Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Ένα θαύμα που συνέβη προ ετών στον Ιερό Ναό Αγίου Αθανασίου Κερασιάς ΑΙτωλ/νίας και το ανέφερε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κκ ΚΟΣΜΑΣ


Ένα θαύμα συνέβη προ μερικών ετών στον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου στο χωριό Κερασιά του Δήμου Παναιτωλικού Αιτωλοακαρνανίας , και την περασμένη Κυριακή κατά την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία που τέλεσε ο  Σεβασμιώτος Μητροπολίτης μας κκ ΚΟΣΜΑΣ ανέφερε στο εκκλησίασμα:

      Παιδάκι ο Κώστας Ρίνης περίπου 12 ετών κατά το έτος 1928 ξεκίνησαν για δουλειά με τους πρώτο μπαρμπάδες του τον Κων/νο Στάμο και τον Ιωάννη Στάμο τα πρώτα του ξαδέρφια τον Γιώργο Στάμο του Ιωάννη και τον Γιώργο Στάμο του Κων/νου ως και με τα 2 γαϊδουράκια των μπαρμπάδων του φορτωμένα τα ρουχαλάκια τους τα εργαλεία τους και για 2-3 μέρες ψωμί. Περπατώντας και ψάχνοντας για δουλειά μέχρι την Άρτα και από κει στον Καρβασαρά δεν βρήκαν τίποτε. Γύρισαν προς τα χωριά του Βάλτου ( Σαρδίνιενα – Αμπελάκι κ.λ.π.) αλλά δεν βρήκαν πουθενά δουλειά. Γύρισαν πάλι στον Καρβασαρά και από κει προς το Αγρίνιο και πάλι τίποτε από δουλειά. Αποφάσισαν τότε να πάνε προς τα χωριά του Καρπενησίου. Απογοητευμένοι και ταλαιπωρημένοι έφτασαν σε ένα χωριό που ονομάζεται ¨Κερασιά¨.
 Πριν μπουν μέσα στο χωριό βρήκαν κάποιον άνθρωπο που τους ρώτησε πως και ήρθατε εδώ?? Αυτός ήταν επίτροπος στην εκκλησία του Χωριού. Αφού συζήτησαν κάμποσο ( οι μάστοροι με τον επίτροπο) τους είπε πως είχαν αποφασίσει να πλακοστρώσουν την εκκλησία τους, τον Άγιο Αθανάσιο. Οι μάστοροι όπως ήταν εξαντλημένοι τον παρακάλεσαν να τους ανταμώσει με τον παπά και όλη την επιτροπή για να αναλάβουν τη δουλειά. Πράγματι ανταμώθηκαν και συμφώνησαν, μάλιστα να αρχίσουν δουλειά από την επόμενη ημέρα. Στη συμφωνία που κάνανε ήταν και τα έξοδα των που θα τους έφερναν κάθε ημέρα και από ένας νοικοκύρης. Την άλλη μέρα πήγαν όλοι μαζί στο μαντέμι να βγάλουν πλάκες. Έβγαζαν πλάκες οι δυο Γιωργάδες και αρχίσανε να τις κουβαλάνε με τα γαϊδουράκια. Την άλλη μέρα οι μαστόροι άρχισαν να τοποθετούν τις πλάκες. Είχαν κρατήσει και τον Κώστα Ρίνη να τους ζυγώνει τις πλάκες και να τους φτιάχνει και τη λάσπη. Ο μεγάλος ο Γιώργος περίπου 17 ετών έκατσε στο μαντέμι να βγάλει τις πλάκες και ο μικρός 12 περίπου χρονών κουβαλούσε με τα γαϊδουράκια. Εκεί που βγάζανε τις πλάκες και οι μαστόροι που τις τοποθετούσαν όταν έσπαγε καμία άρχιζαν το βλαστήμι. Βλαστημούσαν τα Θεία. Το βράδυ που σχόλαγαν ο μικρός Γιώργος πήγαινε τα γαϊδουράκια στο βουνό προς βοσκή. Εκεί αργά πήγαινε και κανένας μάστορας ή ο μεγάλος Γιώργος για παρέα του μικρού να μην φοβάται.
     Την Κυριακή που δεν δούλευαν ο μικρός Γιώργος πήγε τα ζώα για βοσκή στο βουνό. Κατά η ώρα 10 το πρωί παρουσιάστηκε στο Γιώργο του Ιωάννη Στάμου ένας καλόγερος και με γλυκύτητα του είπε: Γιατί παιδί μου όταν σπάει καμιά πλάκα βλαστημάτε τα Θεία? Εγώ είμαι ο Άγιος Αθανάσιος, ο προστάτης και άφέντης του Ναού που πλακοστρώνετε. Εδώ που ήρθατε ο κόσμος σας καλοδέχτηκε, την δουλειά την πήρατε σε καλή τιμή, το χωριό σας κάνει και τα έξοδα, Γαιτί βλασφημείτε τον Ιησού Χριστό και την Παναγία μας..... Εσύ να γίνεις καλόγερος, για το καλό σου και από αυτή τη στιγμή θα χάσεις τη φωνή σου και θα’ ρθω αύριο την ίδια ώρα να σου την επαναφέρω σημάδι ότι εμφανίστηκα σε εσένα.
     Το μεσημέρι που φέρνανε φαγητά στους μαστόρους οι νοικοκυραίοι βγάλανε και για το Γιώργο που ήτανε στα ζώα και έστειλαν αυτόν (τον Κώστα Ρίνη) να του πάει, είχε και γάλα και τυρί χλωρό. Όταν έφθασε κοντά στον ξάδερφό του ( Γιώργο Στάμο του Ιωάννη) τον φώναξε να κατέβει παρακάτω να του τα δώσει. Ο Γιώργος δεν μπορούσε να μιλήσει κάτι πάει να του πει όμως δεν καταλάβαινε τι θέλει να του πει. Ζυγώσανε ο ένας τον άλλον και έβγαλε ο Γιώργος ένα μπλοκάκι από την τσέπη του και ένα μολυβάκι και του έγραψε τι του είχε συμβεί. Έφυγε τρεχάτος ο Κώστας Ρίνης για τους μαστόρους και τους διηγήθηκε τι έγινε με τι μικρό Γιώργο στο βουνό. Εκείνοι δεν τον πίστευαν αλλά μόλις τους έδειξε το σημείωμα που το είχε γράψει με τα ίδια του τα χέρια πήγαν να τρελαθούν. Αμέσως έφυγε ο πατέρας του για το βουνό να συναντήσει το παιδί το. Έφτασε εκεί πάνω , του είπε να το φέρει στο χωριό, ο Γιώργος όμως δεν δέχτηκε γιατί περίμενε τον Άγιο Αθανάσιο να του φέρει τη φωνή του. Του είχε πει δε ότι το βράδυ (Κυριακή) θα φας μόνο γάλα και τυρί χλωρό .Έκατσε και ο πατέρας του εκεί.
      Την επόμενη το πρωί ο πατέρας του πήρε τα ζώα και έφυγε για δουλειά. Κάθισε μόνος του ο Γιώργος Στάμος και περίμενε τον Άγιο Αθανάσιο. Την ίδια ώρα (10 το πρωί) τη Δευτέρα άκουσε μια φωνή. Χαίρε και επανήλθε η φωνή του παιδιού τούτου. Κοίταζε ο Γιώργος δεξιά αριστερά δεν έβλεπε κανέναν. Τότε γύρισε το κεφάλι του προς τα πάνω και είδε τον Άγιο στον αέρα, μέσα σε λάμψη με δεσποτικά άμφια και μετά τον έχασε. Από εκείνη τη στιγμή επανήλθε η φωνή του Γιώργου Στάμου του Ιωάννη. Ανταμώσανε όλοι μαζί και συνεχίσανε τη δουλεία τους ίσως και σε άλλες δουλειές. Την άνοιξη γύρισαν στο χωριό. Η σκέψη τους όμως που είχε ειπεί ο Άγιος να γίνει ο Γιώργος καλόγερος τους προβλημάτισε. Αποφάσισαν τότε να ανταμώσουν τον Δημοσθένη Τσίρκα να τον συμβουλευτούν. Ήρθαν λοιπόν στα Γιάννενα. Βρήκαν τον Δημοσθένη Τσίρκα του είπαν τι τους είχε συμβεί και εκείνος με τη σειρά του τους πήγε στον Δεσπότη τον Σπυρίδωνα. Ο Δεσπότης έστειλε το Γιώργο Στάμο στο Μοναστήρι της Βελλάς. Εκεί ο Γιώργος παρακολουθούσε όπως και οι άλλοι μοναχοί τους κανόνες και τη λειτουργία του Μοναστηριού. Οι αρχηγοί του μοναστηριού ανακάλυψαν και την τεχνική του Γιώργου Στάμου. Μια μέρα λοιπόν τον ανέβασαν σε μια σκεπή να πιάσει κάτι σταλαματιές τις έπιασε και όπως κατέβαινε από τη σκεπή γλίστρησε και έπεσε κάτω και έσπασε το χέρι του. Αιτία λοιπόν από το σπασμένο χέρι του έφυγε από το μοναστήρι και δεν ξαναγύρισε, ούτε και το χέρι του τελικά έγινε καλά και φυσικά δεν ακολούθησε το δρόμο της Ιεροσύνης όπως τον προέτρεψε ο Αγιος Αθανάσιος.

Απόκομα απο την Εφημερίδα ''Τά Πράμαντα'' , έτους 1958, αναδημοσίευση 1998

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου