Δευτέρα 11 Δεκεμβρίου 2017

Bίος και πολιτεία του Αγίου Σπυρίδωνα του θαυματουργού


Ο Άγιος Πατήρ ημών Σπυρίδων, Έλληνας το γένος, γεννήθηκε στην Κύπρο, σε μια περιοχή που ονομάζεται Άσσια, περίπου το 270μΧ. Νυμφεύθηκε και απέκτησε μία θυγατέρα, την οποία ονόμασε Ειρήνη. Χήρεψε όμως σχετικά σύντομα, οπότε έγινε δυνατό πια αυτό που ήταν επιθυμία όλων στην περιοχή του, να καταστεί επίσκοπός τους. Ο Άγιος Σπυρίδων εκλέχτηκε και χειροτονήθηκε Επίσκοπος Τριμυθούντος (η περιοχή σήμερα κατά παραφθορά ονομάζεται Τρεμετουσιά, βρίσκεται δε στην πλευρά των κατεχομένων εδαφών). Ο Άγιος δεν ήταν πολυπράγμων, αλλά όντας ήσυχος χαρακτήρας αγαπούσε τον μονήρη βίο. Δεν είχε μεν βαθιά παιδεία, ούτε υπήρξε σπουδαίος ρήτορας, αλλά από την άλλη δεν πρέπει να θεωρείται και αστοιχείωτος και αγράμματος, όπως καθ’ υπερβολήν έχει επικρατήσει να λέγεται προκειμένου να τονιστεί το θαύμα που έπραξε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο στη Νίκαια. Παρομοίως, σίγουρα δεν ήταν φτωχότατος, αλλά είχε κοπάδι με αιγοπρόβατα αλλά και κάποια κτήματα. Ο άγιος συνελήφθηκε κατά τον επί Μαξιμίνου διωγμό (308 – 313μΧ), πιθανόν δε να απελευθερώθηκε δυνάμει του διατάγματος των Μεδιολάνων (313μΧ). Έλαβε μέρος στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο, στα πρακτικά της οποίας όμως δεν φέρεται υπογεγραμμένος, την εκεί παρουσία του όμως μαρτυρούν αφενός το πασίγνωστο θαύμα του κεραμιδιού, αφετέρου ιστορικοί της Εκκλησίας (Σωκράτης Σχολαστικός, Μιχαήλ Γλυκάς κ.α.) Μαρτυρείται επίσης ότι ο Άγιος Σπυρίδων συμμετείχε και στην εν Σαρδικεί Σύνοδο, μαζί με άλλους έντεκα Επισκόπους από την Κύπρο, περίπου το 342 ή 343μΧ. Ο Άγιος Σπυρίδων εκοιμήθη ειρηνικά το 348μΧ.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΛΕΙΨΑΝΟΥ

Μετά την κοίμηση του Αγίου, το σώμα του τοποθετήθηκε σε μαρμάρινη λάρνακα (υπάρχει έως και σήμερα η λάρνακα αυτή). Εκεί έμεινε για τρεις αιώνες περίπου, οπότε το 648, εξαιτίας των εκτεταμένων επιδρομών των Σαρακηνών, μετακομίστηκε στην Κωνσταντινούπολη για ασφάλεια. Τριακόσια έτσι περίπου χρόνια μετά την κοίμηση και ταφή του Αγίου, το άριστα διατηρημένο σώμα του ανακομίστηκε και μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη. Όταν τη νύχτα εκείνη του 1453 καταλήφθηκε η Πόλις από τους Οθωμανούς, ένας από τους ιερείς του ναού, ονομαζόμενος Γεώργιος Καλοχαιρέτης, μετέφερε τα λείψανα των Αγίων Σπυρίδωνος και Θεοδώρας σε πλοίο, στο οποίο επιβιβάστηκε ο ίδιος με την οικογένειά του με προορισμό την Κέρκυρα. Αρχικά τα δύο αυτά Ιερά Λείψανα φιλοξενήθηκαν στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, όπου και παρέμειναν αρκετά χρόνια, ακόμα και μετά την θάνατο του ιερέα Γεωργίου Καλοχαιρέτη το 1465.. Από τον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου, ο ιερέας Φίλιππος Καλοχαιρέτης μετέφερε το Ιερό Λείψανο στον Ιερό Ναό του Αγίου Λαζάρου, κάπου περίπου στα νοτιοδυτικά του Νέου Φρουρίου, όπου και παρέμεινε για πολύ μικρό χρονικό διάστημα (ίσως μόλις έξι μήνες), και από εκεί μεταφέρθηκε στον Ιερό Ναό Ταξιάρχου Μιχαήλ (στο 0βριοβούνι). Εκεί παρέμεινε μέχρι το 1528 ή 1531-32, οπότε μεταφέρθηκε σε ιδιόκτητο ναό που είχε χτιστεί προς τιμήν του Αγίου στην περιοχή του Σαρρόκου.
Τον Αύγουστο του 1537 η Κέρκυρα πολιορκήθηκε από πολυάριθμες τουρκικές δυνάμεις, επικεφαλής των οποίων ήταν ο περιβόητος πειρατής Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσσα. Χιλιάδες Κερκυραίοι είχαν τότε φονευθεί από τον τουρκικό στρατό, που ανενόχλητος αλώνιζε καταστρέφοντας την Κερκυραϊκή ύπαιθρο, ενώ γύρω στους 22.000 ήταν οι αιχμάλωτοι Κερκυραίοι που πουλήθηκαν σκλάβοι στην Πόλη. Ο Ενετός στρατηγός Φαβιέρος, υποχρέωσε τον άμαχο πληθυσμό της πόλης να παραμείνει έξω από τα τείχη του Φρουρίου, προκειμένου αυτοί να κορέσουν την μανία των Τούρκων, και έτσι οι προνομιούχοι που είχαν καταφύγει εντός των τειχών του Φρουρίου να γλίτωναν. Παράλληλα, έλαβε χώρα και η απάνθρωπη δοσοληψία, να εκβιάζονται όσοι είχαν κάποια περιουσία, προκειμένου να εξαγοράσουν τη δυνατότητα εισόδου τους μέσα στο φρούριο και να σωθούν. Ολόκληρη η παλαιά πόλη της Κέρκυρας ήταν κτισμένη μέσα στο παλαιό κάστρο, και είχε έτσι άριστη θωράκιση από ανάλογες επιδρομές, είχε όμως χώρο αρκετά περιορισμένο. Αυτή την δύσκολη περίοδο ο Σταματέλλος Βούλγαρις κατόρθωσε να μεταφέρει το Ιερό Λείψανο του Αγίου σε έναν ναΐσκο μέσα στο Φρούριο, τον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων. Οι Τούρκοι την χρονιά εκείνη, μάλιστα δε τους μήνες του καλοκαιριού, αντιμετώπισαν πρωτοφανή και ανεξήγητη για την εποχή κακοκαιρία, και ήταν αυτή η κακοκαιρία που τους ανάγκασε να λύσουν, κατά τα λεγόμενα του ίδιου του Μπαρμπαρόσσα στο Σουλτάνο, την πολιορκία της πόλης της Κέρκυρας και να αποχωρήσουν από το νησί.
Δεύτερη φορά πολιόρκησαν οι Τούρκοι το νησί το 1571, και τούτη τη φορά η παρουσία τους ήταν περισσότερο καταστροφική και από την προηγουμένη. Μεταξύ άλλων λεηλάτησαν και κατέστρεψαν ολοσχερώς και το προάστειο των εξωκαστρινών (εξωπόλι), περίπου το σημερινό Σαρρόκο. Ακολούθησε εκ νέου επιδρομή το 1573, την οποία όμως οι Κερκυραίοι, με τη βοήθεια της ενετικής φρουράς, αντιμετώπισαν επιτυχώς. Οι εργασίες για την οικοδόμηση μεγαλοπρεπούς ναού ξεκίνησαν, και μετά την αποπεράτωση της στέγης το 1589, και πριν ακόμα οι εργασίες ολοκληρωθούν, το Ιερό Λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος μεταφέρθηκε στον ομώνυμο, εντός της πόλης, Ιερό Ναό του, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ιερός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος δεν έχει δυτική είσοδο (ίσως να είναι ο μοναδικός στην Κέρκυρα ναός που δεν έχει δυτική είσοδο), γιατί η οικογένεια των Βουλγάρεων έχτισε την ιδιόκτητη οικία της εφαπτομένη στη δυτική πλευρά του ναού: η υπάρχουσα δυτική θύρα του ναού οδηγεί στο γυναικωνίτη, παλαιότερα δε κατευθείαν στο σπίτι των Βουλγάρεων. Με τη μία ή την άλλη μορφή, το Ιερό Λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνος έμεινε στην κατοχή της οικογένειας αυτής μέχρι τα μέσα σχεδόν του 20ου αιώνος! Πάντοτε κάποιος γόνος της οικογένειας αυτής φρόντιζε να γίνεται ιερέας, ώστε να υπηρετεί στο ναό του Αγίου και να διαχειρίζεται αυτόν. Αυτό τερματίστηκε επί μακαριστού Μητροπολίτου Κερκύρας Μεθοδίου Κοντοστάνου, ο οποίος σθεναρά και παρά τις όποιες πιέσεις αρνήθηκε να χειροτονήσει ιερέα από την οικογένεια αυτή. Τυπικά οι διεκδικήσεις των Βουλγαρέων τερματίστηκαν επί δικτατορίας, όταν εκδόθηκε διάταγμα που χαρακτήριζε το Ιερό Προσκύνημα Του Αγίου Σπυρίδωνος Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.

ΛΙΤΑΝΕΙΕΣ ΤΟΥ ΣΕΠΤΟΥ ΣΚΗΝΩΜΑΤΟΣ
Το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα λιτανεύεται 4 φορές το χρόνο είς ανάμνηση θαυμάτων του Αγίου.Πιο συγκεκριμένα
Κυριακη των Βαϊων 1η διάσωση της Κέρκυρας από Λιμό
Μεγαλο Σαββατο 2η διάσωση της Κέρκυρας από Λιμό
11 Αυγουστου πολιορκια Τουρκικου Στολου
Α΄ Κυριακη Νοεμβριου 3η διάσωση της Κέρκυρας από Λιμό

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου