Οι δεσποτικές εορτές της Εκκλησίας μας συντελούν καίρια στο να γίνεται υπόμνηση και ακριβής αναφορά, για το τι πιστεύει, και το πως κατανοεί η Εκκλησία μας το πάνσεπτο πρόσωπο του Θεανθρώπου, σε σχέση με τα κοσμοσωτήρια γεγονότα του μυστηρίου της Θείας Οικονομίας.Το γεγονός αυτό είναι επίσης μια καλή αφορμή για να θυμηθούμε, ότι υπάρχουν παράλληλα με την εκκλησιαστική διδασκαλία για το πρόσωπο του Χριστού, και οι προσεγγίσεις διαφόρων αιρετικών και παραχριστιανικών ομάδων.Οι κακόδοξες αντιλήψεις των ομάδων αυτών, που είναι κατασκευάσματα του 19ου και του 20ού αιώνα, και δραστηριοποιούνται προσηλυτιστικά και στην πατρίδα μας, εκφράζουν το «έτερον ευαγγέλιον» (Γαλ. αʹ 69), το οποίο είναι απολύτως αντίθετο στην «άπαξ παραδοθείσαν τοίς αγίοις πίστιν» (Ιούδα, 3). Ας θυμηθούμε, λοιπόν, ορισμένες σύγχρονες πλάνες για το Χριστό, που διδάσκουν κάποιες από τις ομάδες αυτές:
Ι) Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά
Για την μετοχική εταιρεία «Σκοπιά», ο Χριστός είναι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ. Έτσι είναι γνωστός πριν έλθει στη γη. Είναι το πρώτο και εξαίρετο δημιούργημα του Ιεχωβά, πού το χρησιμοποίησε ως όργανό του, για τη δημιουργία των άλλων κτισμάτων. Υπήρξε ο μεγαλύτερος άνθρωπος, πού έζησε ποτέ στη γη, αλλά κατά την εταιρεία «Σκοπιά» ουδέποτε υπήρξε Θεός. Με το όνομα Μιχαήλ είναι επίσης γνωστός και μετά την επάνοδό του στον ουρανό. Εκεί ζει ως δοξασμένος πνευματικός γιός του Ιεχωβά και κυβερνάει ως διορισμένος βασιλιάς, αφού το 1914 έγινε η Δευτέρα Παρουσία του αοράτως στους ουρανούς και εγκαθιδρύθηκε, επίσης, η βασιλεία του. Στον Αρμαγεδώνα θα καταστρέψει όλους όσους δεν εντάχθηκαν στην ορατή θεοκρατική οργάνωση του Ιεχωβά, την εταιρεία «Σκοπιά».(Βλ. Πως να συζητάτε λογικά από τις Γραφές, 1987, σσ. 241252).
ΙΙ) Οι Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας
Σύμφωνα με τις κακοδοξίες των Αντβεντιστών, ο Υιός και Λόγος του Θεού κατά την ενανθρώπησή Του προσέλαβε μεταπτωτική ανθρώπινη φύση με όλες τις αδυναμίες της. Κατά τους ισχυρισμούς τους, εάν ο Χριστός ήταν αδύνατον να αμαρτήσει, δεν θα μπορούσε να είναι αληθινός άνθρωπος, αλλά ούτε και πρότυπο για μίμηση. Είχε τη δυνατότητα να αμαρτήσει αλλά δεν αμάρτησε. Επιπλέον, για ορισμένους Αντβεντιστές της Εβδόμης Ημέρας, ο Χριστός ταυτίζεται με τον αρχάγγελο Μιχαήλ.(Βλ. Βασ. Γεωργοπούλου, Η Αίρεση των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας, 2005, σσ. 1217).
ΙΙΙ) Αντιτριαδικός Πεντηκοστιανισμός
Κατ αυτούς, ο Χριστός είναι το ίδιο πρόσωπο με τον Πατέρα. Ο ίδιος ο Πατέρας γίνεται Ιησούς κατά την έλευσή Του στη γη, καθώς ουδέποτε ως Λόγος υπήρξε ξεχωριστή υπόσταση. Ενσαρκώθηκε, υλοποιώντας την έννοια πού είχε στο θείο νου Του, στα πλαίσια του θείου σχεδιασμού. Ο αντιτριαδικός Πεντηκοστιανισμός αποτελεί αναβίωση στους ημέρες μας του αρχαίου Σαβελλιανισμού.
ΙV) Οι Μορμόνοι
Κατά τις αντιλήψεις των Μορμόνων, ο Χριστός είναι ένα από τα πολλά πνευματικά παιδιά του Ελωχὶμ Θεού-Πατρός από μια ουράνια πνευματική μητέρα. Πνευματικός αδελφός του Χριστού, πριν την έλευσή του στη γη, ήταν κατά τους Μορμόνους και ο Σατανάς. Ο Χριστός, κατά την έλευσή του στη γη, θεωρείται ότι γεννήθηκε από τη σαρκική σχέση του Θεού πατέρα του με μια θνητή γυναίκα την Μαρία. Ως πρωτότοκος από τα παιδιά του Θεού Ελωχίμ, βαπτίζεται στον Ιορδάνη για την προσωπική του αναγέννηση και κατά το διάστημα της ζωής του υπήρξε υπόδειγμα πιστότητας στην τήρηση του θελήματος του ουράνιου πατέρα του, ήταν παντρεμένος με τις αδελφές του Λαζάρου και την Μαρία την Μαγδαληνή και είχε αποκτήσει και παιδιά.
V) Έλληνες Προτεστάντες Κενωτικοὶ
Στο χώρο των Ελεύθερων Ευαγγελικών Εκκλησιών της πατρίδας μας, υπάρχουν ομάδες πού έχουν υιοθετήσει κακόδοξα ιδεολογήματα μιάς τάσεως προτεσταντων θεολόγων του δεκάτου ενάτου αιώνα, μέχρι τις αρχές του εικοστού, γνωστών ως κενωτικών. Όπως οι ξένοι προτεστάντες κενωτικοί, έτσι και οι Έλληνες, με αφορμή το Φιλιπ. βʹ 67 υποστηρίζουν την κακοδοξία, ότι κατά την ενσάρκωσή Του ο Θεός Λόγος άφησε τη θεότητά Του, τα θεϊκά φυσικά Του ιδιώματα και έγινε άνθρωπος. Έτσι ο Χριστός, ήταν μεν θείο πρόσωπο, χωρίς δε θεϊκές ιδιότητες, τις οποίες απέκτησε πάλι μετά την ανάληψή Του. (Βλ. Πρωτ. Βασ. Γεωργοπούλου, Χριστολογικές κακοδοξίες Ελλήνων Προτεσταντών, στο «Εφημέριος», Απρ. 2003, σσ. 1113).
Για την Ορθόδοξη πίστη μας οι παραπάνω απόψεις είναι κακόδοξες και βλάσφημες. Είναι ξένη διδαχή (Εβρ. ιγʹ 9), κίβδηλος λόγος περί Χριστού, ἢ όπως λέγει ο άγ. Κύριλλος Αλεξανδρείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου