Η Μητρόπολη των εορτών :ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Toυ π Σπυρίδωνα Ιωάννου
Εφημερίου Ι Ν Απ Φιλίππoυ
Γραμματικούς


Η εορτή της Γεννήσεως του Χριστού κατά άνθρωπο, αγαπητοί αδελφοί αποτελεί την Μητρόπολη των εορτών όπως λέγει και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Το γεγονός της γεννήσεως του Χριστού είναι ιστορικό αφού συνέβη σε μια ορισμένη χρονική στιγμή, όταν ηγεμόνευε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ο Καίσαρας Αύγουστος και βασίλευε στην Ιουδαία ο Ηρώδης. Το ο τι είναι ιστορικό το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού σημαίνει ότι ο Κύριος έλαβε ανθρωπίνη σάρκα, έγινε ο Θεός άνθρωπος για να γίνει και ο άνθρωπος Θεός κατά χάρη. Σε λίγες μέρες ολόκληρος ο ορθόδοξος χριστιανικός κόσμος, θα γιορτάσει, με ιδιαίτερη λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια, το μεγάλο ιστορικό και πανανθρώπινο γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου Ιησού. Και χιλιάδες οι χριστιανοί, οι πιστοί θα συγκεντρωθούν στους Ιερούς Ναούς για να δοξολογήσουν τον Κύριον, που έγινε άνθρωπος, για να χαρίσει στον άνθρωπο τη δόξα και την μακαριότητα του ουρανού.

Τα περιστατικά της γεννήσεως του Κυρίου περιγράφονται, πολύ παραστατικά από τους Ιερούς Ευαγγελιστές Ματθαίο και Λουκά. «Δια την πολλήν αγάπη ην ηγάπησεν ημάς έκλινεν ουρνούς και κατέβη» τονίζει με ιδιαίτερη έμφαση ο Απόστολος Παύλος. Το ίδιο λέγει και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος « ούτως γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον ώστε τον Υιόν Αυτού τον μονογενή έδωκεν ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόλειται, αλλ εχει ζωήν αιώνιον». Η ουσιαστική εξήγηση της ενανθρωπήσεως του Κυρίου είναι η αγάπη του Θεού για τον πλανεμένο και αμαρτωλό άνθρωπο. Δεν άντεχε ο Θεός να βλέπει το πλάσμα του, το δημιούργημά του βυθισμένο στη πλάνη, την αμαρτία, τη φθορά, τον θάνατο. Έτσι απεφάσισε να έρθει ο ίδιος στη γη, φορώντας την ανθρώπινη σάρκα, χωρίς αμαρτία, για να το σώσει και λυτρώσει. Ό Χριστός αγάπησε τόσο πολύ τον άνθρωπο ώστε έγινε ένα με αυτόν, με σκοπό την απελευθέρωση του ανθρώπου από τα δεσμά της ύλης και την είσοδό του στη χώρα των αγαπημένων του Θεού. Γεννήθηκε πτωχός, ταπεινός, απλός, άσημος για να χαρίσει στο πλάσμα Του τον πλούτο την λαμπρότητα, και το μεγαλείο της Βασιλείας του Θεού. Μεγάλο και παράδοξο το μυστήριο της γέννησης του Κυρίου. Δεν μπορεί να το συλλάβει ο ανθρώπινος νους, ούτε βεβαίως να το περιγράψουν με ακρίβεια τα ανθρώπινα χείλη. Εκείνο που μπορεί ο άνθρωπος να κάνει είναι, ευλαβικά και ταπεινά να δοξάζει συνέχεια το Κύριο για την αγάπη του. Αυτή όμως ή δοξολογία του αγίου Κυρίου για την αγάπη Του την μεγάλη, δεν θα πρέπει να είναι μόνο λόγια. Πρέπει να είναι βίωμα, ζωή, πραγματικά. Ο Χριστός επιθυμεί και θέλει να γεννηθεί και στις δικές μας καρδιές. Να ζούμε καθημερινά τα Χριστούγεννα με τη συνεχή και αδιάλειπτη παρουσία του Χριστού στη καρδιά και τη ζωή μας. Να είναι η ζωή μας Χριστοκεντρική, εκκλησιαστική, αληθινά πνευματική. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι ο Κύριος με τη γέννησή, Του δημιουργεί την Εκκλησία που είναι ο ίδιος, παρατεινόμενος στους αιώνες. Μέσα λοιπόν στην ορθόδοξη εκκλησία μας συναντούμε τον Κύριο, επικοινωνούμε μαζί του και γευόμαστε τη χάρη και την ευλογία της παρουσία του. Επομένως χρειάζεται ζωντανή συμμετοχή στη ζωή της εκκλησία, στη λατρεία της και γενικά στην όλη της πνευματική ζωή.

Αυτές τις ημέρες ο ορθόδοξος χριστιανικός κόσμος καλείται να γιορτάσει ή μάλλον να ζήσει αληθινά το μεγάλο γεγονός της σωτηρίας και της λυτρώσεως των ανθρώπων και του κόσμου από τα δεινά των κακών και του διαβόλου. Καλείται να δεχθεί το μυστήριο της ενσάρκου οικονομίας και να γεμίσει θεία χάρη και ευλογία.

Οι άγιοι Πατέρες, μας καλούν να ανοίξουμε τα μάτια της καρδιάς και να μελετήσουμε το μεγάλο αυτό μυστήριο, που κυριολεκτικά άλλαξε τη μορφή του κόσμου.

Ποιος είναι ο σκοπός της ενανθρωπήσεως του Κυρίου? Όλη η διδασκαλία των Πατέρων, για την ενανθρώπηση του Κυρίου περιέχεται στη φράση του Μεγ. Αθανασίου : «Ο Λόγος σάρξ εγένετο, ίνα τον άνθρωπον δεκτικόν θεότητος ποιήση». Ο Χριστός δεν ήρθε στη γη, για να μας φέρει απλά μια νέα διδασκαλία, αλλά να μεταδώσει σε μας τη θεία ζωή, τη ζωή του Θεού. Να μας κάνει μετόχους θείας Ζωής κατά χάρη. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, για να γίνει άνθρωπος Θεός κατά χάρη. Αυτό είναι το κεντρικό και ουσιώδες νόημα της μεγάλης αυτής και σημαντικής γιορτής.

Πριν από τη γέννηση του Κυρίου, ο κόσμος ζούσε στο σκοτάδι της απιστίας και της ειδωλολατρίας με φωτεινές εξαιρέσεις.

Η απομάκρυνση των ανθρώπων από τον Δημιουργό του, είχε δυσάρεστες συνέπειες στη ζωή του. Όμως ο Θεός δεν εγκατέλειψε το πλάσμα του. Στον κατάλληλο χρόνο στέλνει στη γη τον μονογενή του Υιό , για να σώσει τον κόσμο και τον άνθρωπο. «Ο Θεός επί γης ώφθη και τοις ανθρώποις συνανεστράφη». Ο αόρατος γίνεται ορατός, ο απρόσιτος γίνετε προσιτός, ο Θεός μαζί με τους ανθρώπους, ο άνθρωπος κοντα στο Θεό. Μέγα και παράδοξον το μυστήριον. Ήλθε στη γη όχι όπως αυτός μπορούσε, αλλά όπως εμείς μπορούσαμε να τον δούμε και να τον καταλάβουμε.

Παρόλον ότι τα Χριστούγεννα γιορτάζονται μες στην καρδιά του χειμώνα, ο χριστιανός αισθάνεται μια παράξενη ζέστα αυτές τις ημέρες του, "αγίου Δωδεκαημέρου". Αυτή η ζέστα είναι κάπως ακατάληπτη για τους πολλούς. Λένε, ότι τα Χριστούγεννα είναι σπιτική γιορτή, συμμαζώνει τα σκόρπια μέλη της οικογενείας, τα παιδιά και τα εγγόνια, να γιορτάσουνε μαζί με τους γονείς και τους παππούδες τους. Ναι, είναι κι αυτός ένας λόγος. Μα o βαθύτερος λόγος είναι, ότι δίνουμε αυτές τις μέρες το σπήλαιο της ύπαρξής μας, για να γεννηθεί μέσα ο Χριστός. Ότι δίνουμε την ψυχή και την καρδιά μας, ώστε να γίνει η φάτνη που θα αγκαλιάζει και θα ζεστάνει το φτωχό Ιησού.

Ας ζήσουμε αγαπητοί αδελφοί αυτά τα Χριστούγεννα, με τον Χριστό μέσα μας. Ας γίνουν αυτά τα Χριστούγεννα η απαρχή μιας νέας συμφωνίας με Το Χριστό και να και όπως λέγει και ο Αγιος Νικόδειμος ο Αγιορείτης να παρακαλέσωμεν τον γεννηθέντα Δεσπότην και την Υπεραγία Θεοτόκο, να μας αξιώσουν να περάσουμε τις ημέρες αυτές, με ευταξία και σεμνότητα, με σωφροσύνη και χρηστοήθεια, με ελεημοσύνη και φιλοπτωχία, και με κάθε άλλη αγαθοεργία και αρετή. Ας ανοίξουμε όλοι μας την ψυχή και την καρδιά μας στο νεογέννητο βρέφος της Βηθλεέμ , και ας ακουμπήσουμε στα πόδια του τα δικά μας δώρα. Να του προσφέρουμε όχι χρυσό όπως ο 1ος μάγος αλλά χρυσή καρδιά, αγνή και ταπεινή, από καλοσύνη και ευσπλαχνία προς τον συνάνθρωπο, από συμπόνοια και κατανόηση προς τον διπλανό μας που πονάει και θλίβεται. Να μην του προσφέρουμε λιβάνι όιπως ο 2ος μαγος, αλλά να του προσφέρουμε το λιβάνι της πίστεως, της ευλάβειας και της αφιερώσεως. Πίστη θερμή και ολοκληρωτική αφιέρωση στο νεογέννητο Χριστό και τέλος να του προσφέρουμε τα σμύρνα του θανάτου, δηλαδή τον θάνατο την νέκρωση των δικών μας παθών, αδυναμιών και αμαρτιών. Αυτά χρειάζεται και έχει ανάγκη από εμάς ο Ιησούς Χριστός που σήμερα γεννιέται.

Ο Υιός του Θεού αναμένει την ανταπόκριση της δικής μας αγάπης. Μας αγάπησε , να τον αγαπήσουμε και εμείς. Να του ανοίξουμε την καρδιά και τη ζωή μας. Να συνδεθούμε μαζί του. Είναι ασφαλώς η μεγαλύτερη δωρεά που μπορούμε να του δώσουμε. Τα φετινά Χριστούγεννα ας είναι η απαρχή μιας νέας ζωής, γεμάτη από τη Χάρη και την ευλογία του Θεού.

Χρόνια πολλά και ευλογημένα σε όλους!!!