Τρίτη 13 Αυγούστου 2019

Επίκαιρο άρθρο για τον 15 Αυγουστο του κ Χρήστου Σιάσου

                                                                         Γράφει ο καθηγητής Χρήστος Γερ. Σιάσος

Οι καμπάνες όλων των εκκλησιών θα διαλαλήσουν και πάλι το μεγάλο γεγονός που σημαδεύει, μέσα στην καρδιά του καλοκαιριού, τον Αύγουστο, την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Θα ακουστεί, για ακόμα μία φορά, το απολυτίκιο της εορτής: «…μετέστης πρὸς τὴν ζωὴν μήτηρ ὑπάρχουσα τῆς ζωῆς… τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες, Θεοτόκε…»
Όλοι αυτές τις ημέρες θα τρέξουμε από εκκλησία σε εκκλησία, από Μοναστήρι σε Μοναστήρι για να ανάψουμε το κεράκι μας. Ανάμεσα στην ελπίδα και την απόγνωση, όλοι μας θα αναζητήσουμε και φέτος διέξοδο και παρηγοριά μπροστά στο προσκυνητάρι της Παναγιάς μας, κάνοντας την προσευχή μας και να την παρακαλέσουμε για ότι το καλύτερο, για την Πατρίδα μας, την όμορφη Ελλάδα μας, τις οικογένειά μας, τα παιδιά μας, τον κόσμο όλον.
Ο Αύγουστος, είναι ο ευλογημένος μήνας για  τον Ελληνισμό, είναι το «Πάσχα του Καλοκαιριού». Ο ευλογημένος μήνας της Παναγιάς μας, που καθημερινά μας δείχνει, αγάπη, στοργή, καλοσύνη, παρηγοριά, παντοδυναμία, σοφία, μας ανακουφίζει από κάθε πόνο και θλίψη. Κοντά Της βρίσκουμε πάντα φως και ελπίδα. Παναγία, μια λέξη ευλογία, ηρεμία, χαρά, ειρήνη, όνειρο. Από τις αρχές του μήνα Αυγούστου και όλο το δεκαπενταύγουστο αρχίζει η προετοιμασία των πιστών για την μεγαλύτερη γιορτή της  Χριστιανοσύνης, την Κοίμηση της Θεοτόκου. 
Όλοι οι Χριστιανοί τις ημέρες αυτές κατακλύζουν τα αμέτρητα  προσκυνήματά της, σε όλη την  Ελλάδα και το Εξωτερικό, όπου λιτανεύονται οι θαυματουργές εικόνες Της. Στην Παναγία Σουμελά στη Βέροια, στην Παναγία της Τήνου, στην Εκατονταπυλιανή της Πάρου, στην Παναγία της Κεφαλονιάς, όπου στον χώρο της εκκλησίας την ημέρα της γιορτής Της,  εμφανίζονται τα  «φιδάκια της  Παναγίας». 
 Η Παναγία μας, το ιερότερο από τα πρόσωπα της Ορθοδοξίας, δεν έχει μόνο θρησκευτική- λατρευτική σημασία για τους Έλληνες αλλά και Εθνική, αφού πολλές φορές το πρόσωπό Της έχει συνδεθεί με τους αγώνες του Ελληνικού  Έθνους. 
        Ο Άγιος  Κοσμάς ο Αιτωλός, μας λέει ότι, Μαρία σημαίνει Κυρία, σημαίνει και Βασίλισσα. Είναι η κυρία Θεοτόκος. Κυρία, γιατί κυριάρχησε πάνω στο κακό. Κυρία, γιατί είναι η Μητέρα του Κυρίου. Κυρία, γιατί εμείς οι ταπεινοί δούλοι προσπίπτουμε με πόνο και ελπίδα και ζητάμε τη μεσιτεία Της. Είναι και Βασίλισσα η Παναγία μας, μας λέει ο Άγιός μας, γιατί, στο κεφάλι της έχει το στεφάνι της Αγιότητας. Στα χέρια Της κρατάει το σκήπτρο της αγάπης και οι θρόνοι Της είναι δύο. Ο ένας στα δεξιά του Θεού, «Παρέστη η Βασίλισσα εκ δεξιών σου» και ο άλλος στ' αριστερά του ανθρώπου, δηλαδή, ο Θρόνος της καρδιάς μας. 
       Ακόμα οι γραφές των Αγίων Πατέρων μας λένε:  «Το πανσεβάσμιο και κεχαριτωμένο όνομα της Μαρίας προσφυέστατα και αρμοδιότατα εδόθη εις την αειπάρθενον Θεοτόκο κατά πρόγνωση και βουλή Θεού, παρά του οποίου ήταν ορισμένη να γίνει Μητέρα Αυτού. Το όνομα Μαρία σημαίνει: Παντοδυναμία, τουτέστιν εκείνη η οποία ένωσε τα δύο άκρα αντικείμενα Θεό και άνθρωπο. Ακόμη σημαίνει Σοφία, η οποία βρήκε τον τρόπο για να ενώσει δύο φύσεις σε μια υπόσταση, χωρίς να συγχύσει τα ιδιώματα των φύσεων. Και τρίτον σημαίνει Αγαθότητα, δηλαδή χάρις, η οποία θεοποίησε την ανθρώπινη φύση και ανεβίβασε αυτή υπεράνω των Ουρανίων Δυνάμεων. 
Αυτά τα τρία επίθετα περιέχει το όνομα Μαρία. Δόθηκε διότι 
έμελλε να υπηρετήσει το μυστήριο της ενσάρκωσης του Κυρίου…». Επίσης,  οι Πατέρες της Γ΄ Οικουμενικής Συνόδου ονομάζουν την Παρθένο Μαρία και Θεοτόκο. 
 Την  Παναγιά μας, πρόσφεραν στο Ναό οι γονείς της, Ιωακείμ και Άννα, όταν ήταν τριών χρόνων. Στο Ναό έμεινε δώδεκα χρόνια και σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων  μνηστεύθηκε τον Ιωσήφ.  Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ την αποκάλεσε Κεχαριτωμένη, φέρνοντάς Της το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Ιησού σε ηλικία δεκαέξι χρόνων. Μετά την ανάληψη του Κυρίου έζησε άλλα δέκα χρόνια και σε ηλικία πενήντα εννέα χρόνων, «μετέστη προς την ζωήν, Μήτηρ υπάρχουσα της ζωής». 
  Η λατρεία και η αγάπη των πιστών, Κληρικών και λαϊκών, ανώνυμων και επώνυμων, φαίνεται και από τα πολυάριθμα προσωνύμια που έχει δώσει στην Παναγιά μας, σε Ιερούς Ναούς και Ιερές Μονές, στις Άγιες και θαυματουργές Εικόνες Της, όπου και αν βρέθηκαν αυτές, όπως: Μεγαλόχαρη, Εκατονταπυλιανή, Φανερωμένη, Κοσμοσωτήρα, Χοζοβιώτισσα, Εικοσιφοίνισσα, Βρεφοκρατούσα, Ελεούσα, Θαλασσινή, Γιάτρισσα, Μυρτιδιώτισσα,  Οφιούσα,  Αγιασώτισσα, τριχερούσα,  Κρημνιώτισσα,  Καμαριώτισσα, Πορταΐτισσα, Γαλακτοτροφούσα, Ελευθερώτρια, Γλυκοφιλούσα, Μεγαλομάτα, Δεξιοκρατούσα, Αθηνιώτισσα, Μεγαλοσπηλαιώτισσα, Πουρσιώτισσα, Λιγοβιτσιάνα, Αμπελακιώτισσα, Καμινιώτισσα,  Βλαχερνίτισσα,  Ολυμπιώτισσα,  Σουμελιώτισσα,  Πλατανιώτισσα,  Παμμακάριστος, Πελεκητή, Κρεμαστή, Μαρμαριώτισσα, Υγεία, Παραμυθία, Παρηγορήτρα, Μυροβλύτισσα,  Αμόλυντος, Υψηλοτέρα, Κεχαριτωμένη, Ελεημονήτρια, Αγία Σκέπη,  Αγιάσσου, Ελπιδοφόρα, Ευαγγελίστρα, Εύσπλαχνος, Μυροβλύτισσα,  Ζωηφόρος,  Ζωοδότρα,   Νεροφορούσα, Ηγουμένη, Νυμφοτόκος,  Αξιον Εστί, Ηλιοτόκος,  Ξηροκαμπίτισσα, Αρβανίτισσα, Θεόκλητη, Ολυμπιώτισσα,   Αρχαγγελιώτισσα, Ομονοούσα, Θεοσκέπαστη, Αυγουστιανή , Θρηνούσα, Παρηγορήτρα, Βλαχέρνα,         Καλαμιώτισσα, Πρέσβειρα, Βρεφοκρατούσα,  Καταφυγή, Γερόντισσα, Κλεισούρας, Σπηλιώτισσα,  Γραφιώτισσα,  Τρυφερούσα, Γρηγορούσα,  Δακρυρροούσα,  Δαμάστα,  Φαρμακολύτρα,  Διακονούσα,  Χιλιονοματούσα, Χρυσοβαλάντη, Χρυσοκαστριώτισσα,  Χρυσοπηγή, Εκκλησιάρχουσα, Ψυχοσώτρια, Υπερευλογημένη, Παναμώμητος, Άχραντος, Αμόλυντος, Λεσινιώτισσα, Νιαμονίτισσα, Υψενή, Τσαμπίκα, Αργοκοιλιώτισσα,  Εικονίστρια, Ακαθή, Γαλατιανή, Αρεθιώτισσας,  Βουλκανιώτισσα, Αρμενιώτισσα, Δομιανίτισσας και δεκάδες άλλα ξεπερνώντας τα επτά χιλιάδες προσωνύμια.
       Ο Χριστός αποφάσισε να καλέσει κοντά Του τη Μητέρα Του. Τρεις ημέρες όμως νωρίτερα της γνωστοποίησε με τον Αρχάγγελο Γαβριήλ την από τη γη μετάστασή Της. Η Παναγία μας με τον πόθο της μετάστασή Της προς τον γιό Της, πήγε στο Όρος των Ελαιών για να προσευχηθεί. Μετά από την προσευχή, επιστρέφει στο σπίτι Της και αμέσως συγκλονίζεται ολόκληρη. 
          Στην ένδοξη Κοίμηση Της, ήταν παρόντες όλοι οι «αυτόπται του Λόγου και υπηρέται», δηλαδή όλοι οι Απόστολοι – μαθητές και οι Άγιοι Ιεράρχες, ο Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης και ο Διδάσκαλος του Άγιος Ιερόθεος, μετέπειτα Επίσκοπος Αθηνών. Γι’ αυτό με τρόπο θαυμαστό μαζεύτηκαν όλοι από τα πέρατα της οικουμένης, για να προπέμψουν το Θεοδόχο σώμα Της. «Θεία δυνάμει περαιωθέντες την Σιών κατελάμβανον και προς ουρανόν επειγομένην, προέπεμπον την Ανωτέραν των Χερουβίμ».
Η Παναγία τους χαιρέτισε όλους και προσεύχεται για την προστασία του κόσμου. Ο Πέτρος  αρχίζει τους εξόδιους ύμνους. Οι άλλοι προπορεύονται με λαμπάδες και υμνωδίες, οδηγώντας το Θεοδόχο σώμα Της προς τον τάφο.   
 Την Ανάσταση και την Ανάληψη του σώματός Της, βεβαιώνουν πολλοί Θεοφόροι Πατέρες της Εκκλησίας μας, όπως ο Άγιος Ανδρέας ο Κρήτης, ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος ο Εφέσου, ο Άγιος Θεόδωρος ο Στουδίτης και άλλοι πολλοί. 

Η Εκκλησία μας, αυτές τις ημέρες, τιμά το τέλος της επίγειας ζωής της Θεοτόκου, την κοίμησή Της. Η Μητέρα όλων των Μητέρων βρίσκεται ξαπλωμένη στο νεκροκρέβατο. Οι Άγιοι Απόστολοι  είναι όλοι εκεί, στο κέντρο βρίσκεται ο Χριστός μας ο οποίος κρατά στα χέρια Του τη Μητέρα Του, ζωντανή και αιώνια ενωμένη μαζί  Του.
 Στο Νομό Αιτωλίας και Ακαρνανίας αυτές τις ημέρες εορτάζουν, ο Ι.Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο Αιτωλικό, στο Χωριό Κουδούνι Ναυπακτίας,  στα Ρέτσινα Μεσολογγίου, στα Σιτόμενα και στη Σπολάιτα Αγρινίου, στο Θύριο Βόνιτσας, στα Βουρβιανά, στην Πετρώνα, στο Περδικάκι, και στο Σταθά Βάλτου, στη Παναγούλα Ξηρομέρου, στο Άνω Κεράσοβο Μακρυνείας, στο Θέρμο, στην Αγία Σοφία, στους Αγίους Θεοδώρους και στους Ταξιάρχες Θέρμου, στη Νερομάνα, στο Περιστέρι, στον Πλατανιά Παραβόλας καθώς και οι Ιερές Μονές  Λιγοβιτσίου,  Βλοχού και η Παναγία Αμπελακιώτισσα στην ορεινή Ναυπακτία. 
 Ο Άγιός μας και Προστάτης της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας, Κοσμάς ο Αιτωλός μας λέει: «… Ευσπλαγχνίσθη ο Κύριος το γένος των ανθρώπων και ήλθε και έγινε άνθρωπος τέλειος εκ Πνεύματος Αγίου, από τα καθαρώτατα αίματα της Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας, και μας έβγαλεν από τας χείρας του διαβόλου».
Η Παναγία η Αμπελακιώτισσα, στην Ορεινή Ναυπακτία, το μοναστήρι είναι γνωστό για τη λατρευτική και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, τα Άγια λείψανα, το χρυσοκέντητο επιτάφιο και το λαμπρό πανηγύρι το Δεκαπενταύγουστο. 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου