Σ’ ένα κόσμο που χαρακτηρίζεται από έντονο εωσφορισμό, κακότητα, μνησικακία και απιστία, μωρία και «επίγειον, ψυχικήν και δαιμονιώδη» σοφία (Ιακ. γ΄ 15) το ότι ο «άγγελος Κυρίου» φάνηκε στους ποιμένες της Βηθλεέμ για ν’ αναγγείλει το μέγα γεγονός της Γεννήσεως του Κυρίου, ξενίζει πολύ. Η έκπληξη κι η απορία γίνονται ακόμη μεγαλύτερες, αν σκεφτούμε ότι, εκτός από την εμφάνιση του αγγέλου, «φως λαμπρόν και εξαστράπτον, θείον και υπερφυσικόν τους περιεκύκλωσε» (Βλ. Λουκ. β΄ 9) κι έτσι οι αμέριμνοι ποιμένες αξιώθηκαν να δουν και να ζήσουν, έστω και για λίγο, μια θαυμαστή φωτοχυσία. Γιατί όμως ο απεσταλμένος του ουρανού φάνηκε σ’ εκείνους τους «αγραυλούντες ποιμένες», τους βοσκούς, που ζούσαν στους αγρούς και τραγουδούσαν αγροτικά τραγούδια, κι όχι στους επίσημους της Ιουδαίας ή στους μεγαλόσχημους Αρχιερείς, Γραμματείς και Φαρισαίους; Την απάντηση μας τη δίνει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Γράφει:
« α) Διά το άπλαστον ήθος αυτών και την απλότητα και ακακίαν.
β) Διότι οι ποιμένες αυτοί ήτον μιμηταί και ακόλουθοι της πολιτείας και αρετής των παλαιών εκείνων πατριαρχών, Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, οίτινες ήσαν ποιμένες.
γ) Διότι ο Χριστός, Ποιμήν εγεννήθη παντός του λαού του Ισραηλιτικού και του Εθνικού. Όθεν καταλλήλως εις τους ποιμένας εγνωρίσθησαν πρώτον τα περί αυτού.
δ) Διά να δείξη ο Θεός, ότι τους αγροικοτέρος και χωρικοτέρους ανθρώπους εξ αρχής εδιάλεξεν από τους άλλους, και έκαμεν αυτούς κήρυκας, ως απλουστέρους και ως μάλλον πιστεύοντας, και ουχί τους εν ταις πολιτείας αναφερομένους Γραμματείς και Φαρισαίους · διότι αυτοί, πονηροί όντες, ευκόλως δεν επίστευον. Όθεν καθώς ο Χριστός εδιάλεξεν ύστερον τους αλιείς, ούτως εδιάλεξε πρότερον τους αγροίκους ποιμένας · ίνα διά της μωρίας και της αγροικίας, καταισχύνη τους σοφούς του κόσμου και άρχοντας».
Πηγή:Χριστιανική Φοιτητική Δράση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου