Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

O Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κκ Κοσμάς σε ιερατική σύναξη στην Εδεσσα


Ιερατική Σύναξη πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014 στο Πνευματικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας.Εισηγητής ήταν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμάς, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα: «Η διδασκαλία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού για τους Ιερείς».
Κατ᾿ αρχήν ο Σεβασμιώτατος σημείωσε ότι φέτος συμπληρώνονται 300 χρόνια από την γέννηση του Αγίου Κοσμά στο χωριό Μέγα Δένδρον της Αιτωλίας (1714-2014) και αναφέρθηκε με συντομία στον βίο και το έργο του.Στη συνέχεια αναφερόμενος στη διδασκαλία του Αγίου για την ιερωσύνη και τους ιερείς, τόνισε ότι ξεκινούσε από την δική του προσωπική ιερατική εμπειρία και τα ιερά του βιώματα.Ο Άγιος Κοσμάς τόνιζε το μεγαλείο της ιερωσύνης διδάσκοντας ότι ο ιερεύς είναι ανώτερος από την Αγία Τράπεζα και ζητούσε από τον ιερέα καθαρότητα ψυχής και σώματος.
«Όστις θέλει να γίνει ιερεύς, πρέπει να είναι καθαρός ως άγγελος», έλεγε, ακολουθώντας την προγενέστερη πατερική διδασκαλία.Αυτή η καθαρότητα είναι η ελευθερία από τα πάθη της ψυχής και τους σώματος και η πλήρης αφοσίωση στον Θεό σύμφωνα με την διδασκαλία της Καινής Διαθήκης.Αντίθετα, όταν ο ιερεύς είναι υπόδουλος στα πάθη του αντί να ωφελεί, σκανδαλίζει τους αδελφούς του.
Ο Άγιος θεωρούσε απαραίτητη την τήρηση των Ιερών Κανόνων για την είσοδο στην ιερωσύνη, όπως επίσης και την σεμνοπρέπεια και την ιεροπρέπεια των κληρικών.Ζητούσε ακόμη από τους ιερείς να έχουν ορθόδοξο φρόνημα, να γνωρίζουν την Ορθόδοξη πίστη και να την ομολογούν ανόθευτη.
Εξήρε μάλιστα την ανάγκη μορφώσεως των κληρικών προκειμένου να κηρύττουν απρόσκοπτα το Ευαγγέλιο και την ανάγκη συναίσθησης της μεγάλης ευθύνης για το ποίμνιό τους και του ιεραποστολικού ζήλου, από τον οποίον πρωτίστως εμφορείτο ο ίδιος.
Ιδιαίτερη μνεία έκανε ο Άγιος και στην ευλαβή και άρτια τέλεση των ιερών ακολουθιών.
Με βάση τα παραπάνω ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε την σπουδαιότητα για τους σύγχρονους κληρικούς της συνέπειας του βίου και γενικά της ιεροπρεπούς και σεμνοπρεπούς παρουσίας εντός και εκτός του ιερού ναού. Τόνισε ακόμη την μεγάλη ανάγκη κατήχησης του λαού μας σήμερα εξαιτίας της φοβερής άγνοιας που διαπιστώνεται.
Ο Άγιος Κοσμάς αγαπούσε τον Θεό και τον συνάνθρωπό του. «Προτιμώ να χαθώ εγώ, για να σωθούν οι αδελφοί μου», έλεγε. «Πώς θα ήταν η Εκκλησία μας»; «Πώς θα ήταν οι αδελφοί μας»; αναρωτήθηκε ο Σεβασμιώτατος, αν αυτό το έλεγαν οι κληρικοί σήμερα;
Την εισήγηση ακολούθησε συζήτηση με το ακροατήριο, ενώ ο Ποιμενάρχης της Ι. Μητροπόλεως Εδέσσης ευχαρίστησε θερμά τον Σεβ. Μητροπολίτη Αιτωλίας για την παρουσία του στην Ιερά Μητρόπολη και την εποικοδομητική διδαχή του.
Πηγη : Romfaia.gr

Μητροπολίτης Αιτωλίας και Ακαρνανίας: Κανείς συνάνθρωπός μας να μη μείνη νηστικός και γυμνός τα Χριστούγεννα


Αγαπητά μου παιδιά,
Πλησιάζοντας προς την μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων, όλοι μας αναλογιζόμαστε τις αυξημένες υλικές απαιτήσεις της περιόδου προκειμένου να εξασφαλίσουμε τα απαραίτητα αγαθά για τις εορτές.
Δόξα τω Θεώ. Αγωνιζόμαστε να είμαστε συνετοί χριστιανοί και θέλουμε να ζήσουμε άξια και άγια τα Χριστούγεννα. Ως χριστιανοί, λοιπόν, δεν μένουμε μόνο στις ιδικές μας ανάγκες, αλλά σκεπτόμαστε και τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι ζουν πιο δύσκολες καταστάσεις και στερούνται άρτου και βασικής τροφής.
Ως πατέρας όλων αυτών των αδελφών, που δοκιμάζονται, που πεινούν, που ζητούν τροφή, ενδυμασία, παρηγοριά, θεραπεία, τολμώ να σας ενοχλήσω και πάλι εφέτος και να ζητήσω την συμπαράστασί σας. Ομολογώ πως, όπως και τα προηγούμενα χρόνια εδίσταζα να ζητήσω την βοήθειά σας, και εφέτος διστάζω, γιατί παρακολουθώ και βιώνω τις δυσκολίες σας, τους αγώνες σας, τις θυσίες σας.
Ο πόνος όμως που ζω στο γραφείο μου, με τα μεγάλα προβλήματα στερήσεως και θλίψεως των συνανθρώπων μας, τα οποία όλοι μας γνωρίζουμε, με αναγκάζουν να σας καλέσω να δώσετε το γενναίο παρόν. Όπως και τα προηγούμενα χρόνια, έτσι και εφέτος, καλούμαστε να συνεισφέρουμε στον Έρανο της αγάπης της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Η αγάπη των αδελφών μας μας ζητάει το δίλεπτο της χήρας, την προσφορά μας από το υστέρημά μας, μας ζητάει να μοιράσουμε τη «μπουκιά μας» με τον δοκιμαζόμενο αδελφό.
Πάντοτε με διδάσκει η θυσιαστική σας αγάπη και, χωρίς κανένα λογισμό κολακείας και φιλοφρονήσεως, σας συγχαίρω και ζητώ πλουσία την ευλογία του Κυρίου μας για τον καθένα σας και τις οικογένειές σας.
Σας διαβεβαιώ ότι η προσφορά σας θα δοθή μόνο για την ανακούφισι των δοκιμαζομένων αδελφών.
Οφείλω δε να σας ενημερώσω για την προσφορά σας το έτος 2013.
Από τον Έρανο αγάπης του έτους 2013 εισπράχθηκαν 78.350 €.
Από τα εισπραχθέντα εισήλθαν στα ταμεία των Φιλοπτώχων των Ενοριακών Ναών 34.776 €. Το ταμείο των κοινωνικών υπηρεσιών της Αντιπεριφερείας Αιτωλοακαρνανίας έλαβε κατά τον νόμον 1.567 €.  Στο ταμείο της Κεντρικής Φιλοπτώχου Διακονίας της Ιεράς Μητροπόλεως εισήλθαν 42.007 €.Κατά το έτος 2013 η Κεντρική Φιλόπτωχος Διακονία της Ιεράς Μητροπόλεως προσέφερε σε φτωχούς αδελφούς 53. 740 €.
Η Φιλόπτωχος Διακονία των Ενοριών προσέφερε σε φτωχούς 120. 091, 35 €.
Το δε έτος 2014 και μέχρι σήμερα, η Κεντρική Φιλόπτωχος Διακονία της Ιεράς Μητροπόλεως προσέφερε σε δοκιμαζομένους αδελφούς 47. 444, 02 €.
Αγαπητοί,
Όλοι μαζί, «μια ψυχή συναθλούντες», ας αντιμετωπίσουμε τη δυσπραγία, τη δοκιμασία των συνανθρώπων μας με θυσιαστική αγάπη. Αυτή η αγάπη θα μας κάνει αξίους να φέρουμε στην καρδιά μας την αιώνια Αγάπη, τον Κύριο και Θεό μας, Ιησού Χριστό.
Ανοίξτε τις καρδιές σας πρώτα και ύστερα το προσωπικό σας ταμείο. Ελάτε όλοι μαζί, με προθυμία, με ιλαρότητα και στοργή να δώσουμε στους αδελφούς μας παρηγορία, ενίσχυσι, χαρά και αισιοδοξία. Το υπογραμμίζουμε. Κανέναν δεν πιέζουμε, κανέναν δεν αναγκάζουμε. Ας επαναλάβουμε όμως το σύνθημά μας: Κανείς συνάνθρωπός μας να μη μείνη νηστικός και γυμνός τα Χριστούγεννα. Αλλά και πάντοτε κανείς αβοήθητος.
Ο Έρανος της αγάπης θα διενεργηθή από 1ης έως 14ης Δεκεμβρίου 2014.
Ζητών συγγνώμην και ευχαριστών ένα έκαστον προσωπικώς για την προσφορά σας, διατελώ,   
Μετά πατρικών ευχών

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014

Δελτίο τύπου της Ιεράς μας Μητροπόλεως

Εν Ιερά Πόλει Μεσολογγίου, τη  25η  Νοεμβρίου  2014

ΔΕΛΤΙΟΝ  ΤΥΠΟΥ

«Ο αδελφός μου, ο άρρωστος»
Μηνιαία Σύναξη της Διακονίας Στηρίξεως Γυναικών

Η Ιερά Μητρόπολις Αιτωλίας και Ακαρνανίας ανακοινώνει ότι την Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 06:00’ μ.μ. θα πραγματοποιηθεί η μηνιαία σύναξη της Διακονίας Στηρίξεως Γυναικών «Παναγία η Παραμυθία» της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Η σύναξη θα πραγματοποιηθεί στο Κέντρο της Διακονίας, που βρίσκεται στο ισόγειο της αίθουσας του Ιερού Ναού Αγίας Τριάδος Αγρινίου.
Ομιλητής θα είναι ο ιατρός και θεολόγος κ. Παντελεήμων Λεονάρδος, ο οποίος θα αναπτύξει το θέμα: «Ο αδελφός μου, ο άρρωστος».
Θα ακολουθήσει διάλογος επί του θέματος.

Εκ  του  Γραφείου  Τύπου  και  Επικοινωνίας της  Ιεράς  Μητροπόλεως

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Οδοιπορικό στο Θεοβάδιστο όρος Σινά και στο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης

Εις τον τόπο ακριβώς αυτό όπου ο Μωυσής είδε το όραμα της Αγίας Βάτου ενώ ποίμαινε τα πρόβατα του Ιοθώρ, στους πρόποδες του ίδιου όρους στην κορυφή του οποίου ο Θεός του παρέδωσε αργότερα και το Νόμο, ευρίσκεται η Ιερά Μονή του Θεοβαδίστου Όρους Σινά, το αρχαιότερο εν λειτουργία Χριστιανικό μοναστικό καθίδρυμα με αδιάσπαστη ζωή δέκα επτά τουλάχιστον αιώνων, προ κάθε διαιρέσεως του Χριστιανικού Κόσμου, έχοντας μάλιστα κατά το παρελθόν παράλληλη επί αιώνες λειτουργία με τους αρχαίους Ελληνικούς και Αιγυπτιακούς ναούς και μαντεία, όλες τις φιλοσοφικές σχολές της ύστερης αρχαιότητας, τον Θεσμό των Αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων, όπως επίσης και με τη μεγάλη Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας. Από τους ελληνορωμαϊκούς χρόνους έως σήμερα διατηρείται εδώ αναλλοίωτος ο οικουμενικός ελληνορθόδοξος χαρακτήρας της Μονής, καθώς δεν έχει γνωρίσει ποτέ σοβαρή καταστροφή ή βίαιη αλλαγή στην ταυτότητα του έμψυχου δυναμικού της, γεγονός το οποίο αποδεικνύει το λάθος πού έχουν οι έστω και σπάνιες αναφορές σύμφωνα με τις οποίες Μονή έχει αποκλειστική σχέση με τη Ρουμανική, τη Ρωμαιοκαθολική, τη Ρωσική ή και με την Κοπτική παράδοση. Αν και η επίσημη ονομασία της είναι «Ιερά Μονή του Θεοβαδίστου Όρους Σινά», ανά τους αιώνες αναφέρεται και ως «Μονή του Αγίου Όρους Σινά», «Μονή της Παναγίας της Βάτου», «Μονή του Σωτήρος Χριστού», μεταγενέστερα δε και κατά κανόνα σήμερα: «Μονή της Αγίας Αικατερίνης».
Από τις μορφές των πλέον των εκατόν εβδομήντα Σιναϊτών Αγίων διακρίνονται για την καθολική τους αποδοχή σε όλο τον χριστιανικό κόσμο, πέραν της Πολιούχου της Μονής Αγίας Αικατερίνης, οι Άγιοι: Ιωάννης ο συγγραφέας της περίφημης Κλίμακος, οι Αναστάσιοι, οι νηπτικοί Νείλος, Ησύχιος και Φιλόθεος, ο Γρηγόριος ο Σιναΐτης, που διέδωσε τη νηπτική παράδοση στο Σλαβικό κόσμο. Τέλος την ευλάβεια της Αγίας Αικατερίνης μετέφερε στη Δύση ο Άγιος Συμεών ο Πεντάγλωσσος. Με την Ιερά Μονή Σινά, ως Κιβωτού του Χριστιανικού Κόσμου, πέρα από τα σημαντικά προσκυνήματα της Αγίας Κορυφής και της Αγίας Βάτου, συνδέεται ο Περίφημος Σιναϊτικός Κώδικας, το πληρέστερο και αρχαιότερο χειρόγραφο για την παράδοση του κειμένου της Βίβλου και κυρίως Διαθήκης η οποία είναι πλήρης. Η Βιβλιοθήκη της Μονής αποτελεί την πλουσιότερη Χριστιανική μοναστηριακή Βιβλιοθήκη στον κόσμο, και δεύτερη μετά την αντίστοιχη του Βατικανού, τουλάχιστον ως προς τα ελληνικά χειρόγραφα και παλαιά έντυπα. Μεταξύ των φορητών εικόνων που φυλάσσονται εδώ, περιλαμβάνονται οι περισσότερες και οι παλαιότερες σωζόμενες που εικονίζουν το Χριστό, την Παναγία, και άλλους Αγίους. Παράλληλα διαθέτει μία από τις διεθνώς σημαντικότερες και πλουσιότερες συλλογές Χριστιανικών κειμηλίων.
Στο πέρασμα των αιώνων όχι μόνον απλοί προσκυνητές, αλλά και μεγάλοι θρησκευτικοί και πολιτικοί ηγέτες Ανατολής και Δύσης, προστάτευσαν τη Μονή, όπως η Αγία Ελένη, Πάπες και Πατριάρχες, ο Αυτοκράτορας Ιουστινιανός, ο ιδρυτής του Ισλάμ Μωάμεθ, ο Σουλτάνος Σελίμ ο Α΄, η Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας, ο Μέγας Ναπολέων και άλλοι. Το ίδιο ενδιαφέρον εκδηλώνουν και σήμερα όλοι οι σύγχρονοι μεγάλοι ηγέτες. Ο θρησκευτικός και ευρύτερα πνευματικός, πολιτιστικός της χαρακτήρας και η φιλανθρωπική της δραστηριότητα έχουν προσδώσει στην Ιερά Μονή Σινά ιδιαίτερη ακτινοβολία, καθώς αποτελεί σημείο αναφοράς των πιστών όχι μόνο του Χριστιανικού Κόσμου, αλλά και του Κόσμου των άλλων δύο μεγάλων θρησκειών της Βίβλου, του Ιουδαϊσμού, και του Μωαμεθανισμού. Προσφάτως η Διεθνής κοινότητα δια της UNESCO, του πολιτιστικού φορέα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών, έχει εντάξει την Ιερά Μονή Σινά με όλα τα κινητά και ακίνητα μνημεία της, όπως επίσης και την ευρύτερή της περιοχή, στον κατάλογο των Μνημείων της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Οι Σιναΐτες Πατέρες, από την ύστερη αρχαιότητα έως σήμερα, διακονούν αδιάλειπτα μία παράδοση φιλανθρωπίας, ασκήσεως και προσευχής. Διαβιούν διακριτικά και ειρηνικά με τους Βεδουΐνους κατοίκους της περιοχής, τους προσκυνητές και τους επισκέπτες, αφιερωμένοι στην προστασία της μεγάλης Σιναϊτικής Παραδόσεως, των Προσκυνημάτων, των Μνημείων της και των Μετοχίων της στην Αίγυπτο και το διεθνή χώρο. Με τον τρόπο αυτό, δια μέσου των αιώνων, διατηρείται ο χώρος αυτός ως ένας ιερός βιβλικός τόπος, όπου μέχρι σήμερα το νόημα των γεγονότων της Νομοδοσίας και όλης της Παλαιάς Διαθήκης, φωτίζεται και ερμηνεύεται με την εποχή της Καινής Διαθήκης στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χριστού, την τιμή προς τη Θεοτόκο, και όλους τους Αγίους, ιδίως δε προς την Αγία Αικατερίνα.
Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΣΗΜΕΡΑ
Η Ιερά Μονή του Θεοβαδίστου Όρους Σινά ευρισκομένη στην περιοχή του Νοτίου Σινά ως καθαρώς θρησκευτικό καθίδρυμα, είναι αφιερωμένη στην προστασία των ιερών Σιναϊτικών Προσκυνημάτων. Παράλληλα οι Σιναΐτες Πατέρες είναι αφιερωμένοι μεν στη διαφύλαξη της Σιναϊτικής Ιστορίας, των αξιών της μεγάλης Θρησκευτικής Παράδοσης της Μονής, με την εξ' ίσου μεγάλη Ελληνορωμαϊκή Πολιτιστική της Κληρονομιά, αλλά κυρίως καλλιεργούν την ανάπτυξη τελειότερου ελεύθερου ηθικού βίου με την εξάσκηση της Χριστιανική αρετής, που απορρέει από την πρώτη εντολή: "αγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου...". Επίσης η προς τον πλησίον ενεργός και ανιδιοτελής αγάπη, όπως όρισε στους μαθητές του ο Χριστός με τη δεύτερη εντολή του, οδήγησε στη διάδοση του Ευαγγελικού κηρύγματος, και την ίδρυση σχολών, πτωχοκομείων, ορφανοτροφείων και κάθε άλλη κοινωνική φιλανθρωπία. Και τις δύο αυτές Χριστιανικές εντολές εφαρμόζουν οι Σιναΐτες έως σήμερα με θρησκευτική ευλάβεια ως βάση στην άσκηση και διακονία τους.
Η Μονή Σινά μαζί με όλη την περιοχή του Ν.Σινά, που συνδέεται με την Αρχιεπισκοπή Σινά, Φαράν και Ραϊθώ, ακολουθεί τους Ιερούς Κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και πνευματικά είναι ενταγμένη στο σύνολο των Ορθοδόξων Εκκλησιών. Σύμφωνα με τις αποφάσεις που την αφορούν, και οι οποίες έχουν κατά διαστήματα εκδοθεί από διάφορες Τοπικές Συνόδους και Ορθόδοξους Πατριάρχες, η Ιερά Μονή Σινά κατέχει το μοναδικό προνόμιο στη Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη να είναι διοικητικά δια του Ηγουμένου της και Αρχιεπισκόπου Σινά «αδούλωτος, ασύδοτος, ακαταπάτητος, πάντη και παντός ελευθέρα, αυτοκέφαλος» καθώς δεν εξουσιάζεται από κανέναν Πατριάρχη, ούτε από Σύνοδο. Ο Αρχιεπίσκοπος Σινά έχει μεγαλύτερη πνευματική σχέση με τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων από τον οποίο χειροτονείται και τον οποίο μνημονεύει. Η εν γένει λειτουργία της Σιναϊτικής Αδελφότητας είναι διατυπωμένη σε «Θεμελιώδεις Κανονισμούς» και διοικείται με δημοκρατικό τρόπο από τον Ηγούμενό της και Αρχιεπίσκοπο Σινά Φαράν και Ραϊθώ, την Ιερά των Πατέρων Σύναξη και όλη την εκάστοτε κατά καιρούς συνερχόμενη Σιναϊτική Αδελφότητα.
Η Ιερά Μονή Σινά ως πνευματικός φορέας, έχει καθιερώσει ένα πνεύμα εμπιστοσύνης και ειλικρίνειας κατά την συνεργασία της με τις διάφορες ανά τους αιώνες αρχές που έχουν διοικήσει την περιοχή του Σινά, οι οποίες επικύρωναν πάντοτε την αρχαιοπαράδοτη τάξη και παράδοση της Μονής, όπως αυτή διαμορφώθηκε σταδιακά στο πέρασμα των 17 αιώνων του βίου της.
Πηγή: Ιερά Μονή Θεοβαδίστου Όρους Σινά, Αγίας Αικατερίνης






Ιεροί Ναοί της Ιεράς μας Μητροπόλεως που εορτάζουν τις προσεχείς ημέρες

Πανηγυρίζουν την προσεχή Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014 επί τη εορτή του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου τού Πρωτοκλήτου, το ομώνυμο παρεκκλήσιο του Ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας Αγρινίου και οι Ιεροί Ναοί του Αποστόλου Ανδρέου που βρίσκονται: στόν Αγίο Ανδρέα Μακρυνείας  και στήν Άνω Κανδήλα Ξηρομέρου.

Εορτάζει και πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός Αγίας Αικατερίνης στα Τριανταίικα Αγρινίου


Σήμερα Τρίτη25 Νοεμβρίου 2014, εορτάζει και πανηγυρίζει με κάθε λαμπρότητα ο Ιερός Ναός της Αγίας Αικατερίνης στο χωριό Τριανταίικα του Δήμου Αγρινίου. Αξίζει να σημειεωθεί ότι ο Ιερός αυτός Ναός, είναι ο μοναδικός αφιερωμένος στη μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος του Χριστού Αικατερίνης της αθληφόρου, σε όλη την εκκλησιαστική επικράτεια της Ιεράς Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας.

Τή 25η τού μηνός Νοεμβρίου, Μνήμη τής αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης της αθληφόρου


Τήν πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν, Αικατερίναν τήν θείαν καί πολιούχον Σινά, τήν βοήθειαν ημών καί αντίληψιν, ότι εφίμωσε λαμπρώς, τούς κομψούς τών ασεβών, τού Πνεύματος τή μαχαίρα, καί νύν ως Μάρτυς στεφθείσα, αιτείται πάσι τό μέγα έλεος.

Eoρτάζει και πανηγυρίζει ο Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, στο ομώνυμο χωριό Άγιος Ανδρέας Μακρυνείας

Την προσεχή Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014, επί τη ιερά μνήμη τού Αγίου ενδόξου Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, εορτάζει και πανηγυρίζει, ο Ιερός Ναός του Αγίου Ανδρέα στο ομώνυμο χωριό Άγιος Ανδρέας Μακρυνείας.

Αφ εσπέρας Σαββάτου 29 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 17:30μμ θα τελεσθεί ο Μέγας Πανηγυρικός  Εσπερινός μετ Αρτοκλασίας και θείου Κηρύγματος, ενώ το πρωί της εορτής και ώρα 07:00πμ θα τελεσθεί η Ακολουθία του Όρθρου και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία μετά θείου Κυρήγματος
Προκαλούνται άπαντες οι ευσεβείς Χριστιανοί

Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη ἡ Μεγαλομάρτυς.

Ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη καταγόταν ἀπὸ οἰκογένεια εὐγενῶν τῆς Ἀλεξάνδρειας καὶ μαρτύρησε στὶς ἀρχὲς τοῦ 4ου αἰώνα μ.Χ. Ἦταν εὐφυέστατη καὶ φιλομαθής. Ἤδη σὲ ἡλικία δέκα ὀκτὼ χρονῶν κατεῖχε τὶς γνώσεις τῆς ἑλληνικῆς φιλολογίας καὶ φιλοσοφίας, ἀλλὰ καὶ ἦταν ἄρτια καταρτισμένη καὶ στὰ δόγματα τῆς χριστιανικῆς πίστης.
Ὅταν ἐπὶ Μαξεντίου διεξαγόταν διωγμὸς ἐναντίον τῶν χριστιανῶν, ἡ Αἰκατερίνη δὲ φοβήθηκε, ἀλλὰ μὲ παρρησία διέδιδε πὼς ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ὁ μόνος ἀληθινὸς Θεός. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ συνελήφθη ἀπὸ τὸν ἔπαρχο τῆς περιοχῆς, ὁ ὁποῖος προσπάθησε μὲ συζητήσεις νὰ τὴν πείσει νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστη της. Ὅταν ὁ ἔπαρχος διαπίστωσε τὴν ἀνωτερότητα τῶν λόγων τῆς Αἰκατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση μὲ τοὺς πιὸ ἄξιους ρήτορες τῆς Ἀλεξάνδρειας, τοὺς ὁποίους ὅμως ἡ Αἰκατερίνη ἀποστόμωσε. Καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ κάποιοι ἀπὸ τοὺς συνομιλητές της πείσθηκαν γιὰ τοὺς λόγους της καὶ ἀσπάστηκαν τὴν Χριστιανικὴ Πίστη.
Μπροστὰ σὲ αὐτὴ τὴν κατάληξη, ὁ ἔπαρχος διέταξε νὰ τὴ βασανίσουν σκληρὰ μὲ τὴν ἐλπίδα πὼς ἡ Ἁγία θὰ λύγιζε καὶ θὰ ἀρνιόταν τὸν Χριστό. Ὅμως ἡ Αἰκατερίνη ἔμεινε ἀκλόνητη στὴν πίστη της.
Πέθανε στὸν τροχό, ὕστερα ἀπὸ διαταγὴ τοῦ ἔπαρχου.

Κοντάκιoν. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Τὴν σοφίαν ἄνωθεν, κομισαμένη τοῦ λόγου, τῶν ῥητόρων ἤλεγξας, τὰς φληναφίας εὐτόνως· κάλλεσι, τῆς παρθενίας ὡραϊσμένη, αἵμασι, τῆς μαρτυρίας πεποικιλμένη· διὰ τοῦτό σε ὡς νύμφην, Αἰκατερίνα Χριστὸς προσήκατο.

Μεγαλυνάριον.
Νύμφη τοῦ Σωτῆρος πανευκλεής, αἴγλη παρθενίας, καὶ σοφίας τῇ καλλονῇ, καὶ Μαρτύρων ἄθλοις, λαμπρῶς πεποικιλμένη, Αἰκατερίνα ὤφθης, ὠς καλλιπάρθενος.

Σαρακοστή των Χριστουγέννων: Ταξίδι προς την Βηθλεέμ.


Η εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τα Χριστούγεννα, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ημέρες της χριστιανοσύνης. Ανήκει σις Δεσποτικές εορτές, δηλ. αναφέρεται σε γεγονός της ζωής του Δεσπότη Χριστού. Μαζί με το Πάσχα είναι οι κορυφαίες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Την ημέρα αυτή εορτάζουμε την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, την κάθοδο του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος στον κόσμο. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει  ο άνθρωπος θεός κατά χάριν. Ο Θεός έρχεται από τον ουρανό στη γη, για να ανέβει ο άνθρωπος από τη γη στον ουρανό. Ο Χριστός ήλθε ανάμεσά μας για να σώσει το ανθρώπινο γένος, να στήσει και πάλι τις γκρεμισμένες γέφυρες επικοινωνίας με τον Θεό, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αληθινή του δόξα, να φανερώσει στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός ταπεινώθηκε βαθειά για να μας ανυψώσει, γενήθηκε στο χρόνο για να υπερβούμε εμείς το χρόνο, έλαβε την ανθρώπινη φύση για να τη θεώσει. Γι’ αυτό γιορτάζουμε, χαιρόμεθα και πανηγυρίζουμε.

ΤΟ ΑΓΙΟ ΔΩΔΕΚΑΗΜΕΡΟ
Τους πρώτους αιώνες η Γέννηση και η Βάπτιση του Χριστού συνεορτάζονταν την ίδια ημέρα, και συγκεκριμένα στις 6 Ιανουαρίου, με το κοινό όνομα Επιφάνεια. Από τα μέσα του 4ου αιώνα  καθιερώθηκε ως ξεχωριστή η γιορτή των Χριστουγέννων στις 25 Δεκεμβρίου, και παρέμεινε στις 6 Ιανουαρίου μόνο η γιορτή της Βαπτίσεως του Κυρίου.
Παράλληλα διαμορφώθηκε και το Άγιο Δωδεκαήμερο, δηλ. μια περίοδος δώδεκα ημερών (25 Δεκεμβρίου έως 6 Ιανουαρίου), από την ημέρα των Χριστουγέννων έως και την ημέρα των Θεοφανείων, που περιλαμβάνει ακόμη την εορτή της Περιτομής του Κυρίου  και τη μνήμη του Μεγάλου Βασιλείου (1η Ιανουαρίου).

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Η μεγάλη σημασία της εορτής των Χριστουγέννων και η ευλάβεια των χριστιανών, υπό την επίδραση μάλιστα και της χρονικά παλαιότερης Μεγάλης Τεσσαρακοστής του Πάσχα, οδήγησαν στην καθιέρωση μιας προπαρασκευαστικής περιόδου, όπου οι πιστοί ετοιμάζονται πνευματικά να «οδεύσουν» μέχρι το σπήλαιο της Βηθλεέμ. Η προπαρασκευαστική αυτή περίοδος έχει διάρκεια 40 μέρες, ονομάζεται Σαρακοστή των Χριστουγέννων και αρχίζει κάθε χρόνο στις 15 Νοεμβρίου.
Οι ύμνοι στη λατρεία μας θυμίζουν  πως έχουμε εισέλθει σε αυτή την ιερή περίοδο, πως με τρόπο πνευματικό έχουμε πάρει κι εμείς το δρόμο που οδηγεί στη νοητή Βηθλεέμ, δηλ. την Εκκλησία, στην οποία ο Χριστός γεννιέται για να αναγεννήσει κάθε άνθρωπο που ειλικρινά πιστεύει σ’ Αυτόν ως προσωπικό του Σωτήρα. Απο τις 21 Νοεμβρίου (εορτή των Εισοδείων της Θεοτόκου) ψάλλουμε τις Καταβασίες των Χριστουγέννων, η α΄ Ωδή των οποίων έχει ως εξής: «Χριστός γεννάται, δοξάσατε. Χριστός εξ ουρανών, απαντήσατε. Χριστός επί γης, υψώθητε. Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί ότι δεδόξασται». Από τις 26 Νοεμβρίου (που είναι η επομένη της αποδόσεως της παραπάνω θεομητορικής εορτής) ψάλλουμε το προεόρτιο Κοντάκιο «Η Παρθένος σήμερον τον προαιώνιον Λόγον εν σπηλαίω έρχεται αποτεκείν απορρήτως. Χόρευε η οικουμένη ακουτισθείσα, δόξασον μετά αγγέλων και των ποιμένων, βουληθέντα εποφθήναι παιδίον νέον, τον προ αιώνων Θεόν».

Η ΝΗΣΤΕΙΑ
Την περίοδο των 40 ημερών, δηλ. από τις 15 Νοεμβρίου έως και την παραμονή των Χριστουγέννων, οι χριστιανοί νηστεύουν. Τη νηστεία αυτή μερικοί ονομάζουν και «νηστεία του αγίου Φιλίππου», προφανώς επειδή αρχίζει την επομένη της μνήμης του συγκεκριμένου αγίου αποστόλου.
Όλες αυτές τις ημέρες δεν τρώμε κρέας, γαλακτερά και αυγά. Μπορούμε όμως να καταλύουμε ψάρι –εκτός φυσικά την Τετάρτη και την Παρασκευή. Η ιχθυοφαγία διαρκεί έως και την 17η Δεκεμβρίου (σύμφωνα με το επίσημο βιβλίο «ΔΙΠΤΥΧΑ» της Εκκλησίας της Ελλάδος, που  παραπέμπει και στο «Πηδάλιον» της Εκκλησίας). Ψάρι καταλύουμε και την εορτή των Εισοδείων της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου), ακόμη και αν η εορτή αυτή πέσει Τετάρτη ή Παρασκευή.
Προσοχή: Και η παραμονή των Χριστουγέννων είναι ημέρα αυστηρής νηστείας και προετοιμασίας των χριστιανών για την ημέρα της Γεννήσεως του Κυρίου και ιδιαίτερα για τη Θεία Λειτουργία, η οποία τελείται πανηγυρικά. Συνεπώς, το βράδυ της παραμονής προσφέρεται μόνο για στιγμές πνευματικής ανάτασης και προετοιμασίας, ενόψει του μεγάλου γεγονότος της επόμενης ημέρας.

ΝΗΣΤΕΙΑ ΤΡΟΦΩΝ ΚΑΙ ΠΑΘΩΝ
Πρέπει να έχουμε πάντα υπόψιν μας ότι για την Εκκλησία μας η αληθινή νηστεία δεν είναι μόνο η αποχή από τροφές, αλλά και η αποχή από πάθη και αμαρτίες. Λέγει χαρακτηριστικά ο Μέγας Φώτιος: «Νηστεία δεκτή από τον Θεό είναι αυτή που μαζί  με την αποχή των τροφών συνδυάζει και την αποστροφή προς τη φλυαρία, το φθόνο, το μίσος και τα άλλα αμαρτήματα. Αυτός που νηστεύει από τροφές, αλλά δεν εγκρατεύεται από τα πάθη, μοιάζει με εκείνον που έβαλε λαμπρά θεμέλια στο σπίτι, που έκτισε, αλλά αφήνει να συγκατοικούν μαζί του φίδια, σκορπιοί και κάθε φαρμακερό ερπετό».
Επιδίωξή μας λοιπόν για τούτη την περίοδο είναι και η πνευματική νηστεία, δηλ. η αποφυγή της αμαρτίας και η τήρηση του θελήματος του Θεού, η εφαρμογή της αγάπης, η συγχωρητικότητα, η ελεημοσύνη και η απόκτηση ακόμη μεγαλύτερης αρετής. Με τον τρόπο αυτό κατανοούμε καλύτερα και πραγματώνουμε το λόγο του Μεγάλου Βασιλείου «Αληθινή νηστεία είναι η αλλοτρίωση από κάθε κακό, από κάθε αμαρτία, από κάθε εμπαθή λογισμό, από κάθε βρώμικη επιθυμία».

Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ
Με τη νηστεία και την προετοιμασία μας για τα Χριστούγεννα συνδέεται και η μετάνοια. Η ειλικρινής εξέταση του εαυτού μας, η παραδοχή των σφαλμάτων μας και η συμμετοχή μας στο ιερό μυστήριο της Εξομολογήσεως αποτελούν απαραίτητες προϋποθέσεις για μια πραγματικά άξια συμμετοχή στη χριστουγεννιάτικη Θεία Λειτουργία. Μάλιστα, είναι καλό να φροντίσουμε ώστε να προσέλθουμε στο ιερό Μυστήριο εγκαίρως και όχι την τελευταία στιγμή.
Η προπαρασκευαστική αυτή περίοδος προ των Χριστουγένννων μας παρέχει μια πολύ καλή δυνατότητα να αντιληφθούμε την αθλιότητα που κρύβουμε στα βάθη του «είναι» μας, να αποκτήσουμε φρόνημα ταπεινό και ελεγκτικό του εαυτού μας, να μεταμορφωθούμε ψυχικά, να μετανοήσουμε ειλικρινά και να τολμήσουμε τη μεγάλη συνάντηση με τον Νεογέννητο Κύριο της Βηθλεέμ.

Η ΛΑΤΡΕΙΑ
Σε μια περίοδο πνευματικής προετοιμασίας και προσμονής, όπως οι σαράντα ημέρες πριν τα Χριστούγεννα, ουσιαστικό ρόλο διαδραματίζει η προσευχή των πιστών και η συμμετοχή μας στη λατρεία της Εκκλησίας. Τις ημέρες αυτές έχουμε πλήθος εορτών και μνήμες Αγίων, που μας φέρνουν πιο κοντά στη χάρη του Θεού, με τον Εσπερινό και τη Θεία Λειτουργία, που τελούμε.
Παράλληλα, αποτελεί πλέον συνήθεια σε πολλούς Ναούς η τέλεση της Θείας Λειτουργίας καθημερινά τις ημέρες αυτές, ως μία ακόμη ευκαιρία για να μείνει ανύστακτη η διάθεσή μας για κοινωνία και ένωση με τον Θεό. Τελούμε λοιπόν το λεγόμενο «Σαρανταλείτουργο», αληθινά μια μοναδική ευκαιρία μέσα στο χρόνο, που παρασύρει κάθε πιστό σε πνευματική ανανέωση, εγρήγορση, αγιότητα. Στον Ιερό Ναό μας θα τελεσθεί κι εφέτος το  «Σαρανταλείτουργο», και είναι ωφέλιμο να συμμετέχουμε σε αυτό και να προετοιμαζόμεθα για να προσέλθουμε στη Θεία Κοινωνία.
Να λοιπόν, είναι μπροστά μας ο δρόμος προς τη Βηθλεέμ. «Δεύτε ίδωμεν πιστοί, πού εγενήθη ο Χριστός», ψάλλει η Εκκλησία μας. Ας ακολουθήσουμε τις συμβουλές της μητέρας μας Εκκλησίας, ας προετοιμασθούμε κατάλληλα  όλες αυτές τις ημέρες και ας αξιωθούμε να προσκυνήσουμε «τον Παλαιό των ημερών που έγινε Βρέφος για χάρη μας, τον καθήμενο σε ουράνιο θρόνο ψηλό που τοποθετήθηκε σε φάτνη, Εκείνον που έσπασε τα δεσμά της αμαρτίας και τώρα τυλίγεται με τα σπάργανα, επειδή αυτή είναι η θέλησή Του»(Ιερός Χρυσόστομος)

Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2014

Πρόγραμμα Θείων Λειτουργιών για το μήνα Δεκέμβριο 2014

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΑΙΤΩΛΙΑΣ & ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ
ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Στον Ιερό μας Ναό για το μήνα Δεκέμβριο θα τελεσθούν οι κάτωθι Θείες Λειτουργίες
  • Την Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου επί τη μνήμη της Αγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας
  • Το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου επί τη μνήμη του Αγίου Νικολάου
  • Την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου
  • Την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου επί τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνος
  • Την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου
  • Τη Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου επί τη μνήμη του Αγίου ιερομάρτυρος Ελευθερίου
  • Το Σάββατο 20 Δεκεμβρίου επί τη μνήμη του Αγίου Ιγνατίου του θεοφόρου (ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ)
  • Την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 
  • Την Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2014 η Ακολουθία των Μεγάλων Ωρών και ο Εσπερινός μετά Θείας Λειτουργίας του Μ Βασιλείου
  • Την Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου επί τη εορτή της  κατά σάρκα Γεννήσεως του Ιησού Χριστού
  • Την Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2014 δεύτερη ημέρα των Χριστουγέννων
  • Το Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014 επί τη μνήμη του Αγίου πρωτομάρτυρος και ιεροδιακόνου Στεφάνου (ΚΟΙΜΗΤΗΡΙΟ)
  • Την Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2014
  1. Ώρα ενάρξεως της Ακολουθίας του Ορθρου όλες τις ημέρες ώρα 07:00πμ και απόλυσις περίπου στις 09:00πμ
  2. Ώρα ενάρξεως της Ακολουθίας των Μ Ωρών στις 24 Δεκεμβρίου ώρα 06:00 πμ
  3. Ώρα ενάρξεως της Ακολουθίας του Όρθρου και της Πανηγυρικής Θείας Λειτουργίας των Χριστουγέννων στις 05:00 πμ και απόλυσις περίπου στις 08:30
Εκ του Ιερού Ναού

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών στον Ιερό μας Ναό το υπόλοιπο του μηνός Νοεμβρίου 2014


Ανακοινώνουμε στο ευσεβές και χριστεπώνυμο πλήρωμα της καθ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών που θα τελεσθούν τις προσεχείς ημέρες στον Ιερό μας Ναό

ΑΝΑΛΥΤΙΚΟΤΕΡΑ

  • Το Σάββατο 22 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 16:00 η Ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό Αποστόλου Φιλίππου
  • Την Κυριακή το πρωί η Ακολουθία του όρθρου και εν συνεχεία η Θεία Λειτουργία μετα θείου κηρύγματος
  • Τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 16:00 η Ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό Αποστόλου Φιλίππου
  • Την Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014 θα τελεσθεί η Ακολουθία του όρθρου και εν συνεχεία η Θεία Λειτουργία μετα θείου κηρύγματος επί τη εορτή της Αγίας μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης
  • Την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 17:00 η Ακολουθία της Ιεράς Παρακλήσεως του Αγίου ενδόξου Αποστόλου Φιλίππου

Εκ του Ιερού Ναού

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014

Θεολογική ερμηνεία της Ιεράς Εικόνος των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου


Η ιερή ακολουθία της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου και η σχετική εικόνα υπηρετούν ένα βαθύτερο σκοπό: χειραγωγούν τον πιστό στο μυστήριο της σάρκωσης του Υιού και Λόγου του Θεού. Η είσοδος της Θεοτόκου στο ναό είναι το προοίμιο της εύνοιας του Θεού στους ανθρώπους, η προκήρυξη της σωτηρίας των ανθρώπων, η αναγγελία του Χριστού και η πραγματοποίηση του σχεδίου της θείας, οικονομίας. Αυτά διακηρύσσει το απολυτίκιο της εορτής.
«Σήμερον της ευδοκίας Θεού το προοίμιον και της των ανθρώπων σωτηρίας η προκήρυξις. Εν Ναω του Θεού τρανώς η Παρθένος δείκνυται και τον Χριστόν τοις πάσι προκαταγγέλλεται. Αυτή και ημείς μεγαλοφώνως βοήσωμεν Χαίρε της οικονομίας του Κτιστού η εκπλήρωσις.»
 Ο ορθόδοξος αγιογράφος με βάση τις παραπάνω πληροφορίες της απόκρυφης διήγησης και τη δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας για τη Θεοτόκου συνθέτει την εικόνα των Εισοδίων.
Το κύριο πρόσωπο της εικόνας είναι η τριετής Παναγία. Εικονίζεται τη στιγμή που την υποδέχεται στο ναό ο ιερέας Ζαχαρίας, ο μετέπειτα πατέρας του Προδρόμου, καθώς την παραδίδουν ευλαβικά οι θεοσεβείς γονείς της. Πίσω τους ακολουθούν οι παρθένες, «οι αμίαντες θυγατέρες των Εβραίων», που κρατούν αναμμένες λαμπάδες.
 Η Παναγία δε ζωγραφίζεται φυσιοκρατικά. Δεν εμφανίζει δηλαδή τίποτε το παιδικό, εκτός από το μικρό μέγεθος του σώματός της. Αυτό γίνεται σκόπιμα. Ο ορθόδοξος αγιογράφος θέλει να μάς απομακρύνει από το γράμμα της διήγησης («τριετής η παις»), για να συλλάβουμε το πνεύμα της, την εκκλησιολογική της διάσταση. Η Παναγία είναι η Θεοτόκος, η Μητέρα του Θεού. Γι’; αυτό ο υμνωδός μάς καλεί «την νηπιάζουσαν φύσει και υπέρ φύσιν Μητέρα αναδειχθείσαν του Θεού ευφημήσωμεν ύμνοις» (Τροπάριο του όρθρου).
Η Παναγία εικονίζεται ως ώριμη γυναίκα με το γνωστό μαφόριό της, όπως τη βλέπουμε στις εικόνες της.Το ίδιο κάνει και ο υμνωδός της Εκκλησίας και για τις λαμπάδες των παρθένων. Οι αναμμένες λαμπάδες δεν είχαν σκοπό να εμποδίσουν την τριετή παιδίσκη να γυρίσει πίσω, στο σπίτι της, καθώς ήταν στο δρόμο προς το ναό -αυτό λέει η απόκρυφη διήγηση- αλλά τούτο: να υποδείξουν τη νοητή λαμπάδα, την Παναγία, και προδηλώσουν έτσι την ανείπωτη μελλοντική αίγλη. Αυτή η αίγλη θα ήταν ο Χριστός, γιατί από την Παναγία θα ανέλαμπε (θα γεννιόταν) φωτίζοντας τους καθισμένους στο σκοτάδι της αμαρτίας ανθρώπους. Αυτόν το συμβολισμό παρουσιάζει το δ’; στιχηρό προσόμοιο του εσπερινού, ήχος δ’; «Αι νεανίδες χαίρουσαι και λαμπάδας κατέχουσαι, της λαμπάδος σήμερον προπορεύονται της νοητής και εισάγουσιν αυτήν εις τα Άγια των Αγίων ιερώς προσηλούσαι την μέλλουσαν αίγλην άρρητον εξ αυτής αναλάμψειν και φωτίσειν τους εν σκότει καθημένους, της αγνωσίας εν Πνεύματι».
Σε πολλές εικόνες πίσω από το Ζαχαρία, αριστερά, παριστάνεται η Παναγία να κάθεται σε καθέδρα με τρία σκαλιά (είναι η αναβαθμοί του θυσιαστηρίου του απόκρυφου κειμένου) και να περιμένει την τροφή που της φέρνει ο άγγελος Γαβριήλ. Η Παναγία να παραμείνει στο Άγιο των Αγίων ως νέα Κιβωτός της Διαθήκης, ως η «έμψυχος κιβωτός» και στα δώδεκα χρόνια της παραμονής της εκεί θα τρέφεται θαυματουργικά με ουράνια τροφή.
Από το βιβλίο:
Ο Μυστικός κόσμος των Βυζαντινών Εικόνων (τόμος δεύτερος)
Χρήστου Γ. Γκότση, Εκδ. Αποστολική Διακονία

Θεία Λειτουργία στον Ιερό μας Ναό αύριο το πρωί

Αυριο το πρωι στον Ιερό μας Ναό θα τελεσθεί περί ώραν 7ην πρωινήν η Ακολουθία του Ορθρου και εν συνεχεία Θεία Λειτουργία μετά θείου Κηρύγματος επί τη Θεομητορική Εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Όσοι πιστοί προσέλθετε

Εορτάζει με καθε λαμπρότητα η Ιερά Μονή της Παναγίας της Μυρτιωτίσσης στην Μυρτιά Θέρμου

Επί τη εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου, εορτάζει και πανηγυρίζει το θρυλικό και ιστορικό Μοναστήρι της Παναγίας της Μυρτιάς του Δημοτικού Διαμερίσματος Μυρτιάς του Δήμου Θέρμου.
Σήμερα το απόγευμα θα τελεσθεί η Μεγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος,  ενω το πρωί της εορτής θα τελεσθεί η Ακολουθία του Ορθρου και εν συνεχεία η Πανηυρική Θεία Λειτουργία μετα Θείου Κηρύγματος ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κκ Κοσμά,.
Δυό λόγια για την Ιερά Μονή
Της Μυρτίας λέγεται από γειτνίασή της με την ομώνυμη κοινοτητα. Βρίσκεται σε απόσταση 20 χιλιομέτρων από το Αγρίνιο προς Θέρμο κι έχει θέα προς τη λίμνη της Τριχωνίδος. Με τη Μονή ασχολήθηκαν αρκετοί από τους ειδικούς, γιατί με την μακρά ιστορία της προκαλεί το ενδιαφέρον των μελετητών. Μια πρώτη σύντομη παρουσίαση της έκανε το 1897 ο Woodhouse, ενώ το 1928 ο λαογράφος Δημ. Λουκόπουλος δημοσίευσε αρχειακές πληροφορίες από τον χειρόγραφο Κώδικα της Μονής που φέρει τον τίτλο « Πρόθεσις της Υπεραγίας Θεοτόκου της επονομαζόμενης Μυρτιάς των Κουρητών πλησίον Γουρίτσας και Καλυδώνος λίμνης». Επίσης αντέγραψε επιγραφή του νάρθηκος που αργότερα σβήστηκε. Και ο Αναστ. Ορλάνδος ασχολήθηκε συστηματικά με το βυζαντινό αυτό μνημείο και παρουσίασε τον αρχιτεκτονικό και τον εικονογραφικό κύκλο του καθολικού, το οποίο πέρασε από διάφορες φάσεις, έως ότου λάβει τη σημερινή του μορφή: Ο πρώτος μονόχωρος ναΐσκος αποτελεί σήμερα το ιερό, ο δεύτερος τον κυρίως ναό και η τρίτη προσθήκη το νάρθηκα. Η προσωνυμία της «Μυρτιάς» συναντάται και σε περγαμηνό Κώδικα του Μεγάλου Σπηλαίου, έτους 1634. Τα κτίσματα της Μονής καταστράφηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το 1943, διασώθηκε όμως το καθολικό της. Το κθολικό, αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου, έχει το σχήμα του δικιόνιου σταυροειδούς εγγεγραμμένου με τρούλλο και διασώζει μερικές αξιόλογες τοιχογραφίες, του τέλους του 12ου έως και του 18ου αιώνος. Ο παλαιότερος ναΐσκος έχει τοιχογραφίες σε δύο στρώματα. Από το πρώτο (του 12ου αιώνος) χαρακτηριστικό δείγμα είναι η παράσταση της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και του πρωτομάρτυρα Στεφάνου, έργα μάλλον του ίδιου ζωγράφου. Επιγραφή ιστόρησης του έτους 1491 αναφέρεται στη μνήμη «της υπεραγίας Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπάρθενου Μαρίας της Φανερωμένης».Βρίσκεται στο νότιο τοίχο του ναΐσκου και μνημονεύει ότι έγινε «διά χειρός Ξένου του Διγενή εκ Μορέως» με τη συνδρομή του ιερομονάχου Ιωακείμ, του μοναχού Νικόδημου και της συνοδείας του Ευσταθίου και Θεδώρου. Οι τοιχογραφίες στο αρχικό καθολικό σημαδεύονται από τη μεγάλη προσωπικότητα του ζωγράφου Ξένου Διγενή. Έγραψε σχετικά ο καθηγητής Αθανάσιος Παλιούρας: «Ο Ξένος Διγενής, βαθιά διαποτισμένος από την τέχνη των Παλαιολόγων, σχεδιάζει αριστοκρατικές μορφές με έντονο εσωτερικό βίο. Από άλλη μεριά, η ζηλευτή δεξιοτεχνία και ο ολοφάνερος εκλεκτισμός του, προετοιμάζουν την καινούργια εποχή που θα γεννηθεί με τον ερχομό του από την Κρήτη στην ηπειρωτική Ελλάδα του θεοφάνη (1527). Η Μυρτιά υπήρξε καθοριστικό μνημείο για τη ζωγραφική της εποχής». Οι μεταγενέστερες, του 1539, έργο ανωνύμου ζωγράφου, ακολουθούν το ίδιο μοναστικό καλλιτεχνικό ρεύμα που την εποχή αυτή αναπτύσσεται στο Άγιον Όρος από τον Θεοφάνη τον Κρήτα και στο Νησί των Ιωαννίνων (Μονή Φιλανθρωπηνών). Οι παραστάσεις του νάρθηκος ζωγραφίστηκαν από μέτριο καλλιτέχνη στις αρχές του 18ου αιώνος. Από τα λίγα διασωθέντα κειμήλια αξιομνημόνευτα είναι: Παλαιά εικόνα της Παναγίας και άλλη νεότερη του 1659, δωρεά και με την ιδιόγραφη υπογραφή του Ευγενίου Γιαννούλη του Αιτωλού. Πιθανολογείται ότι η εικόνα της Παναγίας αντιγράφει ως προς τον τύπο την αρχαία εκείνη του 12ου αιώνος που δεν διασώθηκε. Ειδικοί διατυπώνουν την άποψη ότι την εικόνα ιστόρησε ο Ξένος Διγενής, όταν ζωγράφιζε το παλαιό καθολικό ( το 1491), η ο Ιωάννης, παρακινούμενος από τον Ευγένιο Γιαννούλη (1659). Αξιόλογος είναι και ο μνημονευθείς χειρόγραφος κώδικας, που υπό τον τίτλο «Πρόθεσις…», περιέχει διαθήκες διαφόρων ηγουμένων (των ετών 1702- 1821). Σημαντική και συνάμα διαφωτιστική είναι και η μαρτυρία που περιέχεται στην «Ιερά Διήγησι» της μονής του Προυσσού, ότι στο μοναστήρι της Μυρτιάς «εχρημάτισαν ποτέ άνδρες πεπαιδευμένοι και εις την αρετήν περιβόητοι».

Εορτάζει και πανηγυρίζει το χωριό Παντάνασσα του Δήμου Αγρινίου


Εορτάζει και πανηγυρίζει επί τη θεομητωρική εορτή των Εισόδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Ιερός Ναός Εισοδίων της Θεοτόκου στο χωριό Παντάνασσα του Δήμου Αγρινίου. Σημερα το απόγευμα,Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014, θα τελεσθεί ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός μετ Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος, ενω αύριο το πρωι θα τελεσθεί η Ακολουθία του όρθρου και εν συνεχεία η  Πανηγυρική Θεία Λειτουργία

Eορτάζει και πανηγυρίζει το χωριό Κονωπίνα Ξηρομέρου

Με θρησκευτική κατάνυξη και κάθε λαμπρότητα, η Κωνωπίνα γιορτάζει αύριο Παρασκευή 21 Νοεμβρίου, τα Εισόδια της Θεοτόκου, Πολιούχου και Προστάτιδος του χωριού. Ανήμερα της μεγάλης εορτής με τη συμμετοχή σύσσωμου του Ιερού Κλήρου θα τελεσθεί Πανηγυρική Θεια Λειτουργία ενω στον Πανηγυρικό Εσπερινό θα χοροστατήσει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κκ Κοσμάς

Η Θεομητoρική εορτή των Εισοδίων της Υπεραγίας Θεοτόκου

Η εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου είναι μια σημαντική θεομητορική εορτή, την οποία εορτάζουν με σεβασμό και λαμπρότητα οι ορθόδοξοι πιστοί σε όλο τον κόσμο. Καθιερώθηκε γύρω στον 6ο αιώνα στην Ιερουσαλήμ με βάση την αρχαία παράδοση της Εκκλησίας μας. Ο άγιος Σωφρόνιος Ιεροσολύμων (634-638) κάνει λόγο στα γραπτά του για την εορτή αυτή. Στην Κωνσταντινούπολη καθιερώθηκε γύρω στα τέλη του Ζ΄ ή τις αρχές του Η΄ αιώνα. Κατ’ αυτήν εορτάζεται το γεγονός της εισόδου της Παναγίας μας στο Ναό του Σολομώντος, όταν ήταν τριών ετών.
Βεβαίως δεν υπάρχουν βιβλικές μαρτυρίες για το γεγονός αυτό. Πληροφορίες αντλούμε από την παράδοση της Εκκλησίας μας, η οποία διέσωσε πάμπολλα γεγονότα, τα οποία δεν ιστορούνται στα Ιερά Ευαγγέλια. Επί τη ευκαιρία θα θέλαμε να τονίσουμε για μια ακόμα φορά πως τα Ευαγγέλια δεν είναι ιστορικά κείμενα με την αυστηρή έννοια του όρου, αλλά είναι κατά κύριο λόγο ιεραποστολικά κείμενα, τα οποία γράφηκαν για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες ιεραποστολικές και ποιμαντικές ανάγκες της αρχαίας Εκκλησίας. Έτσι, λοιπόν, έμεινε έξω από τις ευαγγελικές διηγήσεις το μεγαλύτερο μέρος της επί γης παρουσίας του Κυρίου και της ζωής των άλλων ιερών προσώπων, που σχετίζονται με το έργο της σωτηρίας. Αντίθετα, μέρος αυτών των πληροφοριών διέσωσε η Ιερά Παράδοση, η οποία είναι, όπως γνωρίζουμε, ισόκυρη με την αγία Γραφή.
Σύμφωνα, λοιπόν, με την Ιερά Παράδοση, οι γονείς της Θεοτόκου Ιωακείμ και ʼννα ήταν άνθρωποι ευσεβείς και δίκαιοι. Ανήκαν στη μικρή εκείνη μερίδα των πιστών και ευσεβών Ιουδαίων, οι οποίοι περίμεναν εναγωνίως την έλευση του Μεσσία. Πάσχιζαν οι ευλαβείς αυτοί άνθρωποι να αποκτήσουν παιδιά, ελπίζοντας πως από τους απογόνους τους θα γεννιόταν ο Μεσσίας. Οι γονείς της Θεοτόκου ζούσαν με την προσδοκία της τεκνογονίας, όμως δυστυχώς, ήταν άτεκνοι. Είκοσι ολόκληρα χρόνια επιχειρούσαν να τεκνοποιήσουν χωρίς αποτέλεσμα. Το όνειδος της ατεκνίας και η κατάσταση της μοναξιάς δημιουργούσαν στην ψυχή τους αφόρητη πικρία. Όμως δεν έχασαν την πίστη τους στο Θεό ούτε στιγμή. Είχαν την πεποίθηση πως ο Θεός είναι ο χορηγός όλων των αγαθών και κύρια της τεκνογονίας. Η ζωή τους κυλούσε με προσευχή, νηστεία και έντονη προσδοκία, ότι ο Θεός θα άκουγε τις ικεσίες τους και θα τους ελεούσε εν τέλει.
Πράγματι, ο Θεός εισάκουσε τις προσευχές τους. Αγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε στην Αγία ʼννα και της ανήγγειλε το ευχάριστο γεγονός, ότι θα γίνει μητέρα. Το γηραιό ζευγάρι απέκτησε επί τέλους κλήρα. Η ευσεβής γηραιά ʼννα γέννησε ένα χαριτωμένο κορίτσι, το οποίο ονόμασαν Μαρία (εβραϊκά Μαριάμ), που σημαίνει Κυρία. Την ανέλπιστη χαρά τους εξέφρασαν με αίνους και ευχαριστίες στο Θεό. Θεώρησαν το νεογέννητο βρέφος ως δικό Του δώρο και γι’ αυτό, από την πρώτη στιγμή, το αφιέρωσαν με όλη τους την ψυχή σ’ Αυτόν
Η μικρή Μαρία από βρέφος ήταν στολισμένη με χάριτες και ιδιότητες λογικά ανεξήγητες. Φάνηκε από τότε πως ήταν ξεχωρισμένη από το Θεό να υπηρετήσει το σχέδιο της σωτηρίας του κόσμου. Η σύνεση, η πραότητα, η ταπείνωση και η υπακοή Της κατέπλησσε τους γονείς Της και τον κοινωνικό τους περίγυρο. Όταν η Μαρία έγινε τριών ετών, οι ευσεβείς γονείς της αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν την υπόσχεσή τους προς το Θεό, να Του προσφέρουν ως δώρο την αγαπημένη τους θυγατέρα. ʼλλωστε, όπως λέει η παράδοση, βρισκόταν σε τέτοια προχωρημένη ηλικία και οι δυο τους, ώστε δεν μπορούσαν πια να φροντίσουν τη μικρή Μαρία. Έτσι όδευσαν προς το Ναό του Κυρίου στην Ιερουσαλήμ. Εκεί συνάντησαν το συγγενή τους ιερέα Ζαχαρία, πατέρα του Ιωάννου του Προδρόμου, ο οποίος ήταν άτεκνος και αυτός ως τότε. Υπηρετούσε με φόβο Θεού το ιερό και προσευχόταν αδιάκοπα να τον ελεήσει ο Θεός και να αποκτήσει και αυτός παιδί με την αγαπημένη του σύζυγο Ελισάβετ.
Η άφιξή τους στον περικαλλή Ναό γέμισε την ψυχή τους με κατάνυξη και ευλάβεια. Πατούσαν τον ιερό χώρο, όπου η παρουσία του Κυρίου ήταν αισθητή. Οι Ιουδαίοι πίστευαν πως ο Ναός ήταν η κατοικία του Θεού και θρόνος του τα Αγια των Αγίων, γι’ αυτό το διαμέρισμα εκείνο θεωρείτο χώρος δέους και τρόμου. Κανένας δεν έμπαινε εκεί, παρά μονάχα ο αρχιερέας του έτους μια φορά το χρόνο, την ημέρα του Εξιλασμού, για να θυμιάσει, ανυπόδητος, ασκεπής και με ένα λιτό χιτώνα.
Ο ιερέας Ζαχαρίας τους υποδέχτηκε σε κάποια από τις μεγάλες πύλες της μεγάλης αυλής. Ο λαός δεν επιτρεπόταν να εισέλθει στο Ναό. Μόνο ο αρχιερέας, οι ιερείς και λευίτες εισέρχονταν στον πρόναο και τα ʼγια, για να προσφέρουν τις καθιερωμένες από το Μωυσή θυσίες και να επιτελέσουν τις τελετουργίες. Ο λαός στεκόταν στην ευρύχωρη αυλή και στις απειράριθμες παρακείμενες στοές, όπου παρακολουθούσε τις θυσίες, τις προσευχές και τις άλλες διάφορες τελετές των ιερέων.
Με έκπληξη και θαυμασμό παρατήρησαν πως η μικρή Μαρία όχι μόνο δεν έφερε κάποια αντίσταση, όπως ήταν φυσικό, να αποχωριστεί τους γονείς της, αλλά με χαρά ακολούθησε τον σεβάσμιο Ζαχαρία στο Ναό του Κυρίου. Η χάρις του Θεού είχε σκεπάσει κάθε φυσική Της αντίδραση, την είχε καταστήσει ήδη πολύτιμο σκεύος εκλογής. Η παμπάλαια χριστιανική παράδοση αναφέρει πως ο γέρων Ζαχαρίας, κατά θείαν έμπνευση, οδήγησε τη Μαρία στα ʼγια των Αγίων. Εκεί, στο ιερότατο, θεοσκότεινο και απρόσιτο διαμέρισμα του Ναού εισήλθε για να περάσει τα παιδικά Της χρόνια αμόλυντη από την ανθρώπινη αμαρτία, ως πολύτιμος θησαυρός σε ασφαλές θησαυροφυλάκιο!
Οι συνθήκες ζωής στο χώρο εκείνο ήταν λίαν δυσμενείς για ένα κοινό θνητό. Όπως είπαμε, βασίλευε πυκνό σκοτάδι και η είσοδος οποιουδήποτε ήταν αυστηρά απαγορευμένη, για τη χορήγηση τροφής. Όμως η μικρή Μαρία δεν ήταν μια οποιαδήποτε κοινή θνητή. Είχε κληθεί από τη γαστέρα της μητέρας Της να γίνει η μητέρα του Θεού. Ο αφιλόξενος χώρος του άδυτου του Ναού μεταβλήθηκε για χάρη Της σε παραδείσιο περιβάλλον. Ουράνιο άκτιστο φως, που μόνο Αυτή έβλεπε, φώτιζε άπλετα και εκτυφλωτικά το χώρο. ʼγγελοι του Θεού βρίσκονταν αδιάκοπα κοντά Της και της κρατούσαν συντροφιά. ʼλλοι άγγελοι της κουβαλούσαν μυστική ουράνια τροφή και άλλοι την υπηρετούσαν.
Αυτό κράτησε δώδεκα ολόκληρα χρόνια, μέχρι την ηλικία των δεκαπέντε χρόνων Της. Τότε ο Ζαχαρίας μαζί με άλλους σεβάσμιους και ευλαβείς ιερείς του Ναού αποφάσισαν να βγάλουν τη Μαρία από τα Αγια των Αγίων και να την οδηγήσουν στον κόσμο. Για προστασία την αρραβώνιασαν με τον ευσεβή και μεστό ηλικίας Ιωσήφ, ο οποίος, σύμφωνα με την παράδοση, διατελούσε σε χηρεία και είχε την προστασία παιδιών του από την πρώτη γυναίκα του. Εγκαταστάθηκαν στην όμορφη και ήσυχη κώμη Ναζαρέτ, όπου εκεί λίγο καιρό αργότερα έγινε ο άγιος Ευαγγελισμός Της.
Η μεγάλη και παγκόσμια θεομητορική εορτή των Εισοδίων εορτάζεται λαμπρά από την Εκκλησία μας. Οι ιερές ακολουθίες έχουν πανηγυρικό χαρακτήρα. Μεγάλοι υμνογράφοι, όπως ο Γεώργιος Νικομηδίας, Λέων ο Μάγιστρος, Ιωσήφ ο Υμνογράφος, Σέργιος ο Αγιοπολίτης και ο Βασίλειος ο Πηγορίτης συνέθεσαν ύμνους μεγάλης ποιητικής και θεολογικής αξίας. «Χαίρει ο ουρανός και η γη τον ουρανόν τον νοητόν πορευόμενον ορώντες εις θείον οίκον ανατραφήναι σεπτώς» αναφέρει ένας ύμνος. Οι πιστοί κατακλύζουμε τους ναούς και τιμούμε την Αειπάρθενο, η Οποία έγινε αιτία της σωτηρίας μας και μας σκεπάζει κάτω από τις αέναες προσευχές Της στον Υιό Της και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό.

Σήμερον ο θεοχώρητος ναός, η Θεοτόκος εν Ναώ Κυρίου προσάγεται, καί Ζαχαρίας ταύτην υποδέχεται

 
Χαίρει ο ουρανός καί η γή, τόν ουρανόν τόν νοητόν πορευόμενον, ορώντες εις θείον οίκον, ανατραφήναι σεπτώς, τήν Παρθένον μόνην καί αμώμητον, πρός ήν εκπληττόμενος, Ζαχαρίας εβόησε, Πύλη Κυρίου, τού Ναού υπανοίγω σοι, πύλας χαίρουσα, εν αυτώ περιχόρευε, έγνων γάρ καί πεπίστευκα, ως ήδη η λύτρωσις, επιδημήσει προδήλως, τού Ισραήλ καί τεχθήσεται, εκ σού Θεός Λόγος, ο δωρούμενoς τώ κόσμω, τό μέγα έλεος.

21 Nοεμβρίου, εορτάζουν οι Ελληνικές ένοπλες δυνάμεις

Δέσποτα Παντοκράτωρ, ὁ καταξιώσας ἡμᾶς διελθεῖν τὸ μῆκος τῆς ἡμέρας ταύτης, πρόσδεξαι τὰς ἐσπερινὰς ἡμῶν δεήσεις καὶ κατάπεμψον τὸ πλῆθος τοῦ ἐλέους Σου ἐπὶ πάντας ἡμᾶς τοὺς δεομένους Σου. Τοίχισον ἡμᾶς τοῖς Ἁγίοις Ἀγγέλοις Σου, περιχαράκωσων ἡμᾶς τῇ ἀληθείᾳ Σου, φρούρησον ἡμᾶς τῇ δυνάμει Σου, φύλαξον ὑπὸ τὴν σκέπην Σου τὸν (κατὰ ξηράν, θάλασσαν καὶ ἀέραν) Στρατὸν καὶ ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν Ἔθνος, παράσχου δὲ ἡμῖν καὶ τὴν ἐπερχομένην νύκτα εἰρηνικὴν καὶ ἀναμάρτητον, καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν. Πρεσβείαις τῆς Ὑπεραγίας ἡμῶν Θεοτόκου, καὶ πάντων τῶν Ἁγίων. Ἀμήν.
Θεὲ καὶ Κύριε τῶν δυνάμεων καὶ πάσης Κτίσεως δημιουργέ, ὁ ἐκχέων πρὸς ἀναπνοὰς τὸν ἀέρα, καὶ τούτου τὴν δύναμιν ὑπὸ τὸ κράτος τοῦ ἀνθρώπου ὑποτάξας, εὐδόκησον ὅπως οὗτος οὔριος γένηται καὶ εὐνοϊκὸς διὰ τὰ ἑλληνικὰ πτερά, ἵνα δι᾿ αὐτῶν μεταφέρηται ἀνὰ τὸν κόσμον ἄπαντα ἡ Σὴ ἀγάπη καὶ εἰρήνη. Ἀμήν.

Eoρτή των Ενόπλων Δυνάμεων στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου


Στα πλαίσια του εορτασμού της Ημέρας των Ενόπλων Δυνάμεων στο Δήμο Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2013, θα πραγματοποιηθούν οι παρακάτω εκδηλώσεις:
8:00 π.μ. Έπαρση Σημαίας στην πλατεία Μ. Μπότσαρη 10:20 π.μ. Πέρας προσέλευσης Προσκεκλημένων
10:25 π.μ. Πέρας προσέλευσης Επισήμων
10:30 π.μ Δοξολογία στον Μητροπολιτικό Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος
11:00 π.μ. Κατάθεση στεφάνων στο Μνημείο των Νεωτέρων Αγώνων
11:15 π.μ. Πέρας Τελετής
11:30 π.μ. Δεξίωση στη Λέσχη Αξιωματικών Φρουράς Μεσολογγίου
17:10 μ.μ. Υποστολή Σημαίας

Eoρτάζει η Ιερά Μονή Αγίας Παρασκευής στη Μάνδρα του Θέρμου

  
Την Tετάρτη 19 Νοεμβρίου και την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2014 εορτάζει η Iερά Mόνη Αγίας Παρασκευής Μάνδρας Θέρμου εις ανάμνησης του θαύματος της γρίπης. Την Τετάρτη  το απόγευμα και ώρα 6 μ.μ., θα τελεσθεί  Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός  μετ Αρτοκλασίας ενώ στις 20:00μμ η Ακολουθία του μικρού Αποδείπνου μετά της Παρακλήσεως της Αγίας Παρασκευής
Το πρωΐ στις 07:00 π.μ. θα τελεσθεί η Ακολουθία του όρθρου και εν συνεχεία Θεία Λειτουργία με θείο κήρυγμα.
Παράλληλα, στις παραπάνω ημέρες, οι προσκυνητές θα μπορούν να επισκέπτονται τον τον ιστορικό χώρο της ιεράς μονής και ιδιαίτερα τα κέρινα ομοιώματα του Κρυφού Σχολειού.

Aσθένειες, πόνος και θλίψεις κατά τους Αγίους Πατέρες


"Οἱ Ἅγιοι τόν καιρό τῆς ἀσθένειας χαίρονταν, διότι εὔρισκαν εὐκαιρία γιά νά πλουτίσουν πνευματικά".
Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος
"Ὅταν τό σῶμα δοκιμάζεται, τότε ἡ ψυχή ἁγιάζεται".
Γέροντας Παΐσιος

" Ὅπως το κερί, αν δεν ζεσταθεί και μαλαχθει πολύ, δεν μπορεί νά δεχθεί τη σφραγίδα πού βάζουμε πάνω του, έτσι και ο άνθρωπος, αν δεν δοκιμαστεί με κόπους και ασθένειες, δεν μπορεί νά δεχθεί τη σφραγίδα της αρετής του Θεού.

 Γι' αυτό και ο Κύριος λέει στον θεσπέσιο Παύλο: "Αρκεί σοι ή χάρις μου ή γαρ δύναμίς μου εν ασθενεία τελειούται" (Β' Κορ. 12:9). Μα και ο ίδιος ο Παύλος καυχιέται με τα εξής λόγια: "Ήδιστα ούν μάλλον καυχήσομαι εν ταίς ασθενείαις μου, ινα επισκηνώση επ' εμέ ή δύναμις του Χριστού" Και αυτός μεν, λέγοντας "ασθένειες", εννοεί τις επιθέσεις των εχθρών του Σταυρού του Χριστού, πού συνεχώς γίνονταν και σ' αυτόν και σ' όλους τους τότε αγίους για νά μην υπερηφανεύονται, όπως λέει ο ίδιος, εξαιτίας των υπερβολικών αποκαλύψεων (Β' Κορ. 12:7), αλλά μάλλον νά μένουν με την ταπείνωση στην κατάσταση της τελειότητος, και με τούς συχνούς εξευτελισμούς νά διατηρούν τη δωρεά του Θεού με οσιότητα.
Εμείς όμως τώρα, όταν λέμε "ασθένειες", εννοούμε τούς πονηρούς λογισμούς και τις σωματικές αρρώστιες. Γιατί τότε, επειδή τα σώματα των αγίων πού αγωνίζονταν εναντίον της αμαρτίας, παραδίνονταν σε θανατηφόρα βασανιστήρια και σε διάφορες άλλες κακοπάθειες, ήταν πολύ ανώτερα από τα πάθη, πού μπήκαν λόγω της αμαρτίας στην ανθρώπινη φύση. Τώρα όμως, επειδή αυξάνεται με τη χάρη του Κυρίου ή ειρήνη των Εκκλησιών, πρέπει να δοκιμάζονται οι αγωνιστές της ευσέβειας στο σώμα με συνεχείς αρρώστιες και στην ψυχή με πονηρούς λογισμούς. και τούτο, για ν' απαλλάσσονται από κάθε κενοδοξία και υπερήφανη σκέψη, και να μπορέσουν, καθώς είπα, να δεχθούν μέσα στις καρδιές τους, με την πολλή ταπείνωση, τη σφραγίδα του θείου κάλλους, σύμφωνα με τον άγιο πού λέει: "Έσημειώθη έφ' ημάς το φως τον πρόσωπον σον, Κύριε" (Ψαλμ. 4:7).
Πρέπει λοιπόν με ευχαριστία να υπομένουμε το θέλημα του Κυρίου. Γιατί έτσι οι συνεχείς αρρώστιες και ο πόλεμος με τους δαιμονικούς λογισμούς θα μας λογαριαστούν σαν ένα δεύτερο μαρτύριο. Βλέπετε, αυτός πού έλεγε τότε στους άγιους εκείνους μάρτυρες, μέσῳ των άνομων αρχόντων, να αρνηθούν το Χριστό και να ποθήσουν την εγκόσμια δόξα, (δηλαδή ο διάβολος), ο ίδιος στέκεται και τώρα και λέει ακατάπαυστα στους δούλους του Θεού τα ίδια. Αυτός πού έκανε τότε να υποφέρουν τα σώματα των αγίων και κακοποιούσε υπερβολικά τους τιμημένους δασκάλους (του Ευαγγελίου), μέσῳ όσων υπηρετούσαν τα διαβολικά εκείνα φρονήματα, ο ίδιος φέρνει και τώρα στους ομολογητές της ευσέβειας τα διάφορα παθήματα, με πολλές ύβρεις και εξευτελισμούς. Γι' αυτό κι εμείς οφείλουμε ν' αντιμετωπίζουμε με σταθερότητα και υπομονή το μαρτύριο της συνειδήσεως μας ενώπιον του Θεού, όπως λέει (ο Δαβίδ): "Υπομένων υπέμεινα τον Κύριον, και προσέσχε μοι" (Ψαλμ. 39:2) ".