε να πούμε ότι,  όπως για την  Παναγία μας, στο πέρασμα των αιώνων, συναντάμε  πάρα πολλά τιμητικά προσωνύμιά της, έτσι και για τον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό,  οι πιστοί  Χριστιανοί έδωσαν πάρα πολλά προσωνύμια στο πέρασμα του χρόνου όπως:   Ο Καλόγηρος Κοσμάς, ο Άγιος Κοσμάς, ο Μάρτυς ή Μεγαλομάρτυς Κοσμάς, ο Γέρο Κοσμάς, ο Άη Κοσμάς,  Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Μέγας Διδάχος του Γένους, ο Θεόπνευστος  Προφήτης, ο Ιερομάρτυς, ο Εθνομάρτυς, ο Εθνοϊερομάρτυς,  ο Πρόδρομος της Ελευθερίας, ο Διάδοχος των Αποστόλων, ο Ισαπόστολος, ο  Ιεραπόστολος, ο Πατροκοσμάς, των Θερμίων το καύχημα,  Κοσμάς ο μαργαρίτης, ο Παπαδάκος. 
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ.κ. ΚΟΣΜΑΣ την ημέρα της γιορτής του Αγίου μας έχει τα σεπτά του ονομαστήρια να του ευχηθούμε όλοι μαζί ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, Ευλογημένα και Δημιουργικά, ώστε να ποιμαίνει με υγεία τον Ευλογημένο Λαό της Μητροπόλεώς του. 

Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Με κατάνυξη η Αγρυπνία στον Ιερό μας Ναο

    Χάριτι Θεού και με τη συμμετοχή πολλών ευλαβών χριστιανών, τελέσθηκε χθες βράδυ στις 21:00μμ η καθιερωμένη Ιερά Αγρυπνία στον Ιερό μας Ναό, επί τη συνάξει της Υπεραγίας Θεοτόκου της Προυσιωτίσσης ( αντίγραφο της Ιεράς Εικόνος φυλάσσεται στον Ιερό μας Ναό).
Η Ιερά Αγρυπνία περιελάμβανε τις Ακολουθίες του μικρού Αποδείπνου μετά των Χαιρετισμών της Παναγίας μας, την Ακολουθία του Εσπερινού μετά Αρτοκλασίας, την Ακολουθία του Ορθρου και τέλος της Θεία Λειτουργία.
    Τις άνωθι Ιερές Ακολουθίες τέλεσε ο Αρχιερατικός Επίτροπος Μακρυνείας και Εφημέριος του Ιερού Ναού Αποστόλου Φιλίππου Γραμματικούς, π Σπυρίδων Ιωάννου ενώ παρευρέθη συμπροσευχομένη και η Καθηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Κατερινούς Γερόντισσα Μαριάμ.
   Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας μαζί με τη διανομή του αντιδώρου μοιράστηκε σε όλους τους χριστιανούς που προσήλθαν στην Ιερά Αγρυπνία εικόνα της Παναγίας της Προυσιώτισσας προς ευλογία και αγιασμό.
Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας εκτέθηκαν προς προσκύνηση Ιερά αποτμήματα των Λειψάνων των :
•             Αγίου Γεωργίου του Καρσλίδη
•             Αγίου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους
•             Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής
•             Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού
•             Αγίου  μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου
•             Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων
•             Αγίου ενδόξου Αποστόλου Τίτου

Ευχμαστε εκ βάθους καρδίας η Παναγία η Προυσιώτισσα, η ΄΄ Κυρά της Ρούμελης ΄΄, να σκέπει να φρουρεί και να αγιάζει την πατρίδα μας αλλά και όλους όσους με πίστη και ευλάβεια επικαλούνται τις πρεσβείες Της και τις μεσιτείες Της.










Πέμπτη 17 Αυγούστου 2017

Ιερά Αγρυπνια στον Ιερό μας Ναό



EΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΜΑΚΡΥΝΕΙΑΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥΣ


Ι Ε Ρ Α    Α Γ Ρ Υ Π Ν Ι Α



Το βράδυ της Τρίτης 22 Αυγούστου 2017, επί τη εορτή της Αποδόσεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και επί τη συνάξει της Ιεράς και θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας της Προυσιώτισσας ( αντίγραφο της Ιεράς Εικόνος της οποίας φυλάσσεται στον Ιερό μας Ναο), όπως κάθε χρόνο θα τελεσθεί Ιερά Αγρυπνία από τις 21:00 μμ εως τις 01:00 πρωινήν της Τετάρτης.
Κατά τη διάρκεια της Ιεράς Αγρυπνίας θα εκτεθούν προς προσκύνηση Ιερά αποτμήματα των Λειψάνων των :

•             Αγίου Γεωργίου του Καρσλίδη
•             Αγίου ιερομάρτυρος Χαραλάμπους
•             Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής
•             Αγίου Παντελεήμονος του Ιαματικού
•             Αγίου  μεγαλομάρτυρος Ευσταθίου
•             Αγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων
•             Αγίου ενδόξου Αποστόλου Τίτου

Προσκαλούνται    άπαντες   οι  ευσεβείς    χριστιανοί
Εκ του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου

Κυριακή 13 Αυγούστου 2017

Εγκώμια της Παναγίας στη Γραμματικού αύριο το απόγευμα


Για ακόμη μια χρονιά, όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία 9 έτη,  στον Ιερό Ναό της Παναγίας στη Γραμματικού, αύριο το απόγευμα και ώρα 19:30μμ μαζί με την Ακολουθία του Πανηγυρικού Εσπερινού και της Αρτοκλασίας θα ψαλλούν ενώπιον του Ιερού κουβουκλίου του Ιερού Επιταφίου της Παναγίας μας οι 3 στάσεις των εγκωμίων και τα ευλογητάρια της Υπεραγίας Θεοτόκου κατά το τυπικό των Ιεροσολύμων

Όταν οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί μιλούμε για «Επιτάφιο» και «Εγκώμια», αμέσως ο νους μας πηγαίνει συνήθως στη Μεγάλη Παρασκευή, όπου το πλήθος των πιστών έρχεται να προσκυνήσει μέσα στο ανθοστόλιστο κουβούκλιο το εικονιζόμενο Σώμα του Χριστού. Υπάρχει όμως σε πολλά μέρη του Ορθοδόξου κόσμου η ευλαβής συνήθεια να στολίζουν ανάλογο κουβούκλιο με άνθη την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου, και μέσα εκεί να αποθέτουν εικόνα Κοιμήσεως της Παρθένου, και να της ψάλλουν επίσης Εγκώμια με συντριβή και κατάνυξη που θυμίζει τις πένθιμες ώρες της Μεγάλης Παρασκευής. Έτσι κάνουν συνήθως σε πολλά Ορθόδοξα Μοναστήρια, αφού είναι γνωστή η ιδιαίτερη ευλάβεια των Ορθοδόξων Μοναχών προς το πάνσεπτο πρόσωπο της Αειπαρθένου, στην οποία άλλωστε έχουν αφιερώσει κι ολόκληρο το Άγιον Όρος ως αποκλειστικά δικό Της περιβόλι. 

Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

15 Αυγούστου, όλοι μπροστά στο προσκυνητάρι της Παναγιάς μας… Ιστορία και θρύλοι της θαυματουργής Εικόνας Της.

Γράφει ο καθηγητής κ Χρηστος Σιασος
Ο μήνας Αύγουστος, από την αρχή μέχρι το τέλος του, είναι αφιερωμένος στην Παναγιάς μας. Κατά καιρούς, ο Αύγουστος, μας έδωσε πολλά ένδοξα αλλά και τραγικά γεγονότα. Πάντα όμως ήρεμος και χαμογελαστός. Ανάμεσα στην ελπίδα και την απόγνωση, όλοι μας θα αναζητήσουμε και φέτος διέξοδο και παρηγοριά μπροστά στο προσκυνητάρι της Παναγιάς μας, κάνοντας την προσευχή μας και ανάβοντας ένα κεράκι να την παρακαλέσουμε για ότι το καλύτερο, για την Πατρίδα μας, την όμορφη Ελλάδα μας, την οικογένειά μας, τα παιδιά μας, τον κόσμο όλον.
Ο Αύγουστος, είναι και ο ευλογημένος μήνας για  τον Ελληνισμό, είναι το «Πάσχα του Καλοκαιριού». Ο ευλογημένος μήνας της Παναγιάς μας, μας δείχνει καθημερινά, αγάπη, στοργή, καλοσύνη, παρηγοριά, παντοδυναμία, σοφία, μας ανακουφίζει από κάθε πόνο και θλίψη. Κοντά της βρίσκουμε πάντα φως και ελπίδα. Παναγία, μια λέξη ευλογία, ηρεμία, χαρά, ειρήνη, όνειρο. Από τις αρχές του μήνα Αυγούστου και όλο το δεκαπενταύγουστο αρχίζει η προετοιμασία των πιστών για την μεγαλύτερη γιορτή της  Χριστιανοσύνης, την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. 
Όλοι οι Χριστιανοί τις ημέρες αυτές κατακλύζουν τα αμέτρητα  προσκυνήματά της, σε όλη την  Ελλάδα και το Εξωτερικό, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες Της. Στην Παναγία Σουμελά στη Βέροια, στην Παναγία της Τήνου, στην Εκατονταπυλιανή στην Πάρο, στην Παναγία της Κεφαλονιάς, όπου στην εκκλησία την ημέρα της γιορτής της,  εμφανίζονται τα  «φιδάκια της  Παναγίας». 
 Η Παναγία μας, το ιερότερο από τα πρόσωπα της Ορθοδοξίας, δεν έχει μόνο θρησκευτική- λατρευτική σημασία για τους Έλληνες αλλά και Εθνική, αφού πολλές φορές το πρόσωπό Της έχει συνδεθεί με τους αγώνες του Ελληνικού  Έθνους. 
        Ο Άγιος  Κοσμάς ο Αιτωλός, μας λέει ότι, Μαρία σημαίνει Κυρία, σημαίνει και Βασίλισσα. Είναι η κυρία Θεοτόκος. Κυρία, γιατί κυριάρχησε πάνω στο κακό. Κυρία, γιατί είναι η Μητέρα του Κυρίου. Κυρία, γιατί εμείς οι ταπεινοί δούλοι προσπίπτουμε με πόνο και ελπίδα και ζητάμε τη μεσιτεία Της. Είναι και Βασίλισσα η Παναγία μας, μας λέει ο Άγιός μας, γιατί, στο κεφάλι της έχει το στεφάνι της Αγιότητας. Στα χέρια Της κρατάει το σκήπτρο της αγάπης και οι θρόνοι Της είναι δύο. Ο ένας στα δεξιά του Θεού, «Παρέστη η βασίλισσα εκ δεξιών σου» και ο άλλος στ' αριστερά του ανθρώπου, δηλαδή, ο θρόνος της καρδιάς μας. 
       Ακόμα οι γραφές των Αγίων Πατέρων μας λένε, «Το πανσεβάσμιο και κεχαριτωμένο όνομα της Μαρίας προσφυέστατα και αρμοδιότατα εδόθη εις την αειπάρθενον Θεοτόκο κατά πρόγνωση και βουλή Θεού, παρά του οποίου ήταν ορισμένη να γίνει Μητέρα Αυτού. Το όνομα Μαρία σημαίνει: Παντοδυναμία, τουτέστιν εκείνη η οποία ένωσε τα δύο άκρα αντικείμενα Θεό και άνθρωπο. Ακόμη σημαίνει Σοφία, η οποία βρήκε τον τρόπο για να ενώσει δύο φύσεις σε μια υπόσταση, χωρίς να συγχύσει τα ιδιώματα των φύσεων. Και τρίτον σημαίνει Αγαθότητα, δηλαδή χάρις, η οποία θεοποίησε την ανθρώπινη φύση και ανεβίβασε αυτή υπεράνω των Ουρανίων Δυνάμεων. 
Αυτά τα τρία επίθετα περιέχει το όνομα Μαρία. Δόθηκε διότι 
έμελλε να υπηρετήσει το μυστήριο της ενσάρκωσης του Κυρίου…». Επίσης,  οι Πατέρες της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου ονομάζουν την Παρθένο Μαρία και Θεοτόκο. 
      Την  Παναγιά μας, πρόσφεραν στο Ναό οι γονείς της, Ιωακείμ και Άννα, όταν ήταν τριών χρόνων. Στο Ναό έμεινε δώδεκα χρόνια και σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων  μνηστεύθηκε τον Ιωσήφ.  Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την αποκάλεσε Κεχαριτωμένη, φέρνοντάς Της το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Ιησού σε ηλικία δεκαέξι χρόνων. Μετά την ανάληψη του Κυρίου έζησε άλλα δέκα χρόνια και σε ηλικία πενήντα εννέα χρόνων, «μετέστη προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής». 
        Η λατρεία και η αγάπη των πιστών, Κληρικών και λαϊκών, ανώνυμων και επώνυμων, φαίνεται και από τα πολυάριθμα προσωνύμια που έχει δώσει στην Παναγιά μας, σε Ιερούς Ναούς και Ιερές Μονές, στις Άγιες και θαυματουργές Εικόνες Της, όπου και αν βρέθηκαν αυτές, όπως: Μεγαλόχαρη, Εκατονταπυλιανή, Φανερωμένη, Κοσμοσωτήρα, Χοζοβιώτισσα, Εικοσιφοίνισσα, Βρεφοκρατούσα, Ελεούσα, Θαλασσινή, Γιάτρισσα, Μυρτιδιώτισσα,  Οφιούσα,  Αγιασώτισσα, τριχερούσα,  Κρημνιώτισσα,  Καμαριώτισσα, Πορταΐτισσα, Γαλακτοτροφούσα, Ελευθερώτρια, Γλυκοφιλούσα, Μεγαλομάτα, Δεξιοκρατούσα, Αθηνιώτισσα, Μεγαλοσπηλαιώτισσα, Πουρσιώτισσα, Λιγοβιτσιάνα, Αμπελακιώτισσα, Καμινιώτισσα,  Βλαχερνίτισσα,  Ολυμπιώτισσα,  Σουμελιώτισσα,  Πλατανιώτισσα,  Παμμακάριστος, Πελεκητή, Κρεμαστή, Μαρμαριώτισσα, Υγεία, Παραμυθία, Παρηγορήτρα, Μυροβλύτισσα,  Αμόλυντος, Υψηλοτέρα, Κεχαριτωμένη, Ελεημονήτρια, Αγία Σκέπη,  Αγιάσσου, Ελπιδοφόρα, Ευαγγελίστρα, Εύσπλαχνος, Μυροβλύτισσα,  Ζωηφόρος,  Ζωοδότρα,   Νεροφορούσα, Ηγουμένη, Νυμφοτόκος,  Αξιον Εστί, Ηλιοτόκος,  Ξηροκαμπίτισσα, Αρβανίτισσα, Θεόκλητη, Ολυμπιώτισσα,   Αρχαγγελιώτισσα, Ομονοούσα, Θεοσκέπαστη, Αυγουστιανή , Θρηνούσα, Παρηγορήτρα, Βλαχέρνα,         Καλαμιώτισσα, Πρέσβειρα, Βρεφοκρατούσα,  Καταφυγή, Γερόντισσα, Κλεισούρας, Σπηλιώτισσα,  Γραφιώτισσα,  Τρυφερούσα, Γρηγορούσα,  Δακρυρροούσα,  Δαμάστα,  Φαρμακολύτρα,  Διακονούσα,  Χιλιονοματούσα, Χρυσοβαλάντη, Χρυσοκαστριώτισσα,  Χρυσοπηγή, Εκκλησιάρχουσα, Ψυχοσώτρια, Υπερευλογημένη, Παναμώμητος, Άχραντος, Αμόλυντος, Λεσινιώτισσα, Νιαμονίτισσα, Υψενή, Τσαμπίκα, Αργοκοιλιώτισσα,  Εικονίστρια, Ακαθή, Γαλατιανή, Αρεθιώτισσας,  Βουλκανιώτισσα, Αρμενιώτισσα, Δομιανίτισσας και δεκάδες άλλα.
       Ο Χριστός αποφάσισε να καλέσει κοντά Του τη Μητέρα Του. Τρεις ημέρες όμως νωρίτερα της γνωστοποίησε με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ την από τη γη μετάστασή Της. Η Παναγία μας με τον πόθο της μετάστασή Της προς τον γιό Της, πήγε στο Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί. Μετά από την προσευχή, επιστρέφει στο σπίτι Της και αμέσως συγκλονίζεται ολόκληρη. 
Στο σπίτι έφθασαν οι μαθητές του Χριστού. Μεταξύ αυτών ήταν και οι Ιεράρχες Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης,  ο Ιερόθεος και ο Τιμόθεος. Η Παναγία τους χαιρέτισε όλους και προσεύχεται για την προστασία του κόσμου. Ο Πέτρος  αρχίζει τους εξόδιους ύμνους. Οι άλλοι προπορεύονται με λαμπάδες και υμνωδίες, οδηγώντας το Θεοδόχο σώμα Της προς τον τάφο.    
Η Εκκλησία μας, αυτές τις ημέρες, τιμά το τέλος της επίγειας ζωής της Θεοτόκου, την κοίμησή Της. Η Μητέρα όλων των Μητέρων βρίσκεται ξαπλωμένη στο νεκροκρέβατο. Οι Άγιοι Απόστολοι  είναι όλοι εκεί, στο κέντρο βρίσκεται ο Χριστός μας ο οποίος κρατά στα χέρια Του τη Μητέρα Του, ζωντανή και αιώνια ενωμένη μαζί  Του.

Παρασκευή 11 Αυγούστου 2017

Πρόγραμμα Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κκ Κοσμά

ΚΥΡΙΑΚΗ 13 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
07:30 π.μ. – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΤΡΙΧΩΝΙΔΟΣ
Όρθρος - Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. 
18:45 μ.μ. – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΑΤΟΥΝΑΣ 
Εσπερινός – Ιερά Παράκλησις της Θεοτόκου.

ΔΕΥΤΕΡΑ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
19:00 μ.μ. – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΠΟΛΑΪΤΑΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός.  

ΤΡΙΤΗ 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
07:30 π.μ. - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΛΙΓΟΒΙΤΣΙΟΥ 
Όρθρος – Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

ΚΥΡΙΑΚΗ 20 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
07:30 π.μ. – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΑΤΣΟΥΚΙΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Όρθρος - Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

ΤΕΤΑΡΤΗ  23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
07:30 π.μ. – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΒΛΟΧΟΥ  
Όρθρος – Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. 
19:00 μ.μ. – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΘΕΡΜΟΥ
Πανηγυρικός Πολυαρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ.ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ και συγχοροστατούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κυθήρων και Αντικυθήρων κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ και του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.ΚΟΣΜΑ.

ΠΕΜΠΤΗ 24 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
07:30 π.μ. – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΘΕΡΜΟΥ
Όρθρος – Πανηγυρική Πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.ΣΕΡΑΦΕΙΜ και συλλειτουργούντων του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ.ΙΟΥΣΤΙΝΟΥ και του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.ΚΟΣΜΑ.
18:30 μ.μ. - ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΘΕΡΜΟΥ
Μεθέορτος Πολυρχιερατικός Εσπερινός - Λιτάνευσις της Ιεράς εικόνος του Αγίου ΚΟΣΜΑ.

ΣΑΒΒΑΤΟ 26 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
19:00 μ.μ. – Ι.ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙΟΝ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός.  

ΚΥΡΙΑΚΗ 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
07:30 π.μ. – ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΘΩΜΑ ΜΕΣΟΛΟΓΓΙΟΥ
Όρθρος - Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

ΤΡΙΤΗ 29 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017
07:30 π.μ. - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΘΕΡΜΟΥ 
Όρθρος –  Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.

ΠΕΜΠΤΗ 31 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017 
07:30 π.μ. - ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΣ ΤΙΜΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΛΥΚΟΥΡΙΣΣΗΣ ΤΡΙΧΩΝΙΔΟΣ 
Όρθρος – Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία. 

Η Ταπείνωση ανοίγει τις πύλες… του Ουρανού, γράφει ο καθηγητής κ. Χρηστος Σιάσος

«Εκείνοι που αγωνίζονται πολύ, με πολλή ταπείνωση και με πολλή ελπίδα στον Θεό, η καρδιά τους χαίρεται και η ψυχή τους φτερουγίζει…». 
Άγιος  Παΐσιος ο Αγιορείτης. 
Δεν θα τολμούσα να γράψω εγώ για την ταπείνωση και ειδικά αυτές τις ημέρες που όλος ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός προετοιμάζεται  για να γιορτάσει τη Μητέρα όλων των Μητέρων, την Παναγία μας. Μέσα στο «Πάσχα του καλοκαιριού» όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε φως, ελπίδα, παρηγοριά μπροστά στο προσκυνητάρι της Παναγίας μας και να την παρακαλέσουμε για ότι το καλύτερο για μας, για την όμορφη Πατρίδα μας, την οικογένειά μας, τον κόσμο όλον. Διαβάζοντας προσεκτικά τα λόγια του Αγίου  Παϊσίου  που αναφέρεται στην ταπείνωση, οδηγήθηκα στις παρακάτω σκέψεις.
Η πεποίθηση μου να προσεγγίσω την έννοια της λέξης, ταπείνωση, και να πω ότι είναι προνόμιο μόνο των Κληρικών και κατ’ επέκταση των Μοναχών, περισσότερο από τους άλλους Χριστιανούς, θα έλεγα  όχι,  κάθε άλλο. Ο Κληρικός ή ο Μοναχός πείρε την απόφαση να ζήσει «μοναχικά» και μέσα στη ζωή του να πορεύεται καλύτερα από τους άλλους, να πορεύεται με περισσότερη ταπείνωση από κάθε άλλο Χριστιανό. 
Στο σημείο αυτό βρίσκεται και η πιο μεγάλη διάκριση μεταξύ της αληθινής και της ψεύτικης ταπείνωσης! Τραγική διαπίστωση στις ημέρες μας είναι ότι η ταπείνωση τοποθετείται στο περιθώριο ή παρακάμπτεται από τον «σύγχρονο» Χριστιανό όλων των τάξεων μέσα στην Εκκλησία και δεσπόζει κάποιες  φορές η ατομική πρωτοβουλία,  ερήμην των άλλων συνανθρώπων μας και ας διδάσκεται τις περισσότερες φορές από τα ίδια τα άτομα η ταπείνωση, που κάποια ημέρα θα μας ανοίξει τις πύλες του Ουρανού. 
Συνεχίζει όμως, η ταπείνωση,  να παραμένει στο ασυνείδητο πολλών πνευματικών ανθρώπων, να αλλοιώνεται καμιά φορά και μέσα από την υποκρισία και φυσικά να μεγαλώνει ο κίνδυνος όταν  ο ίδιος  μιλά, θεωρητικά για την ταπείνωση,  να κινδυνεύει ο πιστός Χριστιανός να «διολισθήσει» άθελά του στον «αθεϊσμό». Όλοι οι Άγιοι της εκκλησίας μας μέσα στη θριαμβεύουσα κατάσταση της ζωής των παραμένουν ταπεινοί, συμμετέχουν στην Αγιότητα του Χριστού και ο Ιερέας πριν την προσφορά της Θείας Ευχαριστίας αναφωνεί, «Τα Άγια τοις  Αγίοις…».
 Εδώ μια πραγματική πνευματική άσκηση αναζωπυρώνει το ζήλο των πνευματικά πιστών Χριστιανών να μοιάσουν στα πρότυπα των Αγίων. Οι Άγιοι ανταμείβονται σ’ αυτή τη ζωή με τη Χάρη του Τριαδικού Θεού και στην άλλη ζωή με τα αγαθά του Παραδείσου. Δυστυχώς κάποιοι πνευματικοί άνθρωποι θέλουν και αναζητούν κάτι που να τρέφει την υπερηφάνεια τους, το εγώ τους, αναζητώντας περισσότερη  αναγνώριση, όμως, μένουν με ένα μεγάλο κενό στην ψυχή τους και αυτό λέγετε, κενό της κενοδοξίας.
 Το θέμα που απασχόλησε τον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο τον τελευταίο καιρό σχετικά με τον Αγιορείτη  Άγιο  Παϊσιο, μοιάζει να βρίσκεται στις «παρυφές»  της «μη ταπείνωσης», ο Άγιος δεν νομίζω ότι θα αναζητούσε μια τέτοια αναγνώριση. Ο Γέροντας σε όλη του τη ζωή ήταν ταπεινός, σεμνός, απέφευγε την κοσμικότητα, ζούσε στο φτωχικό του καλυβάκι  με πολύ προσευχή και εμείς σήμερα το μόνο που πρέπει να αναζητούμε είναι να μας βοηθά από τη Βασιλεία του Θεού, όπου βρίσκεται, σε κάθε βήμα της ζωής μας.


Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο χωριό μας



Την ερχόμενη Τρίτη 15 Αυγούστου 2017, επί τη εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας μας Θεοτόκου, ο Ιερός Ναός Αποστόλου Φιλίππου ανακοινώνει στο ευσεβές πλήρωμα της καθ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας & Ακαρνανίας, το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών που θα τελεσθούν στην Γραμματικού Αιτωλοακαρνανίας.
Πιο συγκεκριμένα:
  • Τη Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017 και περί ώραν 19:30 μμ, η Ακολουθία του Πανηγυρικού Εσπερινού μετ Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος στον Ιερό Ναό Ζωοδόχου Πηγής Γραμματικούς.Κατά την διάρκεια του Εσπερινού, για ένατη συνεχή χρονιά,  θα ψαλλούν και οι 3 στάσεις των Εγκωμίων προς της Υπεραγία Θεοτόκο έμπροσθεν του Ιερού της Επιταφίου.
  • Το πρωί της εορτής,  θα τελεσθεί η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά Θείου Κηρύγματος 

Προσκαλούνται άπαντες οι ευσεβείς Χριστιανοί

Παράκληση στην '' Κυρά '' του Βάλτου

Με τη χάρη του Θεού και σεπτή αδεία της καθ΄ Ιεράς Μητροπόλεως χθες Τετάρτη 9 Αυγούστου πραγματοποιήσαμε με τη συμμετοχή 75 ευλαβών ενοριτών μας, την πρώτη για τη φετινή χρονιά προσκηνυματική εκδρομή στα Μοναστήρια του τόπου μας όπως έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια.
Συγκεκριμένα στις 15:00 το μεσημέρι επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο και μετά τον απογευματινό μας καφέ στην παραθαλάσσια Αμφιλοχία αφιχθήκαμε στην Ιερά Μονή Γενεθλίου της Θεοτόκου Ρέθα Βάλτου. Εκεί μας περίμενε η πολυσέβαστη γερόντισσα Φιλοθέη μετά της συνοδείας της και αφού μας ξενάγησε στους χώρους της Ιεράς Μονής εισήλθαμε στο Καθολικό και τελέσαμε την Ακολουθία του Εσπερινού και εν συνεχεία την Ακολουθία της Μικράς Παρακλήσεως προς την Υπεραγία Θεοτόκο. Εν συνεχεία και μετά την Αβραμιαία φιλοξενία της προσκυνήσαμε στο παρεκκλήσιο της Ιεράς Μονής την θαυματουργό Εικόνα της Υπεραγίας Θεοτόκου, τα ιερά λείψανα των Αγίων Χαραλάμπους, Αγίου Τρύφωνος, Αγίου Ανδρέου του ερημίτου, Αγίων Κοσμά και Δαμιανού των Αναργύρων, Αγίου Νικήτα, Αγίου Παντελεήμωνος, Αγίας Βαρβάρας και Αγίας Αναστασίας, όπως και την Ιερά Κάρα του κτίτωρος της Ιεράς Μονής Αγίου Ανθίμου του Αρεθιώτου.
Έχοντας ωφεληθεί τα μέγιστα εν συνεχεία `πήραμε το δρόμο της επιστροφής στην Ενορία μας , έχοντας λάβει την χάρη της Υπεραγίας Θεοτόκου 

Ακολουθούν φωτογραφίες