Ο Θεός μας είναι αγάπη. «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί» (Α΄ Ιω. δ΄ 8), μας πληροφόρησε ο μαθητής της αγάπης, ο ευαγγελιστής άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Και ακριβώς επειδή είναι αγάπη, μας αγάπησε με υπεράπειρη αγάπη, ένα ξεχείλισμα θεϊκής αγαθότητας. Μέσα δε στην έκρηξη της αγάπης του για μας τα πλάσματά του, έγινε και άνθρωπος και ανέβηκε επάνω στο Σταυρό. Από αγάπη σαρκώθηκε και από υπερβολή αγάπης σταυρώθηκε. Και ακριβώς επειδή είναι αγάπη, γι’ αυτό ζητάει από μας τους πιστούς να είμαστε και εμείς άνθρωποι αγάπης. Ζητάει να έχουμε την αγάπη πρώτη επιδίωξή μας, βασίλισσα των αρετών.
Όλες οι αρετές, και η αγάπη βέβαια, που είναι η κορυφαία αρετή, έχουν δοθεί στον άνθρωπο από τη γέννησή του. Διότι είναι έμφυτες στον καθένα οι αρετές. Γι’ αυτό και τις έχουν όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι, οποιασδήποτε θρησκείας, οποιουδήποτε έθνους και φυλής και χρώματος, άνδρες και γυναίκες. Γι’ αυτό κατά φυσικό τρόπο αγαπάμε τους γονείς μας και όλους αυτούς που θεωρούμε δικούς μας ανθρώπους. Το ίδιο έμφυτη είναι και η αγάπη που αναπτύσσεται μεταξύ φίλων και αναμφιβόλως η χιλιοτραγουδημένη συζυγική αγάπη.
Τα όρια ωστόσο αυτών των ειδών της αγάπης είναι περιορισμένα και η διάρκειά τους επισφαλής. Η αγάπη που προέρχεται από την καρδιά του ανθρώπου είναι εφήμερη. Σήμερα πολύ συχνά οι αγαπώμενοι δίνουν όρκους αιώνιας αφοσίωσης και κατόπιν σταδιακά αρχίζουν να παγώνουν και να χωρίζουν μισούμενοι και αλληλοϋβριζόμενοι.
Η αληθινή αγάπη του Ευαγγελίου όμως είναι κάτι άλλο, είναι άλλης ποιότητος, και στον ύψιστο βαθμό της μας ξεπερνάει απείρως. Μας ξεπερνάει, διότι είναι υπερφυσική, είναι θείας ποιότητος. Δεν αποτελεί ανθρώπινο κατόρθωμα, αλλά είναι έργο της θείας Χάριτος· γι’ αυτό και δεν έχει ούτε όρους ούτε όρια. Ούτε βέβαια κάνει διάκριση συγγενών, φίλων, γνωστών, ομοεθνών, θρησκείας, φύλου, ιδεολογίας κ.τ.λ.. Είναι αγάπη μόνιμη και αναφαίρετη και δεν εξαρτάται από την ανταπόκριση του αγαπωμένου προσώπου. Στον ύψιστο δε βαθμό της, αυτόν που κατακτούν οι άγιοι, είναι «καύσις καρδίας υπέρ πάσης της κτίσεως» (αββάς Ισαάκ πα΄), αυτό που έλεγε ο απόστολος Παύλος ότι θα προτιμούσε να πάει ο ίδιος στην κόλαση, αρκεί να σώζονταν οι συμπατριώτες του Εβραίοι (Ρωμ. θ΄ 3).
Αυτή η αγάπη είναι το υπέρτατο άθλημα όλων των αθλημάτων του κόσμου. Και βέβαια δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Δεν την αποκτάει κανείς κατά τρόπο μαγικό, μετέχοντας απλώς στη ζωή της Εκκλησίας και ζώντας μια ζωή χριστιανική, όπως την ονομάζουμε. Η αληθινή αγάπη του Ευαγγελίου είναι θάνατος. «Κραταιά ὡς θάνατος ἀγάπη» (Άσμα η΄ 6). Είναι αγάπη πάσχουσα και μάλιστα πάσχουσα σε υπέρτατο βαθμό. Απαιτεί σταύρωση του ανθρώπου επί αοράτου σταυρού. Λίγοι, πολύ λίγοι, φθάνουν στα ύψιστα επίπεδά της. Γι’ αυτό και είναι εντελώς ακατόρθωτη με ανθρώπινες μόνο προσπάθειες. Αυτή επιτυγχάνεται μόνο με τη συνεργασία του ανθρώπου και του Θεού. Είναι χάρις και δωρεά του Θεού που προσφέρεται στις δεκτικές ψυχές. Γι’ αυτό και δεν υπάρχει συγκεκριμένη μέθοδος αποκτήσεώς της. Κανένα δώρο δεν αποκτάται με μεθόδους, διότι τότε παύει να είναι δώρο. Η απόκτηση αυτής της χάριτος είναι έκπληξη! Διότι στην ουσία απόκτησή της σημαίνει συμβίωση και ένωση μετά του Θεού. Μην τυχόν λοιπόν νομίζουμε ότι κατέχουμε την αληθινή αγάπη απλώς επειδή ζούσε μέσα στην Εκκλησία. Γνωρίζουμε ασφαλώς ότι υπάρχει, την μελετούμε ενσαρκωμένη στη ζωή των αγίων, την βλέπουμε ίσως σε ελάχιστες, πολύ σπάνιες περιπτώσεις και σε σημερινούς αγιασμένους ανθρώπους. Αλλά μέχρις εκεί.
Κι όμως η αγάπη είναι εντολή, η κορυφαία εντολή, και είμαστε υποχρεωμένοι να την εφαρμόζουμε. Δεν είναι προαιρετική η εφαρμογή της. Δεν αγαπάμε, μόνο όταν και αν το θελήσουμε. Στη χριστιανική μας πίστη δεν υπάρχει το αν. όποιος και αν είναι ο άλλος, είμαστε υποχρεωμένοι να τον αγαπήσουμε. Η αγάπη στο Ευαγγέλιο δεν είναι προαιρετική, είναι υποχρεωτική. Η αγάπη είναι εντολή, και είναι η κορυφαία εντολή, η εντολή των εντολών. Και μάλιστα εντολή αγάπης και των εχθρών: «Ἀγαπάτε τούς ἐχθρούς ὑμῶν» (Ματθ. ε΄ 44)! Η αγάπη του Ευαγγελίου είναι νόμος! Και με βάση αυτόν τον νόμο πρόκειται να κριθούμε. Γι’ αυτό και είναι υποχρεωτική η εφαρμογή του. Εφόσον βέβαια επιθυμούμε να σωθούμε…
Αγάπη και προς τους εχθρούς! Ασύλληπτο μεγαλείο και απίστευτη δύναμη! Κανείς εκτός του Χριστού δεν τόλμησε να ζητήσει κάτι παρόμοιο. Όχι μόνο δεν σκέφθηκε να το προτείνει κανείς προ Χριστού, αλλά και μετά Χριστόν δεν τόλμησε κανείς ούτε καν να το επαναλάβει. Πολύ περισσότερο δεν θα τολμούσε να το θέσει ως εντολή και μάλιστα ως την κορυφαία εντολή. Γι’ αυτό το Ευαγγέλιο θα παραμείνει πάντοτε το πιο τολμηρό και επίκαιρο κείμενο απ’ ό,τι έχει ποτέ γραφεί ή πρόκειται να γραφεί πάνω στη γη. Και οι άνθρωποι της αληθινής αγάπης του Χριστού οι τολμηρότεροι άνθρωποι! Άλλοι θεοί πάνω στη γη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου