Κυριακή 14 Αυγούστου 2016

Παναγία !!! Τὸ γλυκύτερο ὄνομα στὰ χείλη κάθε Χριστιανοῦ, τὸ ὄνομα ποῦ φέρνει δάκρυα χαρᾶς, τὸ ὄνομα ποὺ ἐγκωμιάστηκε ἀπὸ Ἀγγέλους καὶ Ἁγίους


     Ποῖον δέ φθέγξασθαι στόμα ἤ ποία γλῶσσα λαλῆσαι περί τῆς μεγαλωνύμου ... Θεοτόκου Μαρίας, μητρός τοῦ Κυρίου ... Αὕτη γάρ καί τάς τῶν οὐρανῶν δυνάμεις ἐξένισε ...» ἀναφωνεῖ ὁ άγιος Ἐπιφάνιος, Ἐπίσκοπος Κύπρου. Ποῖος δηλαδή εἶναι ἱκανός, ποῖον δέ στόμα θά ἐκφράσῃ καί ποία γλῶσσα θά λαλήσῃ διά τήν Μεγαλώνυμον Θεοτόκον Μαρίαν, τήν Μητέρα τοῦ Κυρίου ... Διότι Αὐτή ἔκαμε νά γεμίζουν ἀπό ἔκπληξιν καί αὐτές οἱ δυνάμεις τῶν Οὐρανῶν».
       Τιμούμε αγαπητοί εν Χριστω αδελφοί, σήμερα το πρόσωπο της Παναγίας, της Μητέρας Του Κυρίου μας αλλά και όλων των ανθρώπων … και φτάνουμε στο τέρμα μιας ευλογημένης διαδρομής αυτού του Αυγουστιάτικου δεκαπενθημέρου. Σήμερα, αγαπητοί μου αδελφοί «χαίρει ἡ κτίσις ὅλη», σήμερα, «οἱ οὐρανοί ἀγάλλονται» και οι στρατιές των ουρανίων ταγμάτων πανηγυρίζουν, για την τιμή που κάνουν οι χριστιανοί στο πρόσωπο της τιμιωτέρας και αγιωτέρας των Χερουβείμ.    Σήμερα σκιρτά η πάναγνη ψυχή της Παναγίας, εκεί στα δεξιά του Υιού της, όπου βρίσκεται, σαν βλέπει τα πλήθη των Ορθοδόξων, να πλημμυρίζουν τους Ναούς, με τη σκέψη τους σ’ αυτήν, να την υμνούν.
Απόδοση τιμής και ευγνωμοσύνης στην Θεοτόκο, στο πρόσωπο εκείνο της Ιερής Ιστορίας που κατόρθωσε να ενώσει τη γη με τον ουρανό, την κτίση με τον Δημιουργό, το πλάσμα με τον Πλάστη. Είναι εκείνη που χάρισε την ελπίδα ξανά για να αποκτήσει ο άνθρωπος ουράνια προοπτική, σωτηρία και λύτρωση.
    Η Παναγία υπήρξε ο « σιωπών κήρυκας » του Ευαγγελίου του Υιού της, αυτή που δεν έγραψε, δεν μίλησε, αλλά είπε τόσα πολλά με τη ζωή και το παράδειγμά της, που δίδαξε με τον αγώνα και την αγωνία της. Είναι το πρόσωπο εκείνο που τιμούν οι πιστοί σε όλη τη γη και όλως ιδιαιτέρως οι Έλληνες Ορθόδοξοι.
      Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι ἡ Πρώτη τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ κορυφαία τῆς Ἀνθρωπότητος! Ἡ μετά Θεόν Θεός! Ἡ «τά δευτερεῖα τῆς Τριάδος κατέχουσα». Στρατιές ὁλόκληρες ἀπό ἁγίους καί ἁγίες ἔχει νά παρουσιάσῃ τό Συναξάρι τῆς Ἐκκλησίας. Μά ἡ Θεοτόκος εἶναι ἡ Μοναδική, ἡ ἀνωτέρα ὅλων, ἡ ὑπερτέρα πάσης ὁρατῆς καί ἀοράτου κτίσεως, τό κεφάλαιον τῶν θαυμάτων, ἡ μόνη ἡ ὁποία ἔγινεν ὅλη κατοικητήριον τῆς ὅλης Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύματος. Ὑπερέβη κατά τήν καθαρότητα καί τόν ἁγιασμόν τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος καί αὐτές τίς ἄϋλες καί Ἀγγελικές δυνάμεις.Τό ὑπεροχώτερο καί ἁγιώτερο πλάσμα τό ὁποῖον γνώρισε ποτέ ὁ κόσμος. Κανένα πλάσμα ἐπί τῆς γῆς δεν ἔλαβε τόσην χάριν, ὅσην ἡ Κεχαριτωμένη. Καί κανένα πλάσμα δεν κέρδισε τόσην θέωση, ὅση ἡ Θεοτόκος. Εἶναι ἡ ὑπερευλογημένη μεταξύ τῶν γυναικῶν ὅλων τῶν αἰώνων καί τῶν γενεῶν, ἡ ὑπερδεδοξασμένη μεταξύ ὅλων τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἁγίων, ἡ Πλατυτέρα τῶν Οὐρανῶν, ἡ Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων καί τῶν Ἀνθρώπων, ἡ Τιμιωτέρα τῶν Χερουβίμ καί ἐνδοξοτέρα τῶν Σεραφείμ, ἡ Μητέρα τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς Γῆς. Ἡ Μεγάλη Μάννα μέ τά τόσα ὀνόματα καί κοσμητικά ἐπίθετα καί τίς τόσες Ἐκκλησίες!! Παντού στον κόσμο, περισσότερο όμως στην Ελλάδα μας, οι Ναοί ασφυκτιούν από ευσεβείς ανθρώπους οι οποίοι προσήλθαν αυτές τις ημέρες στις ιερές παρακλήσεις για να ψάλλουν αυτόν τον θαυμάσιο από κάθε άποψη παρακλητικό κανόνα.
     Κάθε ὥρα, κάθε ἡμέρα, κάθε ἐποχή εἶναι διά τόν Ἕλληνα καί τήν Ἑλληνίδα ἕνας ἀτέλειωτος διάλογος μέ τήν «Κυρία τῶν Ἀγγέλων», τήν Μητέρα Παναγιά.
Ἡ τιμή τήν ὁποίαν ἀπονέμει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἀποτελεῖ τήν μεγαλύτερη τιμή πού ἀπέδωσε ποτέ σέ ἄνθρωπο ἐπί τῆς γῆς. Καί τοῦτο, διότι τό Πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου κατά τήν Ὀρθόδοξη διδασκαλία κατέχει κεντρικό ρόλο στό ἔργο τῆς «θείας οἰκονομίας», κεντρική θέσι στό «Μυστήριο τῆς Εὐσεβείας», στήν ἐκπλήρωσι δηλαδή τῆς «ἀρχαίας καί ἀληθινῆς βουλῆς τοῦ Θεοῦ».«Κανέναν δέν ἀγάπησε ὁ Θεός περισσότερο ἀπό Αὐτήν, καί κανένας δέν ἀγάπησε τόν Θεό περισσότερο ἀπό Αὐτήν», σημειώνει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς.
      Ολα τά παράδοξα συναντῶνται κατά θαυμαστό τρόπο στό πρόσωπο καί στή ζωή τῆς Παναγίας Μητέρας.Ἡ Θεοτόκος ἦλθε στή ζωή ὄχι διά τόν ἑαυτόν της, ἀλλά διά νά ἐξυπηρετήσῃ τήν παγκόσμια σωτηρία. Ἡ ἴδια πραγματοποίησε μέσα της καί προσέφερε στόν Θεό ὅλα ἐκεῖνα τά στοιχεῖα πού Τόν προσείλκυσαν στή Γῆ. «Ἔγινε Μητέρα Ἐκεῖνου, τοῦ Ὁποίου ἄξιζε νά γίνῃ Μητέρα», τονίζει ὁ Ἅγιος Νικόλαος Καβάσιλας. Ὁ Θεός ὁ Ἅγιος, χωρίς καμμία ἐπιφύλαξι, σωρευτικά μετέδωκε στήν ὡραία καί ἁγνή ψυχή της τίς χάριτές Του καί τίς πνευματικές Του δωρεές. Τό βεβαιώνει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος.
Ἡ Παναγία, λέγει, «ἦτο πλήρης πασῶν τῶν χαρίτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».Καταθέτει τήν ἁγία διάθεσι τῆς ψυχῆς Της, τήν ἁγνότητα, τήν καθαρότητα, τήν πίστι, τήν ὁλόψυχη ὑπακοή Της καί τήν βαθύτατη ταπείνωσίν Της. Οἱ Ὑμνογράφοι τήν ἀποκαλοῦν «κῆπον χαρίτων»καί «Παράδεισον», εἰς τόν ὁποῖον ἐξήνθησαν ὅλα τά πολύχρωμα καί μυροβόλα λουλούδια τῆς ἀρετῆς• δι’ αὐτό καί «ἐποίησεν εἰς Αὐτήν μεγαλεῖα ὁ Δυνατός...»!
Παναγία !!!  Τὸ γλυκύτερο ὄνομα στὰ χείλη κάθε Χριστιανοῦ, τὸ ὄνομα ποῦ φέρνει δάκρυα χαρᾶς, τὸ ὄνομα ποὺ ἐγκωμιάστηκε ἀπὸ Ἀγγέλους καὶ Ἁγίους, ὑμνήθηκε ἀπὸ ἐγκωμιαστὲς καὶ ὑμνογράφους, τιμήθηκε ἀπὸ διδασκάλους, Ἱεράρχες μὲ ἐξαιρετικὲς προσωπικότητες στὸ διάβα τῆς Ἱστορίας, τὸ ὄνομα ποῦ ἀποκατέστησε ἡ Τρίτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Θεοτόκος- Παναγία-Μαρία . …. ἕνα καὶ τὸ αὐτό.
     Πόσες καὶ πόσες γενεὲς τῶν ἀνθρώπων περίμεναν γιὰ νὰ ἀκούσουν νὰ προφέρεται τὸ λυτρωτικὸ αὐτὸ ὄνομα! Καὶ πόσες γενεὲς ἀνθρώπων πρόφεραν καὶ θὰ προφέρουν μὲ πόθο, δέος, σεβασμό, κατάνυξη, συντριβή, ἐλπίδα, ἐν ὥρᾳ θλίψεως καὶ ὀδύνης αὐτὸ τὸ γλυκὺ ὄνομα! Πόσα δάκρυα και πόσα μάτια δακρυσμένα και βουρκομένα καταφεύγουν στα άγια εικονίσματά της και στις θαυματουργές εικόνες της. Πόσες χιλιάδες τάματα και καντήλια προσφέρονται στην Κυρία των Αγγέλων και να εκφράσουν τον πόνο, το δάκρυ την ελπίδα και την παρηγοριά.
Ὑπεραγία Θεοτόκε,  Δέσποινα Κυρά και βασίλισσα … ο Οὐρανός ἄνω Σέ εὐφημεῖ, ἡ γῆ κάτω Σέ ἀνυμνεῖ, πλήθη ἀνθρώπων ὑμνοῦν τήν ἄφατον δόξαν καί τήν ἀνείκαστόν Σου χάριν, ὑπερευλογημένη Θεοτόκε!
Πανευλαβῶς, πρό τῆς Ἀχράντου Εἰκόνος Σου, ἅπαντες πιστῶς γονυπετεῖς προστρέχομεν• και, ἐκβοῶμεν: «Κλῖνον τό φιλάγαθον οὖς σου, Ἁγνή Παρθένε, ὡς ἔχουσα συμπάθειαν δαψιλῆ καί εὐσπλαγχνίαν ἀμέτρητον• μή διαλείπῃς ἀγαθή καί ὑπέρ τοῦ κόσμου πρεσβεύειν, φυλάττουσα, σκέπουσα, καθαγιάζουσα καί δαιμόνων ἀφαρπάζουσα• ἀσθενείας καί νόσους ἴασαι καί τούς βαρεῖς πόνους ἐλάφρυνον. Γενοῦ τό ἀκρωτήριον τῆς καλῆς ἐλπίδος διά τούς πλέοντας εἰς τόν ὠκεανόν τοῦ βίου! ΑΜΗΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου