Κήρυγμα την Κυριακή της Απόκρεω

Του π Σπυρίδωνα Ιωάννου
Εφημερίου Ι Ν Απ Φιλίππου Γραμματικούς

    Η τρίτη Κυριακή του Τριωδίου, είναι αφιερωμένη στο πιο φοβερό γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, στη μέλλουσα Κρίση, ως απαραίτητος προβληματισμός των πιστών αυτή την αγωνιστική αυτή περίοδο.

     Η μέλλουσα Κρίση, είναι θεμελιώδης πίστη της χριστιανικής διδασκαλίας, η οποία θα επισυμβεί στο τέλος αυτού του πρόσκαιρου κόσμου και περιγράφεται σαφέστατα στο ευαγγέλιο του Ματθαίου .Ο Κύριος, λίγο πριν το πάθος Του, ομιλώντας για τα έσχατα είπε πως, όταν έρθει ο Ίδιος στη Δεύτερη και φοβερή παρουσία Του «εν τη δόξη αυτού και πάντες οι άγιοι άγγελοι μετ' αυτού, τότε καθίσει επί θρόνου δόξης αυτού, και συναχθήσεται έμπροσθεν αυτού πάντα τα έθνη ». Τότε λοιπόν ο μεγάλος Κριτής, θα ξεχωρίσει τα πρόβατα από τα ερίφια, όπως κάνει εξάλλου και κάθε βοσκός. Και θα τοποθετηθούν εκ δεξιών όλοι αυτοί οι οποίοι έζησαν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και πάνω απ΄όλα έδειξαν έμπρακτα την αγάπη τους σε όλους όσους είχαν την ανάγκη, δηλαδή στους πεινασμένους, στους διψασμένους, στους ασθενείς και στους φυλακισμένους. Ενώ αντίθετα σε αυτούς οι οποίοι δεν ενδιαφέρθηκαν να δείξουν την αγάπη τους και την ευσπλαχνία τους, ο Κύριος μας θα τους πει « πορεύεσθε απ' εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιων το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού, εφ' όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε. Και απελεύσονται ούτοι εις κόλασιν αιώνιον, οι δε δίκαιοι εις ζωήν αιώνιον ».

     Αὐτή τήν μακαρία ἐλπίδα τῆς θείας ἐπιφανείας, πού ὑπάρχει μέσα στίς ψυχές τῶν πιστῶν ἀνθρώπων, στηρίζει καί ἐπιβεβαιώνει ἡ ἁγία Ἐκκλησία μας καθώς ἐπαναλαμβάνει τήν διδασκαλία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ γιά τήν Δευτέρα καί ἔνδοξη Παρουσία καί ἐπανεμφάνισί Του ἐνώπιον πάντων τῶν Ἀγγέλων, ἀνθρώπων καί δαιμόνων στήν σημερινή Κυριακή τῆς Ἀποκρέω..

      Δέν θά ήταν περιττό νά ἐπαναλάβουμε, ὅτι εἴμαστε βέβαιοι, πῶς ὁ Ἰησοῦς Χριστός θά ἐμφανισθεῖ για 2η φορά πάνω στην γη. Αὐτό ἀποτελεῖ θεμελιώδη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας. Γι᾽ αὐτή μᾶς μίλησε ὀ Ἴδιος ὁ Ἰησοῦς Χριστός, οἱ Ἄγγελοι κατά τήν ὥρα τῆς Ἀναλήψεώς Του στούς οὐρανούς, καί οἱ Ἀπόστολοι καί θεῖοι Μαθητές Του. Ἡ μαρτυρία ὅλων δέν ἀφήνει σέ κάθε καλοπροαίρετο καί μέ ἀγαθή συνείδηση ἄνθρωπο, περιθώρια ἀμφιβολιῶν καί ἀντιρρήσεων. Μάλιστα δέ καί οἱ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης προλέγουν περί αὐτῆς. Ὁ προφήτης Ἰωήλ αλλά και ο προφήτης Ζαχαρίας, ὀνομάζουν τήν ἡμέρα τῆς Δευτέρας Παρουσίας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ «ἡμέρα μεγάλη καί ἐπιφανῆ. Γνωρίζουμε ἀκόμη, ὅτι ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου μας θά εἶναι πολύ διαφορετική ἀπό τήν πρώτη. Στήν πρώτη ἦλθε μέ δούλου μορφή· στήν δεύτερη θά ἔλθει ὡς Θεός τῶν πάντων. Ἦλθε ταπεινός, θά ἐπανέλθει ἔνδοξος καί κραταιός. Ἦλθε γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπον, θά ἐπανέλθει γιά νά κρίνει τόν άνθρωπο. Ἦλθε σωτήρας λυτρωτής καί εὐεργέτης, θά ἔλθει Κριτής ἀπαραλόγιστος, Βασιλεύς αἰώνιος, ἀδιαμφισβήτητος, κραταιός Κύριος καί Δεσπότης. Ἦλθε κρύπτων τήν Θεία δόξα καί μεγαλοπρέπειά Του, θά ἐπανέλθει μέ ἀπαστράπτουσα τήν δόξα τῆς θεϊκῆς μορφῆς Του.

     Τό πότε θά ἐπιστρέψει γνωρίζει μόνον Ἐκεῖνος. Ὡστόσον οἱ θεοφόροι Πατέρες μας πιστεύουν, ὅτι ἐπειδή ἡ δημιουργία τοῦ κόσμου ἄρχισε ἡμέρα Κυριακή, ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἀναστήθηκε ἡμέρα Κυριακή, τό Πνεῦμα τό Ἅγιο κατέβη κατά τήν Πεντηκοστή καί ἦταν ἡμέρα Κυριακή, ἡ Ἀποκάλυψις στόν Εὐαγγελιστή Ἰωάννη ἐγένετο ἡμέρα Κυριακή καί τήν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅτι καί ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ θά γίνει ἡμέρα Κυριακή καί σέ ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας, ὅταν οἱ πιστοί θά εἶναι συγκεντρωμένοι στό ὄνομά Του. Τότε θά ἔλθει νά τούς παραλάβει μαζί Του στήν αἰώνια δόξα καί εὐφροσύνη.

     Αὐτή θά εἶναι ἡ ἐπισημότερη ἡμέρα γιά τόν Θεό καί γιά τούς Ἀγγέλους, τούς ἀνθρώπους καί τούς δαίμονες. Ὅταν ὁ Θεός θά φανερωθεῖ καί πάντες θά Τόν ἰδοῦν πρόσωπον πρός πρόσωπον. Αὐτή θά εἶναι ἡ ἐσχάτη Θεοφάνεια. Τό γεγονός ὅμως αὐτό τό μεγαλειῶδες καί συγκλονιστικό θά συνοδεύεται ἀπό πλῆθος ἄλλων ἐπί μέρους γεγονότων, πού θά προκαλοῦν θαυμασμό, ἔκπληξη, χαρᾶ ἤ λύπη, ἀσύλληπτη εὐτυχία ἤ δυστυχία. Καί οἱ μέν δίκαιοι θά μακαρίζουν τούς ἑαυτούς των πού ἔζησαν μέ πίστι καί εὐσέβεια καί εἶδαν τόν Θεόν «καθώς ἐστί». Οἱ δέ πονηροί θά συστρέφονται λυπούμενοι, ὅτι δέν ἀξιώθηκαν νά γευθοῦν τήν χρηστότητα τοῦ Κυρίου καί νά γίνουν μέτοχοι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν.

     Ἡ ἐσχάτη αὐτή Θεοφάνεια θά κρίνει τούς ἀνθρώπους. Κι ὅσοι θά ἔχουν λάβει ἀπό τήν ζωή αὐτή τό Ἅγιο Πνεῦμα καί θά ἔχουν ἐνδυθεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό, θά ἔχουν παρρησία καί θά εἰσέλθουν ἕτοιμοι στήν «χαρά τοῦ Κυρίου». Ὅσοι ὅμως ἐραθύμησαν στήν ζωή τους καί δέν φρόντισαν νά ἀποκτήσουν δικαίωμα εἰσόδου στην θείαν πανήγυριν, θά ἀποκλεισθοῦν, ἐπειδή ὁ Θεός ὡς καθαρός καί ἅγιος δέν κοινωνεῖ μέ πονηρούς καί ἀκαθάρτους.

    Γι᾽ αὐτό κι ὁ Κύριος μᾶς τόνισε ἤ μᾶς ὑπέδειξε μέ ποιές προϋποθέσεις θά ἀξιωθοῦμε νά ἀπολαύσουμε τό μέγα ἐκεῖνο θέαμα καί γεγονός τῆς ἡμέρας ἐκείνης τῆς φοβερᾶς. Μέ τήν τήρηση τῶν δύο ἐντολῶν: «Νά ἀγαπᾶς τόν Κύριον τόν Θεόν σου μ᾽ ὅλη τήν καρδιά σου, μ᾽ ὅλη τήν ψυχή σου, μ᾽ ὅλο τό νοῦ σου καί μ᾽ ὅλη τήν δύναμή σου. Νά ἀγαπᾶς τόν πλησίον σου ὅπως τόν ἑαυτό σου». Ὅταν ἀγαπᾶμε τόν Θεό σημαίνει, ὅτι Τόν σεβόμαστε, Τόν ἐμπιστευόμαστε, τόν ἀναζητᾶμε καί θέλουμε νά εἴμαστε κοντά Του, τηροῦμε τίς ἐντολές Του, ἀποδεχόμαστε τήν διδασκαλία Του, πράττουμε κατά τό ἅγιο θέλημά Του, Τόν εὐχαριστοῦμε γιά τίς δωρεές Του καί Τόν λατρεύουμε σ᾽ ὁλόκληρη τήν ζωή μας. Ὅταν ἀγαπᾶμε τόν πλησίον μας ὅπως τόν ἑαυτό μας, τότε μοιραζόμαστε τά πάντα στή ζωή αὐτή μέ τούς ἄλλους. Αὐτό μᾶς ἐδίδαξε σήμερα ὁ Κύριός μας. Ὅπως Ἐκεῖνος μοιράσθηκε τήν δόξα Του μέ μᾶς, ζητεῖ κι ἀπό μᾶς νά μοιραζόμαστε μέ τούς ἀδελφούς μας τήν ζωή μας, τόν χρόνο μας, τά χρήματά μας, τά ἀγαθά μας, τίς ἱκανότητές μας, τά πάντα. Τότε θά Τοῦ μοιάζουμε καί θά ἔχουμε θέσι στήν βασιλεία Του

     Η σημερινή λοιπόν Κυριακή, είναι αγαπητοί αφιερωμένη από τους πατέρες της Εκκλησίας μας στην μέλλουσα Κρίση που θα γίνει κατά την 2α και ένδοξο παρουσία του Ιησού Χριστού. Και τοποθετήθηκε η εορτή αυτή της ανάμνησης της 2ας παρουσίας για να μας θυμίζει ότι ο Θεός δεν είμαι μόνο φιλάνθρωπος, αλλά και κριτής δίκαιος αποδίδοντας στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του. Με την ενθύμηση λοιπόν της φοβεράς εκείνης ημέρας, οι Πατέρες προσπαθούν να μας σηκώσουν από τον ύπνο της αμέλειας, ώστε να εργαστούμε με αρετή και να μας προτρέψουν στην συμπόνια και στην φιλανθρωπία, σε όλους όσους έχουν την ανάγκη μας. Διότι αγαπητοί, ο δρόμος για την ένωσή μας με τον Θεό, περνάει μέσα από την έμπρακτη αγάπη μας για τον πλησίον. Η αγάπη . Αυτό είναι το σύνταγμα που ψήφισαν ο Χριστός και η Εκκλησία του με το αίμα τους. Στο πρόσωπο κάθε αναξιοπαθούντος ανθρώπου πρέπει να βλέπουμε τον ίδιο τον Χριστό διότι όπως μας λέγει και ο Κύριος « εφ' όσον εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε » Η μέλλουσα κρίση είναι αναπόφευκτη και απορρέει από την απόλυτη δικαιοσύνη του Θεού. Την παρέλευση αυτού του φθαρτού και τραυματισμένου από την αμαρτία κόσμου θα επισφραγίσει η μεγάλη και αδέκαστη κρίση του Χριστού, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την είσοδο στη νέα πραγματικότητα της βασιλείας του Θεού. Οι άνθρωποι, ως ελεύθερα όντα, πρέπει να τοποθετηθούν στη βασιλεία του Χριστού ανάλογα με τη δική τους επιλογή σε αυτή τη ζωή. Φεύγοντας σήμερα από το Ναό εας μας μείνει ότι Ύψιστο κριτήριο της κρίσεως θα είναι η στάση και συμπεριφορά μας απέναντι στους συνανθρώπους μας, απέναντι στους φτωχούς, τους ασθενείς, τα ορφανά, σε αυτούς που δοκιμάζονται σε αυτούς που πονούν και θλιβονται..

    Ας φοβηθούμε αγαπητοί τον Θεό και ας ξεκινήσουμε σήμερα τελευταία ημέρα της κρεοφαγίας, μια νέα πορεία, μια νέα ζωή ώστε και σε εμάς να μας αναφωνήσει ο Κυριος Δευτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλεία από καταβολής κόσμου. ΑΜΗΝ