Ο κοινωνικός ρατσισμός και η θέση της Ορθοδόξου Εκκλησίας

του π. Ευστρατίου Γιουσμά
Εφημερίου Ιερού Ναού Αγίων Πατέρων
Μυτιλήνης

Ο Ιερος Ναός του Αγ Θεράποντα στην Μυτιλήνη

     Δυστυχώς η σημερινή κοινωνία –πέρα από τα τόσα προβλήματα που τη μαστίζουν- ταλαιπωρείται κι από το πρόβλημα της διακρίσεως των ανθρώπων ως προς το φύλο, τη φυλή ή την κοινωνική τους κατάσταση. Η λανθασμένη αυτή νοοτροπία ονομάζεται κοινωνικός ρατσισμός και εμπνευστής της ήταν ο Γάλλος διπλωμάτης Αρθούρος Γκομπινό (1816-1882).

     Εκδηλώσεις ρατσισμού συναντάμε στην αρχαιότητα, στους Αιγυπτίους, στους Πέρσες, στους Εβραίους, στους Ρωμαίους και στους Έλληνες. Τον κοινωνικό ρατσισμό τον συναντάμε και στους τελευταίους δυστυχώς αιώνες ως τις μέρες μας. Θυμίζω τις φυλετικές διακρίσεις κατά των μαύρων στις ΗΠΑ και την θεωρία της αρίας φυλής του γερμανικού ναζισμού κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αναρωτιέμαι και απαντώ: Υπάρχει στο χώρο της πίστης μας, στην Εκκλησία μας «ξένος, αλλιώτικος, άλλος και άλλος»; Ποια απάντηση δίνει ο λόγος του Θεού και η Ιερή μας Παράδοση;

     Ο Θεάνθρωπος Ιησούς μας με τη στάση του και το λόγο του δίδαξε 20 αιώνες πριν πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε παιδιά του Θεού, αδέλφια, όποιοι και όπως κι αν είμαστε. Θυμίζω τη στάση του απέναντι στην αλλοεθνή Σαμαρείτιδα και τη Χαναναία ή την παραβολή του καλού Σαμαρείτη. Σε αυτές τις περιπτώσεις καταργείται ο ρατσισμός και διαλαλιέται η αγάπη προς όλους, ακόμα και απέναντι σε έναν αλλοεθνή. Για τον Σαμαρείτη ο Ιουδαίος ήταν ο «ξένος» ο «αλλιώτικος». Θα λέγαμε σήμερα, ήταν ένας Αλβανός, ένας Ιρακινός λαθρομετανάστης ή –γιατί όχι- ένας Τούρκος. Κι όμως φέρθηκε έτσι όπως πρέπει να φερόμαστε όλοι εμείς οι Ορθόδοξοι. Αλήθεια εμείς συμπεριφερόμαστε όπως ο καλός Σαμαρείτης στην καθημερινή μας ζωή;

     Πηγή της εξ Αποκαλύψεως Πίστης μας δεν είναι μόνο η Αγία Γραφή αλλά και η Ιερή μας Παράδοση. Επιβάλλεται άρα να αναλογισθούμε τι μας συμβουλεύει η Πατερική σκέψη; Οι Πατέρες δίδαξαν και εφάρμοσαν όσα παρέλαβαν από τους Αποστόλους και από τα βιβλία της Αγίας Γραφής. Αντέγραψαν το Χριστό. Ο ιερός Χρυσόστομος έλεγε: «Όλα τα της φύσεως είναι κοινά, είναι για όλους. Γιατί λοιπόν παρουσιάζεις σαν αφορμή διαίρεσης το εξωτερικό ένδυμα ή το χρώμα της επιδερμίδας; Ο ουρανός δεν είναι για όλους; Ο ήλιος και η σελήνη και το σύνολο των αστέρων δεν είναι για όλους»; Αυτές οι σκέψεις του Ιερού Χρυσοστόμου ήταν, είναι και θα είναι η πράξη της Εκκλησίας μας. Η Εκκλησία ποτέ δεν διέκρινε, δεν ξεχώρισε τους ανθρώπους της γης ή τα μέλη της σε πρώτης και δεύτερης κατηγορίας. Έδωσε και δίνει σε όλους την αληθινή πίστη ανεξαρτήτως. Η Εκκλησία είχε και έχει οικουμενικό χαρακτήρα. Βαπτίζει και αγκαλιάζει τους πάντες. Η φιλανθρωπία της απλώθηκε και απλώνεται σε όλους ανεξαρτήτως. Είναι σημαντικό το γεγονός πως όλοι μεταλαμβάνουμε από το ίδιο Άγιο Ποτήριο, από την ίδια Ιερή Λαβίδα το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Δεν μπορούμε να προσφωνούμε Πατέρα μας το Θεό αν δεν πλημμυρίζει η καρδιά μας από αγάπη προς όλους! Δεν μπορούμε να προσφωνούμε Πατέρα μας το Θεό αν δεν θεωρούμε τους πάντες αδερφούς μας!